Μπορεί ο Μπρούνο Ντιμόν να μην μοιάζει είναι ο πρώτος άνθρωπος που θα μας ερχόταν στο μυαλό ως μεγάλος φαν της σειράς του ΗΒΟ, αλλά μιλώντας μαζί του πριν λίγες μέρες στο Παρίσι με αφορμή την καινούρια ταινία του «Ma Loute», στο πλαίσιο του Rendez-vous with French Cinema που διοργανώνει η Unifrance, αποδείχθηκε ένας από τους μεγαλύτερους θαυμαστές του «Game of Thrones» αλλά και μιας νέας τολμηρής τηλεόρασης.
«Φυσικά και βρίσκω την τηλεόραση εν δυνάμει συναρπαστική. Ηταν η τηλεόραση που μου άνοιξε μια νέα οδό στην κωμωδία, μέσα από το «P'tit Quinquin» και νομίζω ότι όσο κι αν το σινεμά παραμένει φυσικά ενδιαφέρον, έχει μείνει πλέον πίσω, είναι πολύ πιο ακαδημαϊκό, πολύ πιο αρχαϊκό σε σχέση με την τηλεόραση. Η τηλεόραση πλέον, σου δίνει την ευκαιρία να εξερευνήσεις νέους τρόπους αφήγησης να δουλέψεις διαφορετικά τους χαρακτήρες, το σενάριο, την σκηνοθετική σου γλώσσα. Ηταν μια απολαυστική, απελευθερωτική εμπειρία για μένα να δουλέψω στην τηλεόραση και γι’ αυτό η επόμενη δουλειά μου (μετά από το μιούζικαλ που ετοιμάζει για τα νεανικά χρόνια της Ζαν Ντ’ Αρκ) θα είναι μια συνέχεια του «P'tit Quinquin» για το Arte».
Δείτε ακόμη: Ο Μπρουνό Ντιμόν ανακαλύπτει την κωμωδία στο «P'tit Quinquin»
Εν τούτοις το «P'tit Quinquin», εξακολουθεί να απέχει από την πλειοψηφία των σειρών της αμερικάνικης τηλεόρασης, αλλά όχι στο μυαλό του Μπρούνο Ντιμόν ο οποίος δηλώνει «μεγάλος θαυμαστής «Game of Thrones». Βρίσκω συναρπαστική την εξέλιξη των χαρακτήρων, το σκοτάδι της σειράς, την τόλμη της, τον τρόπο που δεν φοβάται την ηρωοποιήση του κακού. Ολα αυτά είναι πράγματα που δεν μπορείς εύκολα να κάνεις στο σινεμά. Κι ο τρόπος που βυθίζεται στον ψυχισμό των ηρώων και των θεατών του είναι αληθινά συναρπαστικός. Είναι μια σειρά πού δεν δείχνει να δεσμεύεται από τίποτα, μπορεί να είναι αστεία, σκληρή, να φλερτάρει με την ηρωική φαντασία ή ακόμη και με την επιστημονική φαντασία, δίχως να χρειάζεται να υπηρετεί τους κανόνες κάποιου συγκεκριμένου είδους».
Κι όταν τον ρωτάμε αν θα μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του στο τιμόνι μιας τέτοιας τηλεοπτικής «μηχανής» απαντά δίχως κανέναν δισταγμό: «Απολύτως. Σε ότι αφορά στην παραγωγή του, είμαι εντυπωσιασμένος από την τόλμη ενός τέτοιου εγχειρήματος. Δεν συναντάς συχνά τηλεοπτικές σειρές που να έχουν τόσο θάρρος, να παίρνουν τόσα ρίσκα στην καλλιτεχνική τους πλευρά, στον τρόπο της αφήγησης, στην επιλογή και την διαμόρφωση των χαρακτήρων. Υπάρχει ένα θαρραλέο πνεύμα που διαπνέει την σειρά και που δεν μπορείς παρά να του υποκλιθείς».
«Και στην ουσία αυτή η τόλμη ξεκινά από τους παραγωγούς» συνεχίζει. «Από κάποιον άνθρωπο που θα μπορέσει να έχει μια ιδέα που μπορεί να μοιάζει τρελή, μα που θα περιέχει κάτι καινούριο. Την ευφυή σκέψη συνδυάσει έναν σκηνοθέτη με ένα σενάριο, να κάνει μια σύνδεση που δεν μοιάζει προφανής. Ελάχιστοι άνθρωποι τολμούν να το κάνουν αυτό στην Ευρώπη. Το «P'tit Quinquin» για παράδειγμα ήταν κάτι που κανείς δεν μου πρότεινε, κάτι που γεννήθηκε από μια δική μου ιδέα, όταν το Αrte μου έδωσε carte blanche να κάνω κάτι γι αυτούς. Δυστυχώς κανείς δεν θα με σκεφτόταν ως σκηνοθέτη μιας κωμωδίας. Πόσο μάλλον μιας κωμωδίας για την τηλεόραση. Οπότε έπρεπε να πάρω εγώ την πρωτοβουλία. Και ακόμη χειρότερά, δυστυχώς πιθανότατα, κανείς δεν πρόκειται να μου προτείνει να γυρίσω ένα επεισόδιο του «Game of Thrones».
Αν κι ομολογούμε ότι η ιδέα ακούγεται τόσο συναρπαστική κι απροσδόκητη που ειλικρινά ελπίζουμε κάποιος να το κάνει...
Δείτε ακόμη:
