Η Αντζελίνα Τζολί είναι Πρέσβειρα Καλής Θέλησης του ΟΗΕ εδώ και 15 χρόνια. Καθόλου «διακοσμητικά». Ενεργή στο πόστο της, πιστή στις υποχρεώσεις της. Μόνο από το 2011 έχει κάνει 11 ταξίδια στη Συρία, έχει επισκεφθεί στρατόπεδα προσφύγων καταγράφοντας τις συνθήκες και πριν τρία χρόνια ριψοκινδυνέψε τη ζωή της στα σύνορα με το Νταρφούρ (όταν αντάρτες επιτέθηκαν στην αποστολή των Ηνωμένων Εθνών), ειρωνικά ανήμερα τελετής των βραβείων Οσκαρ, όσο οι συνάδελφοί της περπατούσαν το κόκκινο χαλί. Δε θα είχε πια κανένα λόγο να συνεχίζει: δε χρειάζεται πλέον να αποδείξει τίποτα, η καριέρα και το status της έχουν πάρει άλλη ρότα, πήρε τα βραβεία της για την ανθρωπιστική της δράση, 15 χρόνια θα ήταν αρκετά για να καθαρίσουν τις τύψεις μίας ενοχικής προνομιούχας σταρ. Συνεχίζει όμως. Και σήμερα γράφει μία επιστολή στους Times για να επικοινωνήσει στον κόσμο την απελπιστική κατάσταση των προσφύγων και την απαραίτητη, ιστορική, ανάγκη να τους βοηθήσουμε - θεσμικά και προσωπικά.
Διαβάστε επίσης: Περισσότεροι από 3000 άνθρωποι του σινεμά ζητούν άμεση λύση στο προσφυγικό στην Ευρώπη
Διαβάστε την:
Σε καμία στιγμή στη σύγχρονη Ιστορία δεν υπήρξε μεγαλύτερη ανάγκη από την θεσμική αντιμετώπιση των συνεπειών και των αιτιών της παγκόσμιας προσφυγικής κρίσης. Τίποτε δεν μεταφέρει αυτή την αλήθεια πιο γλαφυρά από το θέαμα των ουρών των προσφύγων που καταφεύγουν ατα ευρωπαϊκά σύνορα, από χώρες σαν το Ιράκ, το Αφγανιστάν και τη Συρία. Ο πόλεμος στη Συρία έχει δημιουργήσει ένα κύμα ανθρώπινου πόνου που εξαπλώνεται σε όλη την περιοχή και τώρα φτάνει στις ακτές της Ευρώπης. Οι Σύροι διαφεύγουν από βόμβες σε βαρέλια, χημικά όπλα, βιασμούς και σφαγές. Η χώρα τους έχει γίνει ένας τόπος θανάτου.
Δε θα έπρεπε να παραξενεύει κανέναν μας ότι άνθρωποι που έχουν υπομείνει χρόνια πολέμου, ή έχουν ζήσει σε άθλια προσφυγικά στρατόπεδα για καιρό, τώρα παίρνουν τη μοίρα στα χέρια τους. Αν μπούμε στη θέση τους, ειλικρινά, όλοι θα κάναμε το ίδιο αν είχαμε έρθει αντιμέτωποι με το τρόμο, την έλλειψη κάθε ελπίδας και τη συνειδητοποίηση ότι ο υπόλοιπος κόσμος και η διεθνής πολιτική σκηνή δε θα παρέμβει ποτέ για να σταματήσει αυτό τον πόλεμο.
Ολοι ταυτιστήκαμε με τους Σύρους όταν ζήτησαν πολιτική και οικονομική ελευθερία στη χώρα τους. Οργιστήκαμε με τις εικόνες οικογενειών που δραπέτευαν από τα βομβαρδισμένα τους σπίτια, παιδιών που τα ξέθαβαν από τα ερείπια κι εξτρεμιστών που καταλάμβαναν τις πόλεις. Και στην Ευρώπη και παντού, οι Σύροι αξίζουν τη συμπόνια μας.
