Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα, συνδυάζοντας στην καριέρα και την προσωπικότητά του ό,τι πιο αναγνωρισμένο και, ταυτόχρονα, ό,τι πιο νεωτερικό, βρέθηκε στο «Produced by», το συνέδριο του PGA, του Σωματείου Αμερικανών Παραγωγών και μίλησε στους παρευρισκόμενους για τη δική του ιστορία και για το πώς προβλέπει ότι θα εξελιχθεί το σινεμά την ερχόμενη δεκαετία. Ο Κόπολα είχε ήδη αναφερθεί, στις αρχές του ’80, σ’ ένα σινεμά που σταδιακά θα γίνει εξολοκλήρου ψηφιακό: η πραγματικότητα ανταποκρίθηκε στην προφητεία του περίπου 30 χρόνια αργότερα, οπότε όταν ο Κόπολα μιλά για το μέλλον του σινεμά, ακούμε με προσοχή. Είναι, άλλωστε, ο άνθρωπος που μπορεί με θάρρος και χιούμορ να πει, «Δεν ήθελα να κάνω τον “Νονό”, απλώς χρειαζόμουν τα λεφτά. Ηταν μια δουλειά!»
Μιλώντας από την πλευρά του παραγωγού, ο Κόπολα εξήγησε ότι, κατά τη δική του άποψη, «οι μεγάλες εμπορικές ταινίες σήμερα, ως επί το πλείστον, είναι λιγότερο όμορφες και λιγότερο ευφάνταστες. Είναι νεκρές ήδη από τη γέννησή τους.» Αλλά αυτό δεν πρόκειται να σκοτώσει την τέχνη, συνέχισε, γιατί το σινεμά είναι πολύ σημαντικό και πολύ ορμητικό για να βρει εμπόδιο στη σημερινή πραγματικότητα της βιομηχανίας.» Για τον Κόπολα, λοιπόν, το επόμενο βήμα στο σινεμά δεν θα έρθει από την τεχνολογία, όπως έγινε με το 3D, αλλά από καινοτομίες στον τρόπο συγγραφής των σεναρίων.
Οι σεναριογράφοι, αξιοποιώντας φυσικά κι όσα η τεχνολογία έχει να προσφέρει, θ’ αρχίσουν να συνθέτουν «ζωντανές» ταινίες, όλων των ειδών, ακόμα κι ένα ζωντανό «Λόρενς της Αραβίας». «Οχι, δεν εννοώ ότι τα άλογα και οι καμήλες θα είναι ζωντανά και θα περιφέρονται στις αίθουσες, κάποια στοιχεία θα είναι πράγματι μαγνητοσκοπημένα,» αστειεύτηκε ο Κόπολα. Ωστόσο, σύμφωνα με την εικόνα που παρουσίασε ο δημιουργός, οι ταινίες θα είναι διαθέσιμες για κάθε είδους οθόνη, από κινηματογράφους μέχρι κινητά τηλέφωνα και «το σινεμά θα δημιουργείται για τους θεατές ενόσω εκείνοι παρακολουθούν το έργο. Οι ταινίες δε χρειάζεται πια να είναι αμετάβλητες, χαραγμένες σε πέτρα, αλλά μπορούν να μεταβάλλονται για το κάθε κοινό.» Αρα οι ταινίες θα εκτυλίσσονται live, θα αλλάζουν κατά τη βούληση του θεατή και θα προσαρμόζονται στη δική του φαντασία με τις δικές του προσθήκες.
Για τον Κόπολα, οι ταινίες του κοντινού μέλλοντος θα συνδυάζουν τη μυθοπλασία (την έμπνευση και τη δουλειά των κινηματογραφιστών), με στοιχεία ντοκιμαντέρ, δηλαδή με εξελίξεις που συμβαίνουν στην πραγματικότητα. Αυτό διακρίνει στο νεώτερο τρόπο κινηματογραφικής αφήγησης, που ταυτίζει με την αγαπημένη του φετινή ταινία, το «Stories We Tell» της Σάρα Πόλεϊ. Σ’ αυτή τη γραμμή κινείται και η νέα του ταινία που γράφει αυτόν τον καιρό, μια οικογενειακή saga σε ιταλοαμερικανικό περιβάλλον, μαζί με βιωματικά στοιχεία, που συνυφαίνει το ντοκιμαντέρ και τη μυθοπλασία. Αλλωστε, όπως απέδειξε όχι με τα λόγια, αλλά κυρίως με τη φιλμογραφία του ο Φράνσις Φορντ Κόπολα, κανείς δεν πρέπει να φοβάται τις αλλαγές στην τέχνη: «Δικές μου ταινίες, το “Αποκάλυψη Τώρα”, το “Tucker”, ξεκίνησαν ως παταγώδεις αποτυχίες, αλλά οι καλές ταινίες βελτιώνονται με το πέρασμα του χρόνου. Οι παράξενες ταινίες του χθες γίνονται η ταπετσαρία του σήμερα. Η τέχνη έχει την ικανότητα ν’ αλλάζει και, μαζί της, ν’ αλλάζει κι όλον τον κόσμο.»
Διαβάστε και δείτε ακόμα:
Tags: Φρανσις Φορντ Κόπολα, Κόπολα
