«Η ταινία προσπαθεί να παρουσιάσει το κυπριακό όπως είναι αυτή τη στιγμή, μέσα από την απλή ιστορία ενός Ελληνοκύπριου που χάνει το σκύλο του στα κατεχόμενα και προσπαθεί απεγνωσμένα να τον φέρει πίσω παράνομα αφού ο κανονισμός της Πράσινης Γραμμής απαγορεύει τη διέλευση ζώων ή φυτών από τις τουρκοκρατούμενες στις ελεύθερες περιοχές.»
Τόσο απλά, τόσο ρητά, τόσο κινηματογραφικά, ο Μάριος Πιπερίδης αφηγείται μια ιστορία για την τελευταία διχοτομημένη ευρωπαϊκή χώρα, την Κύπρο στην οποία ζει και εργάζεται, κάνοντας σινεμά που σπάνε τις διαχωριστικές γραμμές. Και μιλάει στο Flix για όλα όσα τον οδήγησαν να περάσει στην άλλη πλευρά...
Το «Αναζητώντας τον Χέντριξ» είναι έτοιμο για την έξοδό του στις ελληνικές αίθουσες την Πέμπτη 30 Μαΐου σε διανομή της Seven Films, έχοντας ήδη κερδίσει το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ της Τραϊμπέκα, το Βραβείο Ιρις Σεναρίου στα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και εξασφαλίσει διανομή σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Η ιδέα για την ταινία γεννήθηκε την εποχή της κρίσης. Περπατούσαμε ένα βράδυ με φίλους που είχαν ένα σκύλο και είπαμε να πάμε στα κατεχόμενα και όταν φτάσαμε στο φυλάκιο μας είπαν πως αν περάσετε δεν θα μπορέσετε να γυρίσετε πίσω με τον σκύλο. Μέσα στις καθημερινές τραγωδίες όσων είχαν συμβεί με τις τράπεζες, τις περιουσίες των ανθρώπων, την οικονομική κατάσταση στην Κύπρο που δεν πήγαινε πουθενά, η τραγελαφική απαγόρευση της εισόδου ζώων από τα κατεχόμενα ήρθε και συμπλήρωσε στο μυαλό μου μια εικόνα για τον τόπο μου, μια έτοιμη ιδέα για μια ταινία.
Ξεκίνησα να κάνω μια μικρού μήκους ταινία για έναν τύπο που χάνει το σκύλο του στα κατεχόμενα. Δεν υπήρχε χρηματοδότηση εκείνη την εποχή, είχαν κλείσει όλα. Γράφοντας είδα ότι αυτή η ιδέα ήταν η βάση για να μιλήσει για περισσότερα πράγματα. Και μέσα από αυτό να δώσει τις διαστάσεις του Κυπριακού προβλήματος, τουλάχιστον όπως το βλέπω εγώ σήμερα.
Η ταινία είναι μια κωμωδία. Θα μπορούσες να την πεις και buddy ή heist movie. Με ενδιέφερε πολύ και η πλοκή και οι χαρακτήρες. Το σχήμα της κωμωδίας σου δίνει πολλά περιθώρια για να πεις πράγματα που ίσως να μην μπορούσες μέσα από κάποιο άλλο είδος. Αυτή η αταίριαστη τετράδα των ανθρώπων που προσπαθούν να περάσουν τον Χέντριξ από την Πράσινη Γραμμή είναι ένα πορτρέτο από ανθρώπους που γνωρίζω, ιστορίες που έχω ακούσει, πράγματα που ήθελα να πω.
Ηδη άνθρωποι από τη γενιά μου κάνουν ταινίες που διαδραματίζονται στην Κύπρο, αλλά δεν εστιάζουν στη διχοτόμηση. Από την άλλη είναι ένα βίωμα που φεύγει δύσκολα από μέσα σου. Είτε το θες είτε όχι είναι πάντα εκεί, είναι μπροστά σου. Η σημαία είναι στον Πενταδάκτυλο, οι Τουρκοκύπριοι είναι εκεί... Σχεδόν όλοι στην Κύπρο έχουν κάποιο φίλο, γνωστό που ήταν πρόσφυγας, αγννοούμενος.»
Δεν θεωρώ χρέος να κάνεις μια ταινία για το Κυπριακό. Δεν ήμουν ποτέ αναμεμειγμένος στα πολιτικά, ούτε σε κόμματα. Και, όμως και η μικρού μήκους ταινία που έκανα, το «Immortalizer» είχε κάποια σχέση με Ελληνα και Τούρκο και η δεύτερη μου ταίνία, το «Down Payment», ήταν καθαρά πολιτική για κάποιον που θέλει να πουλήσει την περιουσία του στα κατεχόμενα. Χωρίς να το θέλω ή να το κυνηγήσω κάνω πολιτικές ταινίες, είναι κάτι που συμβαίνει ασυνείδητα.
Η νέα γενιά θέλει να ξεφύγει από το Κυπριακό. Και πρέπει να φύγει. Οι περισσότερες ταινίες που έχουν γίνει στην Κύπρο ασχολούνται με ή γύρω από το Κυπριακό. Τώρα ήδη άνθρωποι από τη γενιά μου κάνουν ταινίες που διαδραματίζονται στην Κύπρο, αλλά δεν εστιάζουν στη διχοτόμηση. Από την άλλη είναι ένα βίωμα που φεύγει δύσκολα από μέσα σου. Είτε το θες είτε όχι είναι πάντα εκεί, είναι μπροστά σου. Η σημαία είναι στον Πενταδάκτυλο, οι Τουρκοκύπριοι είναι εκεί... Σχεδόν όλοι στην Κύπρο έχουν κάποιο φίλο, γνωστό που ήταν πρόσφυγας, αγννοούμενος.
To βραβείο στην Τραϊμπέκα βοήθησε και εμένα και την ταινία, αλλά και το κυπριακό σινεμά. Η ταινία ταξίδεψε στον κόσμο, υπάρχει μια βάση για τις επόμενες ταινίες μας, αλλά κυρίως βοήθησε στο να πάρει ο κόσμος το κυπριακό σινεμά λίγο πιο πολύ στα σοβαρά. Σε συνδυασμό και με τη νέα γενιά που προσπαθεί και κάνει ταινίες διαφορετικές μεταξύ τους που ταξιδεύουν στα φεστιβάλ και τον κόσμο, όλοι καταλαβαίνουν πως κάτι τρέχει στην Κύπρο και ενδιαφέρονται.
