Ενάντια σε κάθε πιθανότητα, ο Πολ Ντεσανέλ, ένας ιδεαλιστής άγνωστος στο ευρύ κοινό, εκλέγεται Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας το 1920. Τα πρώτα του βήματα στην εξουσία είναι εντυπωσιακά, κυρίως εξαιτίας μερικών τολμηρών προτάσεων: κατάργηση της θανατικής ποινής, δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες! Ομως, ο κυνισμός του πολιτικού κόσμου, τα θεσμικά παιχνίδια και η αγριότητα των ΜΜΕ βρίσκονται απέναντί του. Ενα βράδυ, πέφτει από το τρένο και εξαφανίζεται… Ολος ο κόσμος αναρωτιέται: Τι απέγινε ο Γάλλος Πρόεδρος;
Οπως αναφέρει και η ταινία στην αρχή της, βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα το οποία προσπαθεί να τα παρουσιάσει με έναν ρεαλιστικό τρόπο ώστε να μην φανούν παράλογα. Και η αλήθεια είναι πως η ιστορία του Πολ Ντεσανέλ, ενός από τους πιο ιδεαλιστές και πρωτοπόρους πολιτικούς, που (δεν) γνώρισε η Γαλλία (και ίσως ο κόσμος), ο οποίος έκανε εκστρατεία για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών, για την κατάργηση της θανατικής ποινής, για τη δημιουργία καθολικού εισοδήματος και πολλές άλλες καινοτόμες ιδέες σε μια εποχή γεμάτη συντηρητισμό, μοιάζει να είναι όντως εξωπραγματική.
Ο σκηνοθέτης Ζαν-Μαρκ Περφίτ αποφασίζει να γυρίσει την ιστορία αυτή ως μια κωμωδία, με χαρακτηριστικά φάρσας, κάτι που φαίνεται πως ταιριάζει απόλυτα με την ιστορία που θέλει να πει. Ο Περτίφ συνδυάζει τον ρεαλισμό (αυθεντικά πλάνα από ειδήσεις της εποχής και πρωτοσέλιδα εφημερίδων) με το φανταστικό, το ονειρικό και, ενίοτε, το εφιαλτικό για να παρουσιάσει όχι μόνο την σισύφεια πλευρά μια τέτοιας θέσης και το βάρος που της αναλογεί, αλλά και με αυτόν τον τρόπο να διαχωρίσει τις θέσεις και απόψεις των δυο πολιτικών αντιπάλων.
Το σενάριο της ταινία χτίζεται πάνω στην πολιτική αυτή αντιπαράθεση του Ντεσανέλ με τον Κλεμανσό (από τη μια η καθαρότητα του ιδεαλισμού και από την άλλη η πιο κυνική μορφή του συντηρητισμού που μετατρέπεται σε φόβο για τον χαμό των ιδανικών), χωρίς όμως επικεντρώνεται πάνω στα όποια ιστορικά γεγονότα αλλά κυρίως στις κωμικοτραγικές καταστάσεις που ορίζουν μια πολιτική κωμωδία. Και αυτό γιατί τόσο το σενάριο όσο και ο Περφίτ προσεγγίζουν τον Κλεμανσό περισσότερο ως μια πολιτική καρικατούρα δίνοντας, σαφώς, περισσότερη προσοχή στον χαρακτήρα του Ντεσανέλ. Ευτυχώς όμως οι Ζακ Γκαμπλέν και Αντρέ Ντισολιέ, οι οποίοι πρωταγωνιστούν στους ρόλους των Ντεσανέλ και Κλεμανσό αντίστοιχα, ανάγουν τους χαρακτήρες αυτούς σε κάτι παραπάνω και πολύ πιο ενδιαφέρον από εκεί που τους οδηγεί το σενάριο.
Η «Εξαφάνιση του Προέδρου» θα μπορούσε να αφορά και το σήμερα - υπάρχουν κάποιες αντιστοιχίες με την πολιτική κατάσταση της εποχή μας και για το πώς κάποιοι πολιτικοί, μπροστά από την εποχή τους, τους τρώει το σύστημα. Η πολιτική αποτυχία της είναι ότι καταλήγει να είναι μια ασφαλής και διασκεδαστική πολιτική κωμωδία και τίποτα παραπάνω.
