Buzz

Ολοι και όλα για τον Μπέργκμαν!

of 10

Δεν ήταν απλώς ένας ιδιοφυής σκηνοθέτης κι ένα φανατικός θεατής του κινηματογράφου. Ηταν κι ένας από τους δημιουργούς που άφησαν εντονότερο το σημάδι τους στους συναδέλφους τους. Και η μίνι-σειρά «Bergman’s Video» το αποδεικνύει με τον πιο προσωπικό τρόπο!

Ολοι και όλα για τον Μπέργκμαν!

Το «Bergman’s Video» είναι μια τηλεοπτική σειρά έξι επεισοδίων, παραγωγής του Σουηδικού SVT, η οποία προβλήθηκε το καλοκαίρι στη Σουηδία και ετοιμάζεται τώρα για τις πωλήσεις της στον υπόλοιπο κόσμο.

Στα επεισόδια της σειράς, κάποιοι από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες και ηθοποιούς του κόσμου, συζητούν για το έργο του Ινγκμαρ Μπέργκμαν και για το πώς αυτό επέδρασε στου καθενός την καριέρα, ακόμα και τη ζωή.

Η κάμερα του συνεργείου τρυπώνει στην τεράστια βιντεοθήκη – ναι, συλλογή από VHS – του Μπέργκμαν, ο οποίος είχε στην κατοχή του 1.711 ταινίες, αλφαβητικά κατηγοριοποιημένες, με χειρόγραφα σημειώματα στις αγαπημένες του. Στη συλλογή του, το «Die Hard» του Τζον ΜακΤίρναν, ή ο «Σημαδεμένος» του Μπράιαν ντε Πάλμα, έκαναν παρέα με το «Solaris» του Αντρέι Ταρκόφσκι ή τον «Δεκάλογο» του Κριστόφ Κισλόφσκι, αλλά και τον «Κροκοδειλάκια» του Πίτερ Φέιμαν!

Διαβάστε περισσότερα εδώ για την... ταινιοθήκη του Ινγκμαρ Μπέργκμαν.

Οι Σουηδοί κριτικοί κινηματογράφου Χάινεκ Πάλας και Τζέιν Μάγκνουσον, χωρίζοντας το έργο του Μπέργκμαν θεματικά, στις ενότητες φόβος, σιωπή, κωμωδία, θάνατος, περιπέτεια και «outsiders», συζητούν με καλλιτέχνες σαν τον Γούντι Αλεν, τον Φράνσις Φορντ Κόπολα, τον Ρόμπερτ ντε Νίρο, τον Μίκαελ Χάνεκε, τον Ανγκ Λι ή τον Τακέσι Κιτάνο.

Η Γαλλίδα σκηνοθέτης Κλερ Ντενί αναλύει πώς η σιωπή αποτέλεσε κεντρικό στοιχείο στις ταινίες της, μετά τη «Σιωπή» του Μπέργκμαν του 1963. Ο Μάρτιν Σκορσέζε εξηγεί ότι συχνά ένιωθε αποστασιοποιημένος από τις ταινίες του Μπέργκμαν, κυρίως γιατί δεν τις καταλάβαινε! Κι ο Λαρς φον Τρίερ θυμάται πόσες επιστολές είχε στείλει στον Σουηδό σκηνοθέτη, ως φανατικός θαυμαστής του, στις οποίες δεν έλαβε ποτέ απάντηση.

Ενας πλήρης φόρος τιμής στον Ινγκμαρ Μπέργκμαν, με το απαραίτητο δράμα και το αναπόσπαστο χιούμορ, όπως θα τον προτιμούσε και ο ίδιος. Δεν αξίζει τον κόπο να δούμε τη σειρά και στην Ελλάδα, παρακαλούμε;