Η παραίτηση του Γιώργου Παπαλιού από τη θέση του Προέδρου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου ήρθε πριν λίγες μέρες ως κεραυνός σε ήδη συννεφιασμένο τοπίο. Εκτός του ότι το Κέντρο μένει αυτή τη στιγμή με ελλιπές διοικητικό συμβούλιο, ανίκανο να λάβει αποφάσεις, οι λόγοι για τους οποίους παραιτήθηκε ο Γιώργος Παπαλιός, κάθε άλλο παρά «προσωπικοί» ήταν. Οπως διακρίνεται στη συνέντευξη που έδωσε ο Παπαλιός στη Βένα Γεωργακοπούλου στην Εφημερίδα των Συντακτών, ο Παπαλιός ήρθε σε οριστική σύγκρουση με την αδιαφορία του Κώστα Τζαβάρα, τον ωφελιμισμό το Πάνου Παναγιωτόπουλου και της προτεραιότητάς του να ενισχύσει σκηνοθέτες που «προάγουν το ελληνικό συναίσθημα», τα αιτήματα να ρουσφετολογήσει υπέρ του Γιάννη Σμαραγδή και τη γενική αδυναμία να πραγματοποιήσει οποιοδήποτε αναπτυξιακό βήμα υποστήριξης του νέου ελληνικού κινηματογράφου. Οπως είναι φυσικό, ταυτόχρονα με την παραίτηση, η φημολογία για το ποιος θα διαδεχτεί τον Γιώργο Παπαλιό στη θέση του Προέδρου του Ε.Κ.Κ. οργίασε. Δείτε παρακάτω ποιοι, σύμφωνα με τους ψιθύρους της αγοράς, μοιάζει να είναι οι επικρατέστεροι κι ελπίζουμε η πραγματικότητα να μας διαψεύσει.
Ο Γιάννης Σμαραγδής Διότι μια μαντινάδα συχνά φέρνει την άνοιξη και γιατί, όταν ολόκληρος Υπουργός δε διστάζει να ζητά ρουσφέτι, γιατί να σταματήσει εκεί; Εκτός εάν, βέβαια, επιβεβαιωθεί η άλλη φήμη και ο Σμαραγδής γίνει Πρόεδρος του Εθνικού Θεάτρου.
Η Δέσποινα Μουζάκη Η προηγούμενη, ωστόσο, Διευθύντρια του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αφενός έχει μια κλειστή και χρεωμένη εταιρεία παραγωγής κι αφετέρου, όπως έχει πια στοιχειοθετηθεί, έκανε ό,τι μπορούσε για να υπερβεί τον προϋπολογισμό του Φεστιβάλ, άρα δεν είναι ίσως η πλέον κατάλληλη να χειριστεί έναν οργανισμό που προσπαθεί, θεωρητικά, να υποστηρίξει το ελληνικό σινεμά, με σοβαρές οικονομικές ελλείψεις.
Ο Μάρκος Χολέβας Συνδυάζει τον σκηνοθέτη και τον τεχνοκράτη, καλό στοιχείο για το συγκεκριμένο πόστο και η δουλειά του για το tax shelter φαίνεται ότι ήταν σημαντική, παρότι δεν οδήγησε πουθενά λόγω εξωγενών παραγόντων. Οχι η πιο πρωτότυπη επιλογή, αν και εδώ η πρωτοτυπία είναι το τελευταίο ζητούμενο.
Η Κατερίνα Ευαγγελάκου Η οποία μοιάζει να κινείται σε σταθερά χαμηλούς, πολιτισμένους τόνους. Διαθέτει όμως την απαραίτητη πολιτική ευελιξία για να σταθεί ανάμεσα στο Υπ.Πο. και τους ενεργούς κινηματογραφιστές ταυτόχρονα, αναζητώντας κι εφευρίσκοντας λύσεις;
Ο Λάκης Παπαστάθης Τον οποίον μπορεί όποιος θέλει να θαυμάζει ως σκηνοθέτη, κανείς όμως δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι έχει το παραμικρό σημείο επαφής με τη νέα γενιά του ελληνικού σινεμά και με την πρόθεση εξωστρέφειας και απομάκρυνσης από τις συντεχνιακές σχέσεις.
Να τονίσουμε ότι τα παραπάνω είναι φήμες, αλλά επειδή δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά, να προσθέσουμε το λιθαράκι μας: καλό θα ήταν για τη θέση του Προέδρου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, την εποχή που αυτό πρέπει να περάσει ανάμεσα από τις Συμπληγάδες Πέτρες και να επιβιώσει, να επιλεγεί ένας άνθρωπος με σύγχρονο πνεύμα, με κατανόηση της ορμής και της δύναμης του νέου ελληνικού κινηματογράφου, με πυγμή, κύρος και πειθώ, διοικητικές γνώσεις και, το κυριότερο, κάποιος που να μην έχει προσωπικά στοιχήματα να χάσει με την Πολιτεία. Κάποιος, για να φτάσουμε και σ' αυτό, αρκετά σαν τον Γιώργο Παπαλιό.
Διαβάστε ακόμη:
