Το τριήμερο φεστιβάλ περιλαμβάνει μουσικές, θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις, dj sets, προβολές ταινιών και video art, εκθέσεις ζωγραφικής, φωτογραφίας, σκιτσογραφίας, installation και κοσμήματος καθώς επίσης παρουσιάσεις συγγραφικών και ποιητικών έργων.
Με μότο για φέτος το «Οχι Παίζουμε», κοιτάζει την τέχνη δίχως σοβαροφάνεια αλλά με σοβαρότητα και παρουσιάζει στο six d.o.g.s, δωρεάν για το κοινό, τη δουλειά δεκάδων νέων καλλιτεχνών.
Στα πλάισια του φεστιβάλ θα προβληθούν οι εξής ταινίες:
«Casus Belli» του Γιώργου Ζώη.
Άνθρωποι διαφορετικών φύλων, ηλικιών, τάξεων και εθνικοτήτων περιμένουν σε εφτά διαφορετικές ουρές δημιουργώντας μια τεράστια ανθρώπινη σειρά. Όμως στο τέλος της ανθρώπινης αλυσίδας, η αντίστροφη μέτρηση ξεκινά. Η πρώτη μικρού μήκους ταινία του Γιώργου Ζώη, Casus Belli συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα ταινιών μικρού μήκους στο 67ο Φεστιβάλ Βενετίας, πήρε έξι βραβεία στο Φεστιβάλ Δράμας 2011 και το βραβείο καλύτερης μικρού μήκους ταινίας της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
«Fatherly Love» του Κωνσταντίνου Πιλάβιου. Μια γυναίκα ετοιμάζεται για το γάμο του γιου της στο Λονδίνο. Η υγεία του πατέρα της όμως αλλάζει και καλείται να πάρει μια αδύνατη απόφαση.
«Magic Hands» της Ανθής Αποστόλου και του Γιώργου Γκόρτσου.H μικρή Χλόη, ανοίγει «την πύλη» που οδηγεί στο μαγικό της κόσμο…
«Think Positive» του Γαβριήλ Ψαλτάκη.Μια μικρού μήκους κωμωδία, η οποία έχει σαν θέμα έναν νέο άντρα που έχει πάθει κατάθλιψη κατά τη διάρκεια της ελληνικής οικονομικής κρίσης.
«Lost Toys» του Σεραφείμ Ντούσια.Ένας μίμος που δίνει χαρά σε μικρά παιδιά και μεγάλους, έρχεται αντιμέτωπος με τη μοναξιά μέσα στα στενά όρια μιας μεγαλούπολης. Τι μπορεί να κρύβει κάτω από τη μάσκα του;
«Blue Color Blue» του Κωνσταντίνου Μπούρδου από την ομάδα déμodé.Το χρώμα της θάλασσας και τ’ ουρανού, το μπλε, είναι μια σταθερά στις ζωές μας. Σαν συλλογικό χρώμα του πνεύματος, μας ηρεμεί και προκαλεί στο σώμα την παραγωγή χαλαρωτικών ουσιών.
«Dead on Time» του Αντρέα Λαμπρόπουλου και του Κώστα Σκύφτα.Μία νέα κοπέλα προσπαθεί να αποδράσει από τα χέρια κακοποιών που απειλούν να την εκτελέσουν, αλλά ανακαλύπτει ότι ο θάνατος είναι το μικρότερο από τα προβλήματά της.
«Under Stress» του Πάρη Πατσουρίδη.Μία ταινία για την αδιάκοπη προσπάθεια του σύγχρονου ανθρώπου να αποδείξει το αυτονόητο σε ένα όλο και πιο ανήθικο εργασιακό περιβάλλον.