Θυμηθείτε επίσης: Αντζελίνα Τζολί στα Ηνωμένα Εθνη για τους Σύριους πρόσφυγες: «Αποτύχατε»
Τις τελευταίες εβδομάδες βλέπουμε αρκετούς πολιτικούς αρχηγούς και πολλά δημόσια πρόσωπα να παίρνουν θέση για το ζήτημα, καραβάνια μεταναστών να καλωσορίζονται και νέες δεσμεύσεις για τη θεσμική στήριξή τους. Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, το προσφυγικό θέμα είναι πρώτο στις ειδήσεις και το καυτό επίκεντρο κάθε πολιτικής συζήτησης. Δεν πρέπει να χάσουμε αυτή τη χρυσή ευκαιρία τώρα λοιπόν - να γίνει μία αρχή, μία αλλαγή στον τρόπο που οι λαοί καταλαβαίνουμε και επεξεργαζόμαστε την προσφυγική κρίση. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να μείνουμε μόνο στις ενοχές που γεννά η καρδιά μας, αλλά να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας. Να μην παραμείνουμε μόνο στην ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά να ενισχύσουμε τους διπλωματικούς δρόμους που θα μπορούν να επέμβουν και να σταματούν παρόμοιες τραγωδίες στο μέλλον.
Και πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας απέναντι σε μερικές σκληρές αλήθειες. Πρώτον, η ευθύνη μας να βοηθήσουμε δεν έχει να κάνει με τη γεωγραφική μας θέση στον κόσμο, αλλά με την ακλόνητη πίστη μας σε ανθρώπινα δικαιώματα και αξίες. Η ευθύνη μας να βοηθήσουμε ξεπερνά θρησκείες, εθνικότητες, παραδόσεις. Δεν πρέπει να επιτρέπουμε να μας κυβερνά ο φόβος και τα υπόλοιπα ποταπά μας ένστικτα όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την προσφυγική κρίση, αλλά να αγωνιζόμαστε με όπλο το ανθρώπινο μεγαλείο που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Ολες οι χώρες του κόσμου, όχι μόνο οι ευρωπαϊκές, πρέπει να βρουν λύσεις για τους πρόσφυγες.
Διαβάστε επίσης: Οσοι πιστεύουν ότι η Αντζελίνα Τζολί δεν αντιμετωπίζει με σοβαρότητα τη θέση της στα Ηνωμένα Εθνη, ας διαβάσουν αυτό
Δεύτερον, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα νούμερα των προσφυγικών μαζών που αυτή τη στιγμή καταφθάνουν στην Ευρώπη προκαλούν πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές αναταραχές και μία μεγάλη πρόσκληση στα Ευρωπαϊκή κράτη - δεν πρέπει αυτό να το κρύβουμε, ούτε να μην το εξετάζουμε. Αυτό σημαίνει ότι έχει πέσει μεγάλη ευθύνη στις κυβερνήσεις των κρατών της Ευρώπης να βρουν πόρους και να αντιμετωπίσουν και τα εσωτερικά προβλήματα που δημιουργούνται στην προσπάθεια να βοηθήσουν τους πρόσφυγες. Κάθε κυβέρνηση, κάθε χώρα, πρέπει να οργανώσει ένα σαφές πλάνο για το πώς θα ανταπεξέλθει στο διεθνές αυτό πρόβλημα, χωρίς να αγνοήσει τις ανάγκες των πολιτών της.
