Βραβευμένος με τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες το 1976 για το «Βίαιοι, Βρώμικοι, Κακοί» ένα φιλμ που απεικόνιζε την ζωή σε μια εξαθλιωμένη γειτονία της Ρώμης, ο Ιταλός σκηνοθέτης είχε επίσης κερδίσει μια Χρυσή Σφαίρα και μια Υποψηφιότητα για Οσκαρ, για το «Μια Ξεχωριστή Μέρα», για την συνάντηση ενός δημοσιογράφου που διώκεται από το καθεστώς και μιας νοικοκυράς με φόντο την φασιστική Ιταλία του 1930.
Αυτή του η ταινία με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και την Σοφία Λόρεν στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ήταν ίσως και η πιο διάσημη σε μια πλούσια καριέρα που είχε κρατήσει χρόνια και είχε δώσει αξιοσημείωτα φιλμ, κυρίως στην δεκαετία του 70, όπως τα «C' eravamo Τanto Αmati» («Είχαμε αγαπηθεί τόσο») με τους Στεφάνια Σαντρέλι, Νίνο Μανφρέντι και Βιτόριο Γκάσμαν, το «La Famiglia» («Η Οικογένεια») με τον Βιτόριο Γκάσμαν.
Μια ξεχωριστή Μέρα
Εχοντας μείνει μακριά από το σινεμά τα τελευταία χρόνια, ο Σκόλα επέστρεψε πριν τρία χρόνια μετά από μια δεκαετή απουσία για να κάνει ένα ιδιότυπο docu-drama για τον φίλο και συνάδελφο του Φεντερίκο Φελίνι με τίτλο «Πόσο Παράξενο να σε Λένε Φεντερίκο».
Βίαιοι Βρώμικοι Κακοί
Σε συλλυπητήριο μήνυμα του, στον λογαριασμό του στο twitter, ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι έγραψε για τον Σκόλα ότι «ήταν ένας δημιουργός που ήξερε να διαβάζει με απίστευτο τρόπο την ιταλική πραγματικότητα, την κοινωνία της και τις αλλαγές της, συλλαμβάνοντας την αίσθηση της κάθε εποχής».
Δείτε ακόμη:«Πόσο παράξενο να σε λένε Φεντερίκο». Ο Ετορε Σκόλα αποτίει φόρο τιμής στον Φελίνι
Tags: θάνατοι 2016, ετορε σκόλα
