Με τη Νικόλ Κίντμαν, ντυμένη με κοραλί φόρεμα, να τραβά πάνω της το φως όπως μόνο μια πραγματική σταρ μπορεί, με τον Μάθιου ΜακΚόνεχεϊ ν’ αποπνέει αμερικάνικο σεξ απίλ, τον Ζακ Εφρον να δείχνει την απρόσμενα σκοτεινή πλευρά του, τον Τζον Κιούζακ εγκεφαλικά γοητευτικό και τη Μέισι Γκρέι να προσθέτει τον τόνο της πείρας, δε θα περίμενε κανείς ότι την παράσταση θα έκλεβε… ο Λι Ντάνιελς, πληθωρικός, ειλικρινής και ατρόμητος!
Διαβάστε παρακάτω τι ειπώθηκε στη συνέντευξη τύπου του «The Paperboy» και διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για την ταινία.
Αυτή η ταινία ήταν αρχικά ένα πρότζεκτ του Πέδρο Αλμοδόβαρ;
Λι Ντάνιελς: Διάβασα το βιβλίο του Πίτερ Ντέξτερ. Επειτα διάβασα και το «Push» της Sapphire. Και τα δύο βρίσκονται μόνιμα στο κομοδίνο μου, χρόνια τώρα. Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον σενάριο βασισμένο το «The Paperboy», αλλά ο ίδιος δεν το προχώρησε. Τέτοια συμβαίνουν στο σινεμά. Εμένα με προσέλκυσε πολύ το βιβλίο και οι ήρωές του και αποφάσισα ότι μετά το «Precious» θα ήταν η επόμενη ταινία του.
Πώς αισθάνθηκε ο Τζον Κιούζακ σε ρόλο κακού
Ενιωσα ευτυχισμένος, σα να με έβγαλαν από ένα κλουβί! Συναντηθήκαμε με τον Λι στο Σατό Μαρμόν και μου μίλησε για το ρόλο που είχα κάνει στους «Κλέφτες» του Στίβεν Φρίαρς, για τη δική μου ερμηνεία και για τη σεξουαλικότητα που υπήρχε μεταξύ του ήρωά μου και της Αντζέλικα Χιούστον. Με κοίταζε και ήταν σα να μου έλεγε, ξέρω ότι έχεις περισσότερα να δώσεις. Στ’ αυτιά ενός ηθοποιού, αυτό ακούγεται σα μουσική.
Πώς αισθάνθηκε ο Ζακ Εφρον με την απεικόνισή του ως ‘ερωτικό αντικείμενο’ στην ταινία
Ο ήρωάς μαθαίνει τον κόσμο – αυτό μπορεί να είναι αμήχανο ή και να προκαλέσει ενθουσιασμό, ειδικά όταν σε περιτριγυρίζουν οι καλύτεροι άνθρωποι στον κόσμο και…
Ο Λι Ντάνιελς διακόπτει: Ερωτικό αντικείμενο; Είναι πανέμορφος. Το ίδιο και ο Μάθιου. Κι εγώ είμαι γκέι! Τι άλλο χρειάζεστε να σας πω;
Είναι μια ταινία για το σεξ και το θάνατο, την ενοχή και τον πόθο, ή για το κίνημα ισότητας των αφροαμερικανών την περίοδο που εκτυλίσσεται η ταινία;
Μάθιου ΜακΚόναχεϊ: Ολοι οι ήρωες και όλες οι καταστάσεις που παρουσιάζονται αρχικά στην ταινία, δεν είναι αυτό που μοιάζουν, όπως καταλαβαίνουμε στην πορεία. Υπάρχει παντού ένα σημαντικό υπόγειο περιεχόμενο. Υπάρχει κάτι το μαγνητικό σε όλους τους ήρωες και, ως ηθοποιός, αποδίδεις μόνο έναν ψίθυρο, μια ανάσα. Μ’ αυτήν την έννοια και η ίδια η ταινία κρύβει πολύ περισσότερα απ’ όσα λέει.
Μέισι Γκρέι: Είναι μια τρελή ταινία, ο Ζακ κυκλοφορεί συνέχεια με το εσώρουχο, αποπροσανατολίστηκα λίγο! Φυσικά και υπάρχουν υπαινιγμοί για το κίνημα των αφροαμερικανών, αλλά και πολλά ακόμα διαφορετικά στοιχεία, είμαι σίγουρη ότι αν τη βλέπεις για πέμπτη φορά θα εξακολουθείς ν’ ανακαλύπτεις νέα πράγματα.
Η Νικόλ Κίντμαν δυσκολεύτηκε στην ερωτική της σκηνή;
Παραδόξως καθόλου, ζούσα κάθε μέρα μέσα στην ηρωίδα μου κι έτσι ήρθε πολύ φυσικά. Με τον Τζον (Κιούζακ) δε μιλήσαμε ποτέ ως Τζον και Νικόλ, παρά μόνο μετά το τέλος του γυρίσματος. Είμασταν η Σάρλοτ και ο Χίλαρι. Αυτό με διευκόλυνε πολύ. Ούτως ή άλλως, σ’ αυτή τη φάση της καριέρας μου αναζητούσα κάτι ωμό κι επικίνδυνο και όταν μου το πρότεινε ο Λι ήμουν παραπάνω από πρόθυμη να βυθιστώ απόλυτα σ’ αυτό το σύμπαν. Είχα θαυμάσει τον Λι με το «Precious» κι από τότε σκεφτόμουν, πόσο ωραίο θα ήταν να έβλεπα τι μπορεί να κάνει μαζί μου, αν αφεθώ στα χέρια του. Η δουλειά μου είναι να παραδίδομαι με εμπιστοσύνη στο όραμα κάποιου άλλου, όχι να κρίνω τις ηρωίδες μου με τις δικές μου αρχές. Βέβαια δεν έχω δει την ταινία ακόμα, αφού τη δω μπορεί να σας λέω άλλα!
Κυκλοφορούν σήμερα καλύτεροι γυναικείοι ρόλοι στο Χόλιγουντ απ’ ό,τι παλαιότερα;
Νικόλ Κίντμαν: Όταν δουλεύεις σε μια ανεξάρτητη ταινία σήμερα – που κι αυτός, από μόνος του, είναι ένας μπερδεμένος ορισμός – μπορεί να σταθείς εξαιρετικά τυχερός, όπως εγώ με τον Λι. Αλλά δεν είναι ότι γίνονται πάρα πολλές τέτοιες, απλούστατα γιατί είναι πάρα πολύ απαιτητικές για τον σκηνοθέτη και τον παραγωγό τους. Οπότε το θεωρώ ευλογία, αλλά δεν είναι ότι συμβαίνει πολύ συχνά.
Ο Ζακ Εφρον για τη Νικόλ Κίντμαν
Πέρασα εκπληκτικά στο γύρισμα, όταν έμαθα ότι η Νικόλ θα υποδυόταν τη Σάρλοτ δεν μπορούσα να συγκρατήσω τον ενθουσιασμό μου. Ημουν ερωτευμένος μαζί της πάρα πολλά χρόνια κι αυτό είναι μια αληθινή εξομολόγηση!
Για τις αλλαγές του σεναρίου από το βιβλίο, ειδικά ότι ο ήρωας του Γιάρντλι γίνεται αφροαμερικανός και ότι ο ρόλος της υπηρέτριας Ανίτα (Μέισι Γκρέι) μεγαλώνει σημαντικά
Λι Ντάνιελς: Αυτό που μπορούσα να προσφέρω εγώ στο υλικό του βιβλίου ήταν ο δικός μου κόσμος, η δική μου αντίληψη των πραγμάτων. Τον κάθε ήρωα αυτής της ταινίας τον έχω γνωρίσει προσωπικά. Ξέρετε, ο Μπαράκ Ομπάμα δεν εμφανίστηκε ξαφνικά, από το πουθενά. Εμείς οι αφροαμερικανοί συνήθως έχουμε δύο πρόσωπα. Το πιο προσαρμοσμένο πρόσωπο που βγάζουμε προς τα έξω και το πρόσωπο της Αφρικής που κρατάμε κοντά στην καρδιά μας. Κι εγώ αυτούς τους ανθρώπους τους γνωρίζω καλά. Φέτος έγινε επιτυχία αυτή η ταινία, οι «Υπηρέτριες». Εμένα το 90% της οικογένειάς μου ήταν η «βοήθεια» σε σπίτια λευκών και μεγάλωσαν τις οικογένειές τους. Κι ήθελα να τη δείξω αυτή τη διάσταση.
Μέισι Γκρέι: Υπάρχουν ούτως ή άλλως ελάχιστοι ενδιαφέροντες ρόλοι για αφροαμερικανούς ηθοποιούς, και νομίζω ότι όταν εμφανίζεται κάποιος σαν τον Λι, το θέμα υπερβαίνει το φυλετικό ζήτημα, αλλά τη δύναμη που έχει κάποιος που θέλει να πιέσει ενάντια στα όρια, να σε κάνει να δεις τα πράγματα από μια άλλη οπτική.
Πώς προσέγγισε ο Μάθιου ΜακΚόναχεϊ το ρόλο του;
Διαπίστωσα ότι έχω παίξει πολλές φορές τον δικηγόρο κι έτσι τις πρώτες εβδομάδες που προετοιμαζόμουν, έλεγα συνέχεια στον εαυτό μου, μην κάνεις το δικηγόρο, μην κάνεις το δικηγόρο! Αλλά δεν είναι δύσκολο να αποκωδικοποιήσεις το χαρακτήρα του Γουορντ: ένας άντρας που έχασε μικρός τη μητέρα του και του λείπει και που είναι και ομοφυλόφιλος στην Αμερική του ’60, οπωσδήποτε έχει αναπτύξει μια τρομακτική ευαισθησία και διορατικότητα, που τον βοηθά στη δουλειά του ως δημοσιογράφος, ερευνητής, ρεπόρτερ. Είναι πάντα αξιοκρατικός, ουδέτερος, αναζητά μόνο την αλήθεια, που λείπει από τη δική του ζωή.
Πώς προσέγγισε η Νικόλ Κίντμαν το ρόλο της;
Βρήκα τη Σάρλοτ στον τρόπο που κινούνταν και από μεγάλες συζητήσεις με τον Λι. Ξεκινώντας, ο Λι μου είπε, κοίταξε, δεν έχουμε πολλά λεφτά και θα πρέπει να κάνεις τα μαλλιά και το μακιγιάζ σου μόνη σου. Οπότε λέω, εντάξει, πάω στο μπάνιο του σπιτιού μου, βγάζω έξω τη λοσιόν για το ψεύτικο μαύρισμα, κάτι παμπάλαιες ψεύτικες βλεφαρίδες, ένα πλατινέ ποστίς, τα’ βαλα όλα πάνω μου, έβγαλα φωτογραφίες στον καθρέφτη, σε διάφορες προκλητικές πόζες και την έστειλα στον Λι. Και μου απάντησε κάτι που δεν μπορώ να σας μεταφέρω, αλλά ας πούμε ότι μου είπε thumbs up! Κι έτσι κάπως ξεκινήσαμε, χωρίς καθόλου πρόβες, με κάτι λευκές γόβες που έτριψα και χτύπησα για να φαίνονται πολύ χρησιμοποιημένες. Επίσης, με παρότρυνση του Λι, μίλησα με ένα γκρουπ γυναικών που περνούν τη ζωή τους γράφοντας σε φυλακισμένους. Κι ενώ ήμουν πολύ αρνητική αρχικά, με βοήθησε τρομερά. Επιπλέον, αναζητώ στους ρόλους μου τις αντιθέσεις. Θέλω να παίζω ρόλους με εσωτερικές συγκρούσεις, θέλω να δοκιμάζω νέα πράγματα, είμαι διατεθειμένη να αποτύχω. Κι αν συνεχίζω, στην ηλικία μου, να παίζω σε ταινίες, είναι μόνο για τέτοιους ρόλους.