Τρίτον, σε αυτές τις κρίσιμες εποχές, την ώρα του κατεπείγοντος, θα πρέπει να μπορούμε να διαχωρίζουμε ανάμεσα στους οικονομικούς μετανάστες που προσπαθούν να ξεφύγουν από τη φτώχεια, και τους πρόσφυγες που δραπετεύουν από τον πόλεμο με απειλή τη ζωή τους. Ολους πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε με σεβασμό - να μην θίγουμε την αξιοπρέπεια και τα ανθρώπινα τους δικαιώματα. Πρέπει να τους κατανοούμε και να τους στηρίζουμε στην ανάγκη τους. Σε καμία περίπτωση δεν έχουμε το δικαίωμα να στιγματίζουμε ανθρώπους που αναζητούν μία καλύτερη ζωή. Ομως, οι πρόσφυγες που το έσκασαν από πόλεμο, θάνατο και απειλή της ζωής τους παίρνουν προτεραιότητα σύμφωνα με τους διεθνείς νόμους. Για αυτό και είναι σημαντικό τα κράτη να φιλτράρουν τον κόσμο και να δίνουν προτεραιότητα και προστασία σε αυτούς που κατεπειγόντως το χρειάζονται.
Τέλος, ακόμα κι αν εμείς βρούμε τρόπους να καλωσορίζουμε τους πρόσφυγες στις ακτές μας, το πρόβλημα δε θα σταματήσει αν δεν σταματήσει ο πόλεμος στη Συρία. Δεν μπορούμε να βγούμε από μία κρίση με ανθρωπιστικές δωρεές. Δεν λύνουμε το πρόβλημα υιοθετώντας πρόσφυγες. Πρέπει να βρούμε τη διπλωματική επίλυση αυτού του πολέμου.
Είναι συγκλονιστικό ότι από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος στη Συρία τα Ηνωμένα Εθνη δεν έχουν καν επισκεφθεί την περιοχή. Η προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος που ξεκίνησε στη Γενεύη πριν από τέσσερα χρόνια, ξεθύμανε. Ποτέ δε δόθηκε παρόμοια ενέργεια και χρόνος για τη Συρία, σαν αυτή που ξοδεύτηκε για την επίλυση της κρίσης με την πυρηνική απειλή του Ιράν, για παράδειγμα.
Μέσα στα τελευταία δέκα χρόνια, 60 εκατομμύρια άνθρωποι αναγκάστηκαν με βία να εγκαταλείψουν τις χώρες τους. Αυτό δεν είναι κάτι που οι ανθρωπιστικές οργανώσεις βοήθειας μπορούν να αντιμετωπίσουν. Οδηγεί σ' έναν φαύλο κύκλο αποτυχίας του παγκόσμιου συστήματος. Και τίποτα δεν σκιαγραφεί πιο ξεκάθαρα την κατάσταση του κόσμου μας από το πώς υποδεχόμαστε τους μετανάστες στα σύνορά μας. Ηρθε η ώρα να βρούμε λύσεις που έχουν βάθος χρόνου και να απαιτήσουμε από τις κυβερνήσεις, όχι από τους πρόσφυγες, την ευθύνη.
Δεν είναι η πρώτη προσφυγική κρίση που αντιμετωπίζουμε, ούτε θα είναι η τελευταία. Τόσο η Ευρώπη, όσο και η Αμερική έχουν υποδεχθεί πρόσφυγες, έχουν χτιστεί από πρόσφυγες. Ο τρόπος που θα αντιδράσουμε σήμερα θα δείξει τι είδους χώρες έχουμε φτιάξει, πόσο ανθρώπινες και δυνατές είναι οι δημοκρατίες μας.
Διαβάστε περισσότερα:
- Οσοι πιστεύουν ότι η Αντζελίνα Τζολί δεν αντιμετωπίζει με σοβαρότητα τη θέση της στα Ηνωμένα Εθνη, ας διαβάσουν αυτό
- Αντζελίνα Τζολί στα Ηνωμένα Εθνη για τους Σύριους πρόσφυγες: «Αποτύχατε»
- Η Αντζελίνα Τζολί στο πλευρό των προσφύγων από τη Συρία
- H Αντζελίνα στη Χάγη για τη δίκη εγκληματία πολέμου
- Η Αντζελίνα Τζολί δεν άφησε μάτι στεγνό στα Governors Awards
- Η πιο επιδραστική γυναίκα στον κόσμο δεν είναι η Ανγκελα, αλλά η Αντζελίνα
Tags: Αντζελίνα Τζολί