«Πιαννο» του Γιώργου Ευθυμίου.Την ώρα που μια επαγγελματίας πιανίστα παραδίδει μια συναυλία σ’ ένα θέατρο μουσικής, ένας νεαρός, υποκύπτοντας στο ερωτικό κάλεσμα της μουσικής, διαρρηγνύει το σπίτι της και ανακαλύπτει μελωδίες και ήχους, μακριά από ακαδημαϊκούς κανόνες και συμβάσεις.
Εκτός από τις ταινίες μικρού μήκους, το φεστιβάλ περιλαμβάνει και τα ακόλουθα video art
Inventing metropolis with an Imaginary GPS0003 της Ελεάννας Μαρτίνου.Το βίντεο θίγει ζητήματα σχετικά με την ανεξέλεγκτη οικοδόμηση του πλανήτη και τη δημιουργία των σύγχρονων μητροπόλεων, οι οποίες επεκτείνονται απειλητικά δομώντας ένα πυκνό πλέγμα προς όλες τις κατευθύνσεις. Η απόπειρα μιας εικαστικής χαρτογράφησης του χάους.
Keep on moving του Κωνσταντίνου Μπούρδου από την ομάδα déμodé.Η άλλη μεριά του τοίχου: Η γέννηση του ανθρώπου στην σημερινή κοινωνία. Τα τρία βήματα προς την ωρίμανση του μυαλού και την υπέρβαση προς το αύριο.
Word War της Vangie Vanish.Μία σαρκαστική προσέγγιση στη διαδικτυακή γλώσσα. Η έκφραση διαφορετικών συναισθηματικών καταστάσεων που δημιουργούνται μέσα από την καθημερινή διαδικτυακή διάδραση σε ένα πλαίσιο κοινωνικού περιεχομένου.
Bazaar-ing της Ηλιάνας Αντωνιάδου.Χρόνος: Ενα οποιοδήποτε Σεπτεβριανό Σάββατο Τοπος: Παζάρι Ξάνθης Πρωταγωνιστές: ν παρουσίες (ανθρώπινες, ζωικές, φυτικές ή ότι άλλο) Στοχος: Αλληλεπιδράσεις, σχέσεις και μαγνητικά πεδία (π.χ. πως αλληλεπιδρούν οι πατάτες με τον παππου και τον μπαμπά?)
Hug, Hang, Hunger της Δήμητρας Μπουρουλίτη.Μια διφορούμενη εικόνα. Η χορογραφία μιας αγκαλιάς- μάχης μεταξύ μιας γυναίκας και ενός άνδρα. Μια αγκαλιά που την μια στιγμή είναι ευαίσθητη και τρυφερή και την επόμενη βίαιη και σκληρή.
Εφήμεροι μετασχηματισμοί της ομάδας p.v.p.x..Η ομάδα p.v.p.x. προβαίνει σε μία σειρά παρεμβάσεων-δράσεων στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας αλληλεπιδρώντας με το αστικό τοπίο και τους ανθρώπους.
No Reaction της Κατερίνας Κατσούρα.Οι άνθρωποι σε μια πόλη απομακρύνονται ο ένας από τον άλλον, απομονώνονται, κρύβονται στον εαυτό τους με αποτέλεσμα να μην αντιδρούν στα ερεθίσματα που δέχονται από τους άλλους ανθρώπους….
now+here=NOWHERE της Χριστίνας Βασιλείου, του Εντι Φέργκιουσον και του Διονύση Τσαφταρίδη.Μια παράσταση- εγκατάσταση για την αναζήτηση ενός προσωπικού παραδείσου, μιάς επιλεγμένης πατρίδας, ενός καλύτερου μέλλοντος που θα γίνει παρόν.
Κενό της Νεφέλης Παπαδημούλη και του Νίκου Θωμά. Δημιουργήθηκε στο πλαίσιο μιας πανεπιστημιακής άσκησης και είναι μια εικαστική προσπάθεια αναφορικά με το πως αντιλαμβανόμαστε την έννοια κενού σήμερα.
Δείτε εδώ, το αναλυτικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων του 4ου ARTogether Festival.
