Πρώτα απ΄όλα νομίζω ότι μας οφείλεις μια συγνώμη. Το «Μαζί σου κι Ας Πεθάνω» μας υπόσχεται ασταμάτητο σεξ κι αυτό που τελικά βλέπεις είναι μια ταινία για τις ανθρώπινες σχέσεις.
Χαχά. ΟΚ λοιπόν, ζητάω συγνώμη. Αλλά νομίζω ότι το φιλμ έχει κάτι για τον καθένα, Και ποιος ο λόγος του να κάνεις μια ταινία για το σεξ αν δεν μιλάς και για τις ανθρώπινες σχέσεις μέσω αυτού; Και το ίδιο ισχύει φυσικά κι από την ανάποδη.
Οι περισσότερες ιστορίες των ηρώων του φιλμ, μοιάζουν με αυτές που όταν τις αφηγείσαι ξεκινάς με κάτι σαν «άκου τι συνέβη σε έναν φίλο μου». Μοιάζουν από εκείνες που ελάχιστοι θα παραδεχόμαστε ότι μας αφορούν. Πως λοιπόν είχες την ιδέα για το φιλμ;
Νομίζω ότι το θέμα του σεξ και των σχέσεων είναι κάτι που μας συναρπάζει όλους μας, συνεχώς. Κάπως έτσι, μετά από μια συγκεκριμένη κουβέντα «με έναν φίλο μου» για τα ερωτικά φετίχ, άρχισα να κάνω μια έρευνα και κατάλαβα ότι αυτό θα ήταν το θέμα της πρώτης μου τιαινίας.
Κι αυτό είναι ένα ακόμη ενδιαφέρον σημείο. Τι είδους έρευνα κάνεις για μια ταινία σαν αυτή;
Ξεκίνησα φυσικά από το ίντερνετ. Αλλά στα χρόνια που προετοίμαζα την ταινία μίλησα με sex therapists, επισκέφθηκα κλαμπ για φετιχιστές και συνομίλησα με ανθρώπους έχουν τέτοιου είδους φετιχ. Ηταν μια εμπειρία που μου άνοιξε τα μάτια.
Υποθέτω πως μετά από αυτή την ταινία οι άνθρωποι θα σε ρωτάνε συχνά ποια είναι η δίκη σου «διαστροφή». Εχεις κάποια; Πιστεύεις στην ιδέα ότι υπάρχει κάτι που μπορείς να ονομάσεις «διαστροφικό» στην ερωτική σχέση δυο συναινούντων ενηλίκων;
Φυσικά έχω κάποιες μικρές «διαστροφές»! Ολοι μας έχουμε. Κάθε συγκεκριμένο πράγμα που σε ερεθίζει ιδιαίτερα, είναι στην ουσία η δική σου μικρή «διαστροφή». Ολοι έχουμε κάποιες σεξουαλικές «σκανδάλες». Απλά κάποιοι άνθρωποι έχουν λίγο πιο ασυνήθιστες σκανδάλες από άλλους. Κι αυτοί είναι οι άνθρωποι που συνηθίζουμε να αποκαλούμε «kinky». Αλλά νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να είσαι απόλυτα ειλικρινής και να κουβεντιάζεις με τον σύντροφό σου για κάθε επιθυμία σου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να έχεις αληθινά ικανοποιητικό σεξ κατά τη γνώμη μου.
Οι ταινίες και η τηλεόραση συνεχώς σπρώχνουν τα όρια του τι μπορείς να δείξεις στην οθόνη και το πόσο μακριά μπορείς να πας την κουβέντα για το σεξ. Το ίδιο και στη ζωή. Το σεξ δεν είναι το ταμπού που ήταν κάποτε κι όμως οι σχέσεις των ανθρώπων και η σεξουαλική τους ζωή δεν είναι πιο εύκολες. Τι φταίει κατά τη γνώμη σου;
Χμ, αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση. Κατά τη γνώμη μου έχει πολύ να κάνει με το internet. To internet άλλαξε πολλά πράγματα. Κάποτε, άν είχες μια συγκεκριμένη σεξουαλική επιθυμία το πιθανότερο ήταν πως θα την κρατούσες κρυφή, καθώς δεν θα είχες τρόπο να βρεις ανθρώπους που να την μοιράζονται. Σήμερα μπορείς να βρεις online, σχεδόν ανώνυμα, ανθρώπους που να σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο, που μοιράζονται την ίδια σεξουαλική επιθυμία. Κι αυτή είναι μόνο μία πτυχή του. Το internet είναι υπεύθυνο για μια σειρά ακόμη πράγματα που κάποτε ήταν αδιανόητα: εύκολη πρόσβαση σε ατέλειωτες ώρες πορνογραφίας, onine σεξουαλικές κοινότητες, την ανάγκη για ανθρώπους μου μας ακολουθούν και μας κάνουν «like», διαρροές γυμνών φωτογραφιών κλπ. Ολα αυτά έχουν μια άμεση σχέση με τον τρόπο που ορίζουμε την επιθυμία μας και την σεξουαλικότητά μας. Κι ακριβώς γι αυτό το σεξ και οι ανθρώπινες σχέσεις θα αποτελούν πάντα μια από τις κύριες θεματικές της τέχνης. Γιατί αλλάζουν συνεχώς. Ήταν διαφορετικές πριν από δέκα χρόνια και θα είναι διαφορετικές σε δέκα χρόνια από σήμερα.
Το φιλμ είναι τρυφερό κι αστείο, αλλά κι ερωτικό κι σε κάνει να νιώθεις αμήχανα κατά στιγμές. Είναι σαν μια βόλτα σε ένα τεντωμένο σκοινί. Πόσο εύκολο ήταν να κάνεις κάτι τέτοιο; Είχες κάποιο «δίχτυ ασφαλείας»;
Ναι, την αγάπη. Η αγάπη ήταν το δίχτυ ασφαλείας μου. Ηθελα να κάνω σαφές ότι όλοι οι χαρακτήρες αγαπιούνται, έτσι ακόμη κι αν κάνουν μα σειρά από λάθος επιλογές στην διάρκεια του φιλμ, δεν είναι ποτέ από κακία. Πάντα προσπαθούν να έρθουν πιο κοντά στον σύντροφό τους. Κι αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο το φιλμ πετυχαίνει αυτό που θέλει να κάνει κατά τη γνώμη μου.
Είναι μια αυστραλέζικη ταινία, αλλά μοιάζει να λειτουργεί το ίδιο καλά σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Υποθέτω πως όλοι είμαστε ίδιοι στα βασικά μας ένστικτα, όταν είμαστε γυμνοί, ή ερεθισμένοι. Αυτη η «παγκοσμιότητα» της ταινίας ήταν κάτι που περίμενες, ή κάτι που σε εξέπληξε;
Ποτέ δεν θέλησα να κάνω μια «αυστραλέζικη ταινία». Θέλησα να κάνω μια «ανθρώπινη ταινία». Ηθελα πραγματικά να κάνω ένα φιλμ που θα μπορούσε να διαδραματίζεται οπουδήποτε στον κόσμο. Και ναι, το σεξ είναι κάτι που μας ενώνει όλους. Ολοι είμαστε σεξουαλικά πλάσματα. Και ήξερα ότι αν χρησιμοποιήσω το σεξ για να εξερευνήσω τις ανθρώπινες σχέσεις είχα μια πολύ καλή πιθανότητα να αγγίξω τους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο.
Πως ήταν η εμπειρία του να βρίσκεσαι πίσω από την κάμερα για πρώτη φορά; Ειναι αλήθεια τελικά πως αυτό που θέλει να κάνει κάθε ηθοποιός είναι να σκηνοθετήσει;
Οχι, δεν νομίζω ότι ισχύει κάτι τέτοιο. Πολλοί από τους φίλους μου ηθοποιούς δεν θα σκηνοθετούσαν ποτέ. Και δεν τους κατηγορώ. Είναι μια πολύ δύσκολη και γεμάτη στρες δουλειά. Αλλά λέγοντας αυτό, οφείλω να πω πως θα το έκανα ξανά δίχως δεύτερη σκέψη. Τι να πω; μου αρέσει να με τιμωρούν. Ισως τελικά αυτό να είναι το δικό μου φετίχ.
Διαβάστε εδώ την κριτική του Flix για το «Μαζί σου κι ας Πεθάνω»