Πώς προσέγγισε το ρόλο του ο Ζακ Εφρον;
Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς μας, ως ηθοποιοί, είναι να ερχόμαστε αντιμέτωποι με τους φόβους μας και να τους ξεπερνάμε. Εγώ πάντα αναζητούσα μια αίσθηση εγκατάλειψης, έλλειψης φόβου που πρέπει να έχεις όταν είσαι καλός ηθοποιός και βρήκα την πρόκληση σ’ αυτόν το ρόλο. Για μένα είναι ένα νέο σύνορο, ένα όνειρο και, χωρίς καθόλου να υποτιμώ τις μέχρι τώρα ταινίες μου, ελπίζω να έχω κι άλλες τέτοιες ευκαιρίες στο μέλλον.
Ο Τζον Κιούζακ για τον Λι Ντάνιελς
Ο Λι είναι ένας άνθρωπος γεμάτος παράδοξα. Μπορεί να σου μιλήσει για κάτι με μεγάλο πάθος και το επόμενο δευτερόλεπτο να το υπονομεύσει. Ετσι δουλεύει και με τους ηθοποιούς του. Σε στέλνει σε διαφορετικές κατευθύνσεις, στα άκρα της καθεμιάς, μέχρι που να μην ξέρεις πώς να αισθανθείς: νιώθεις ταυτόχρονα ερωτισμό, απέχθεια, θυμό, αηδία και καταλήγεις να γελάς απελπισμένα. Κι αυτή ακριβώς είναι η στιγμή που αναζητά, το σημείο στο οποίο θέλει να σε φέρει για να παίξεις τη σκηνή σου.
Τι προσέδωσε ο Λι Ντάνιελς στο υλικό του βιβλίου
Σε κάθε μου ταινία, προσπαθώ να συνδυάσω το πρωτότυπο υλικό με το ιστορικό παρελθόν και τις προσωπικές μου εμπειρίες. Η κατάσταση και οι άνθρωποι αυτής της ιστορίας μου είναι πολύ οικείοι και γι’ αυτό ίσως τους ανέπτυξα με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Ζω μέσα στην αλήθεια. Γνωρίζω το περιβάλλον της φυλακής γιατί ο αδελφός μου ήταν μέσα για φόνο. Γνωρίζω την ηρωίδα της Μέισι γιατί είναι η οικογένειά μου. Απειροι άντρες, λευκοί, με τους οποίους έκανα σεξ τις δεκαετίες του ’80 και του ’90, δημόσια με απέφευγαν, όπως ακριβώς φαίνεται στην ταινία και, ταυτόχρονα, μισούσαν τον εαυτό τους γι’ αυτό. Γνωρίζω τη Σάρλοτ καλά, γιατί η αδελφή μου έχει γράψει πολλά γράμματα σε φυλακισμένους, μαζί της μελέτησε η Νικόλ. Γνωρίζω την αλήθεια και γι’ αυτό καταλαβαίνω εύκολα το ψέμα.
Πώς καταφέρνει ο Λι Ντάνιελς να βρίσκει χρήματα και να κλείνει διάσημους ηθοποιούς για τόσο «δύσκολες» ταινίες;
Αυτό θέλω να το πω σε όλους: μη δέχεστε το όχι ως απάντηση. Να έχετε πείσμα και αντοχή. Το όχι είναι μια απάντηση που οφείλετε να μη δεχτείτε ποτέ.
Δείτε στο παρακάτω βίντεο το photo call των συντελεστών του «The Paperboy».
