Ο Καμ ένας κούριερ με ποδήλατο, μετά βίας βγάζει τα προς το ζειν και ξεπληρώνει τα χρέη του. Θα πέσει με το ποδήλατο του επάνω στη Νίκι, μια μυστηριώδη ξένη που θα τον παρασύρει στον ιλιγγιώδη κόσμο της. Το παρκούρ τον μεταφέρει σε μέρη που δεν έχει πάει ποτέ και του χαρίζει μια καλοπληρωμένη δουλειά υπό την επίβλεψη του αρχηγού της συμμορίας Μίλερ. Η τελική πρόκληση είναι να απεμπλακεί από τον κόσμο αυτό που δεν είχε φανταστεί ποτέ.
Είναι καθησυχαστικό πως μαθηματικά κάθε δέκα περίπου λεπτά, η όποια πρόζα της «Συμμορίας του Παρκούρ» διακόπτεται για ένα μίνι-κλιπ από φιγούρες παρκούρ στο κέντρο και το λιμάνι της Νέας Υόρκης που ανεβάζουν επικίνδυνα την αδρεναλίνη.
Πριν και μετά από αυτά τα ιντερλούδια που φανταζόμαστε ότι θα ξετρελάνουν τους παρκουράδες του πλανήτη (για όλους τους υπόλοιπους δεν παίρνουμε όρκο) δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα εκτός από τα απολύτως βασικά που κι αυτά εξαντλούνται στο πόσο κουκλάκι είναι ο Τέιλορ Λότνερ στην προσπάθειά του να εξαργυρώσει την επιτυχία του «Twilight Saga», πόσο ακόμη πιο κουκλάκι είναι η ελληνικής καταγωγής Καναδέζα Μαρί Αυγερόπουλος και πως το μόνο που έχεις να κάνεις όταν όλα πάνε στραβά είναι να μην σταματάς να κινείσαι - πάντα με άψογο στιλ και φιγούρες για χειροκρότημα.
Μετά από τα πρώτα εικόσι λεπτά της «Συμμορίας του Παρκούρ», δεν υπάρχει πραγματικά κανένας λόγος να προσέχεις τι διαδραματίζεται στην οθόνη, αφού το σκηνικό παραμένει ίδιο σε όλη τη διάρκεια του φιλμ, το καλό βρίσκεται εδώ για να επικρατήσει αφού παλέψει με το κακό και το παρκούρ χρησιμοποιείται όχι μόνο για «να πιάσεις την καλή» αλλά και ως ένας – ίσως ο πιο αποτελεσματικός – τρόπος για να καταφέρεις να ξεφύγεις από εκεί που σε έριξε η ζωή.
Νεανικά κορμιά, ένα touch κοινωνικής ευαισθησίας, χαμηλός φωτισμός για ατμόσφαιρα, λίγο μαφία για να υπάρχει και ενός είδους απειλής και σέξι κοντινά σε ένα ζευγάρι (ήταν και στην πραγματικότητα) που πρέπει να περάσει μέσα από την κόλαση για να βρει τον παράδεισο, ολοκληρώνουν ό,τι πιο κυριολεκτικά ανώδυνο έχετε δει πρόσφατα σε νεανική ταινία, κάνοντας το «Brick Mansions» με τον Πολ Γουόκερ να μοιάζει τουλάχιστον με μια παρεξηγημένη ταινία.
Είμαστε σίγουροι ότι υπάρχει και κάποιος λιγότερο βαρετός (και σίγουρα λιγότερο κουραστικός) δρόμος για να κερδίσεις το κορίτσι που συνάντησες μια μέρα τυχαία στο δρόμο...
