Τον Μάιλς Τέλερ τον πρωτοείδαμε (ή, αν θέλετε, τον ξεχωρίσαμε) δίπλα στην Νικόλ Κίντμαν. Απέναντι στη Νικόλ Κίντμαν. Στην «Απώλεια» («Rabbit Hole») του Τζον Κάμερον Μίτσελ στέκεται απέναντι σε μία Οσκαρική ηθοποιό, που ερμηνεύει μία μάνα που έχασε το παιδί της εξ αιτίας του, και κλέβει την παράσταση. Εχει κάτι αυτό το αγόρι με το φαινομενικά άγουρο πρόσωπο και τις ώριμες, μελετημένες ερμηνείες.
Από τότε τον έχουμε ξαναδεί σε πολλά - τελευταία, όλο και πιο συχνά εμφανίζεται στις οθόνες μας, είτε σε indie δραμεντί («Oνειρεμένο Τώρα»), off beat κωμωδίες («Αγόρια της Διπλανής Πόρτας») ή και blockbuster franchise («Divergent»).
Μέχρι όμως να σταθεί ξανά απέναντι στον Τζέι Κέι Σίμονς («Juno», «Up in the Air») και να στάξει αίμα, δάκρυα και ιδρώτα πάνω στα ντραμς του, δεν μας είχε πείσει ότι είχε τη στόφα μεγάλου πρωταγωνιστή. Με το «Whiplash», ο 27χρονος ηθοποιός, κυριαρχεί σ' έναν ρόλο που κουβαλά τέτοια δαιμονισμένη ενέργεια που θα μπορούσε να τον ξεβράσει - εκείνος όμως μοιάζει να τον ερμηνεύει ατρόμητος, άπνοος, ρισκάροντας, βουτώντας ξανά και ξανά και δίνοντας όλο και περισσότερα.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο «W» ο Τέλερ αποκαλύπτει γιατί πιάστηκε κυριολεκτικά από αυτό το ρόλο για να σωθεί:
«Οταν πρωτοδιάβασα το σενάριο, ένιωθα νεκρός. Είχα τελειώσει το ''Divergent'', όπου δεν με ενδιέφερε καθόλου ο ρόλος - είχα δεχθεί να παίξω στην ταινία καθαρά ως κίνηση καριέρας: θα ήταν η πρώτη ταινία που που θα με έκανε γνωστό στο διεθνές κοινό. Πήρα τηλέφωνο τον αντζέντη μου και του εξομολογήθηκα ότι ένιωθα χάλια. Τότε εκείνος μου είπε για το ''Whiplash''...»
Ο Τέλερ ξεκίνησε να μαθαίνει ντραμς κάνοντας ενταντικά μαθήματα 3 φορές την εβδομάδα, έκανε πρακτική 4 ώρες την μέρα και παρακολουθούσε ντοκιμαντέρ και βίντεο με ντράμερς-θρύλους, όπως τον Μπάντι Ριτς. Επρεπε να πάρει κιλά (για το ''Divergent' είχε χτίσει σώμα), να μην τον βλέπει ο ήλιος, να μοιάζει με χλωμό και αγύμναστο αγόρι. Κλείστηκε σπίτι του και όσο προετοιμαζόταν, δεν μίλαγε σε κανέναν. «Ηταν ο πιο δύσκολος ρόλος της ζωής μου!»
Ποιος θα ήταν ο ρόλος των ονείρων του; «Να παίξω τον Ελβις Πρίσλεϊ. Νομίζω ότι έχουμε μία φυσική ομοιότητα, μπορώ να τραγουδήσω, να χορέψω - να παίξω τον νεαρό Ελβις. Ποτέ δεν τον έχουν πετύχει. Είναι εύκολο να παίξεις τον αυτοκαταστροφικό, πρησμένο, εθισμένο στα χάπια Ελβις. Ομως να παίξεις τον γεμάτο δημιουργικό πυρετό, πιτσιρικά; Αυτό είναι το δύσκολο!»
Στο «Divergent» είναι αλήθεια ότι μοιάζει να βαριέται
Αμέσως μετά τις δηλώσεις του Τέλερ για το «Divergent» πρέπει να έπεσαν τηλέφωνα που του υπόσχονταν το προφανές: «θες να μην ξανδουλέψεις σ' αυτή την πόλη;» Οπότε βγήκε ο εκπρόσωπος Τύπου του να περισσώσει ό,τι μπορούσε να σωθεί: «Ο Μάιλς απλώς έχει συνηθίσει σ' ένα σινεμά που του επιτρέπει μεγαλύτερη συμμετοχή στις δημιουργικές αποφάσεις. Λυπάται για όσα απερίσκεπτα είπε για το "Divergent". Εκτιμά τη συμμετοχή του στο franchise και τη σχέση του με την Lionsgate...»
Τα συμπεράσματα, δικά σας...
Tags: divergent, Μάιλς Τέλερ, whiplash