Λες και ήταν συνεννοημένο το Δ.Σ. του Ελληνικού Κινηματογράφου που προφανώς θέλοντας να προλάβει να εκλέξει Γενικό Διευθυντή πριν ξεκινήσει το 55ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης - για να 'χουμε κάτι να συζητάμε βρε παιδί μου ανάμεσα στις ταινίες στο λιμάνι - έκανε την πρότασή του για τη θέση ακριβώς την ημέρα που στο Φεστιβάλ Μεσογειακού Κινηματογράφου του Μονπελιέ βρίσκεται ολόκληρη αποστολή Ελλήνων δημιουργών και παραγωγών για ένα από τα μεγαλύτερα αφιερώματα που έγιναν τελευταία στο ελληνικό σινεμά.
Μιλάμε για τέτοιο κακό timing, που την ώρα που σήμερα το πρωί λάμβανε χώρα στο Φεστιβάλ η συζήτηση για το ελληνικό σινεμά, το παρόν και το μέλλον του (παρουσία ξένων δημοσιογράφων που γνωρίζουν πολύ καλά τα κακώς κείμενα στο χώρο του ελληνικού σινεμά), τα social media και διάσπαρτα δημοσιεύματα εντός συνόρων αποκάλυπταν την ανεπίσημη (με την έννοια ότι τίποτα δεν έγινε γνωστό από το γραφείο Τύπου του ΕΚΚ) πως το Διοικητικό Συμβούλιο πρότεινε ως υποψήφιο για τη θέση του Γενικού Διευθυντή (με διαδικασία που είχε ξεκινήσει από τον Ιούλιο!) τον Χάρη Παπαδόπουλο με 4 ψήφους - ανάμεσα στις οποίες δεν συμπεριλαμβάνεται αυτή του Προέδρου Πέτρου Μάρκαρη.
Τα «ωχ» και τα «αχ» συνοδεύουν την είδηση, η οποία ωστόσο δεν παραξενεύει αφού ήταν γνωστό ήδη από την εποχή των «εχθροπραξιών» του καλοκαιριού πως το νέο Διοικητικό Συμβούλιο δεν ήταν υπέρ της συνέχισης της θητείας του Γρηγόρη Καραντινάκη, παρόλες τις συστάσεις της ενεργής κινηματογραφικής κοινότητας και επίσης πως το όνομα του Χάρη Παπαδόπουλου (Προέδρου της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών και με θητεία σε θέσεις τόσο στο ΕΚΚ όσο και στην ΕΡΤ μέσα στα χρόνια) «έπαιζε» ήδη από την αρχή ως κραταιό για τη θέση.
Η τελική επιλογή ωστόσο για τη θέση του Γενικού Διευθυντή ανήκει στον Υπουργό Πολιτισμού Κωνσταντίνο Τασούλα, ο οποίος θα πρέπει να λάβει υπόψη του την ισχνή πλειοψηφία (αφού ο Πρόεδρος διαφοροποίησε τη θέση του) και να πάρει την ευθύνη μιας απόφασης που θα αποδειχτεί καίρια για το μέλλον του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, αλλά κυρίως του ελληνικού σινεμά που εδώ και πολλούς μήνες βρίσκεται έρμαιο μικροπολιτικών και λοιπών ακόμη «μικρότερων» (με την αξιολογική έννοια) προσωπικών διενέξεων.
Επειδή, όμως, απ' όσο φαίνεται, δεν θα προλάβουμε να έχουμε Γενικό Διευθυντή πριν τη Θεσσαλονίκη, ο εορτασμός των 100 χρόνων του ελληνικού σινεμά (άλλο αυτό πάλι...) θα γίνει ανάμεσα σε κουτσομπολιά και «κατινιές», υποθέσεις και ψευδαισθήσεις και τουλάχιστον ελπίζουμε με όχι έναν ακόμη λόγο - παρωδία από εκπρόσωπο του Υπουργείου Πολιτισμού στην τελετή έναρξης της Παρασκευής.
Διαβάστε ακόμη:
