Άποψη

Best of 2012: Αφίσες που μας κόλλησαν στον τοίχο!

of 10

Κάθε μέρα μέχρι το τέλος του 2012, το Flix θα ανατρέχει σε πρόσωπα, γεγονότα, φαινόμενα, εκπλήξεις, επιρροές, τάσεις της κινηματογραφικής χρονιάς που τελειώνει. Σήμερα χαζεύουμε τα posters του 2012 που ήταν κομμάτια τέχνης από μόνα τους...

Best of 2012: Αφίσες που μας κόλλησαν στον τοίχο!

Χαθήκαμε σ' ένα σύμπαν από ιδέες, design, χρώματα ή αφαιρετικό ευφυές σκίτσο. Nα επιλέξουμε μόνο τις μεγάλες ταινίες; Μα οι μικρές, οι ξενόγλωσσες, οι πειραματικές είναι αυτές που είναι πιο ευφάνταστες. Να δώσουμε χώρο μόνο στις φευγάτες, τις περιθωριακές - αρκετά με τα mainstream; Μα φανταστείτε ένα πιτσιρίκι στο φουαγιέ ενός κινηματογράφου να βλέπει τεράστια μπροστά του την αφίσα του «Hugo» - θα τον σημαδέψει για πάντα.

Να πάμε με τις επίσημες, τα εργαλεία προώθησης των εταιριών διανομής ή με τις ερασιτεχνικές καταθέσεις ψυχής των φανς ανά τον κόσμο, των designers που εμπνεύστηκαν από την ταινία και μεγαλούργησαν; Αλλα απομονώνουν ένα στοιχείο κλείνοντας το μάτι στο θεατή, άλλα επιχειρούν να δώσουν ερμηνεία, κι άλλα χρησιμοποιούν ένα εντελώς διαφορετικό γλωσσάρι, αυτό της εικαστικής τέχνης, για να προσφέρουν μία νέα διάσταση στο κινηματογραφικό έργο.

Αποφασίσαμε να συμπεριλάβουμε τα πάντα. Ή τουλάχιστον όσα πραγματικά μας καθήλωσαν, μας γοήτευσαν, τα θέλουμε στον τοίχο μας. Οχι ότι δε θα βρείτε παραλείψεις, αλλά ακριβώς σ' αυτές υπολογίζουμε. Μας αρέσει να μας διορθώνετε, να μας θυμίζετε πράγματα, να κρατάμε ζωντανό αυτόν τον κινηματογραφικό διάλογο.

Δείτε ένα δείγμα των καλύτερων posters του 2012 εδώ, αναζητήστε την μεγαλύτερη ποικιλία στο gallery και περιμένουμε τα σχόλια με τις δικές σας επιλογές!

1

SPIDER MAN vs BATMAN: Οταν το teaser poster είναι ευφυές

Πολλές φορές τα teaser-posters είναι πολύ καλύτερα από τα επίσημα που κυκλοφορούν με την έξοδο της ταινίας στις αίθουσες. Οι μαρκετίστες αισθάνονται πιο χαλαροί (έχουν χρόνο να δηλώσουν ξεκάθαρο μήνυμα στις μάζες μετά), οπότε επιτρέπουν στον designer να αποδείξει όραμα: μία λεπτομέρεια, μία οφθαλμαπάτη, ένα κλείσιμο ματιού. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση των 2 μεγάλων blockbusters του 2012. Τόσο το «Amazing Spider-Man» με τη σκιά-αράχνη, όσο και ο «Σκοτεινός Ιππότης: η Επιστροφή» με την τρύπα-νυχτερίδα στο skyline ουρανό της Γκόθαμ Σίτι ήταν εξαιρετικά έξυπνες και πολύ πιο καλλιτεχνικές ιδέες από τα μετέπειτα πόστερ.

2

TINKER TAILOR SOLDIER.... 007: Tα πόστερ των κατασκόπων

Η λεπτομέρεια της πληροφορίας στο «Tinker Tailor Soldier Spy» ήταν αναπόσπαστο μέρος της ταινίας και απόδειξη ότι σεβόταν τον σκεπτόμενο θεατή της. Πώς λοιπόν και το poster της να μην ήταν παρά το σύνολο των κωδικών της; Με πολύ πιο αφαιρετική ιδέα, ένα από τα poster του «Skyfall» δηλώνει το τέλος του κόσμου όπως τον ξέραμε. Φυσικά καμία εταιρία διανομής δεν το εμπιστεύτηκε ως αυτό που θα έπρεπε να κουβαλάει το μήνυμα της ταινίας. Αυτό θα... γύριζε τον κόσμο ανάποδα.

3

COSMOPOLIS vs HOLY MOTORS: Η ιστορία μιας λευκής λιμουζίνας

Το Παρίσι, η θέα από την ταράτσα του μυθικού Samaritaine, και στην εστία του Ο και του φακού μία λευκή λιμουζίνα που διανύει τη δική της πορεία. Στο (μη επίσημο) poster του «Cosmopolis» όλα είναι ακινητοποιημένα. Κανείς δεν έχει να πάει πουθενά. Εχει τελειώσει το κούρεμα ήρθε η ώρα του τέλους.

4

ALBERT NOBBS & SHAME: Οι αόρατοι άνθρωποι της ντροπής

Εξαιρετική η ιδέα της απουσίας όταν οι ταινίες έχουν να κάνουν με ζητήματα ταυτότητας, υπαρξιακής αναπηρίας, κοινωνικού περιθωρίου. Στο poster «Albert Nobbs» το concept η ερμαφρόδιτη μπερδεμένη ταυτότητα είναι ξεκάθρο, σ' αυτό του «Shame» όμως είναι κάτι ακόμα πιο καλά κρυμμένο και από τα κρυφά εσώρουχα που φοράς. Είναι η ... επόμενη στιγμή. Η στιγμή που σηκώνεσαι και σε ακολουθεί το δέρμα σου. Δεν μπορείς να αφήσεις την ενοχή στα σεντόνια.

5

GREEKS DO IT BETTER

Oι μάσκες του «Παράδεισου». Τα ημίγυμνα «Ημερολόγια Αμνησίας». Οι μηχανές του «L» αλλά και ο μελαγχολικός πρωταγωνιστής του. Τόσες και τόσες υπέροχες αφίσες συνόδευσαν το 2012 τις ελληνικές ταινίες στα ταξίδια τους εντός και εκτός συνόρων. Και του χρόνου! [Δείτε πολλές περισσότερες στο gallery].

6

LOOPER vs KILLER JOE: Διάλεξε το δολοφόνο σου

Και στις δύο περιπτώσεις άλλες αφίσες έχουν επιλεχθεί για το επίσημο promotion. Λόγω της ανεξάρτητης ψυχής των ταινιών όμως, φιλοτεχνήθηκαν κι αρκετές «ανεπίσημες» που είναι πραγματικά έργα τέχνης. Ειδικά για το «Looper» το concept του time travelling που φέρνει αντιμέτωπους... τον ίδιο άνθρωπο ,έδωσε ιδέες σε εξαιρετικά έξυπνα designs. Αγαπημένο μας το πιστόλι που η κάννη του «επιστρέφει» στον εκτελεστή, αλλά και ο δράκος που τρώει την ουρά του. Δείτε τα όλα στο gallery.

7

7 PSYCHOPATHS, SOFTLY KILLING

Ιδια περίπτωση: στις επίσημες αφίσες του «Killing Them Softly» ο Μπραντ Πιτ είναι εργαλείο προώθησης και πρέπει να φαίνεται ξεκάθαρα. Ανεπίσημα όμως, το μήνυμα της ταινίας παίρνει τα ηνία και η αλά Mondo αισθητική δημιουργεί αριστουργήματα. Παρομοίως και στους «7 Psychopaths» και στα character posters τους. Απολαύστε τα όλα στο gallery.

8

7 POSTERS BETTER THAN ONE

Το «7 Μέρες στην Αβάνα» είχε δικό του poster. Υπήρχαν όμως και 7 ξεχωριστά για κάθε μικρού μήκους, κάθε σκηνοθέτη. Εκεί κρυβόντουσαν οι πραγματικοί θησαυροί. Σας παραθέτουμε τα 2 αγαπημένα μας για τις ταινίες των Γκασπάερ Νοέ και Μπενίσιο Ντελ Τόρο.

9

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ MOONRISE KINGDOM...

Είναι μοναδική. Αφήνει όλο τον ανταγωνισμό πίσω. Η ταινία ενέπνευσε μία σειρά από δεκάδες άλλες ιδέες που στάθηκαν στην παστέλ αθωότητα του Γουές Αντερσον, τις pop λεπτομέρειες της ταινίας, το κρυμμένο χιούμορ, το διάχυτο ρομαντισμό. Τα lovebugs θα τα κουβαλάμε πάντα, όχι ως σκουλαρίκια, αλλά ως συναισθηματικά τατουάζ.

10

ΤΑΡΑΝΤΙΝΟ ΧΧ

Μπορεί να μη διαλέξαμε κάτι από το «Django Unchained», μπορεί να μη διαλέξαμε καν poster ταινίας. Διαλέξαμε τη διαφημιστική αφίσα προώθησης της κασετίνας με το σύνολο του έργου δύο δεκαετιών του Κουέντιν Ταραντίνο (διαβάστε περισσότερα) για έναν πολύ απλό λόγο: από το καλοκαίρι που την πρωτοανεβάσαμε στο Flix δεν σταματήσατε να μας ρωτάτε: «που μπορούμε να τη βρούμε;». Κοιτώντας λοιπόν πίσω, όχι μόνο στο 2012, αλλά ακόμα παλιότερα, σ' αυτά τα τελευταία 20 χρόνια πρέπει να του αναγνωρίσουμε: η ποπ αισθητική που επανέφερε/ανέδειξε/επέβαλε ο Ταραντίνο σε όλο το πακετάρισμα μιας ταινίας, έχει αφήσει ανεξίτηλο σημάδι. Ακόμα και στα γούστα μας. Πώς λοιπόν να μην έχει, ο ίδιος, μία δικαιωματική θέση στη δεκάδα;

Διαβάστε ακόμη: