Ο Κάρλος Ρομπλέδο Πουχ είναι ένας από τους διασημότερους εγκληματίες της Αργεντινής, ο οποίος ακόμη και σήμερα βρίσκεται στη φυλακή, περισσότερα από 45 χρόνια μετά, για μια σειρά από εγκλήματα που περιλαμβάνουν ληστείες, φόνους, απαγωγή και βιασμούς μετά φόνων. Ξεκινώντας της καριέρα του σε εξαιρετικά νεαρή ηλικία και προικισμένος με ένα εξαιρετικά όμορφο πρόσωπο, συνελήφθη σε ηλικία 20 ετών και χαρακτηρίστηκε από τον τύπο «Μαύρος Αγγελος» ή «Αγγελος του Θανάτου».
Στην ταινία του Ορτέγκα, δανείζεται το πρόσωπο του Λορέντζο Φέρο ένός νεαρού ηθοποιού με πορσελάνινο πρόσωπο κερασένια χείλη και ξανθά κατσαρά μαλλιά. «Μοιάζεις με την Μέριλιν Μονρόε» του λέει ο συνεργάτης του –και αντικείμενο ενός ανέκφραστου πόθου- όταν σε μια ληστεία ενός κοσμηματοπωλείου θα κοιταχτεί στον καθρέφτη φορώντας ένα ζευγάρι ακριβά σκουλαρίκια. «Είμαστε σαν την Εβίτα και τον Χουάν Περόν» θα απαντήσει εκείνος.
Το φιλμ θα εξιστορήσει την εγκληματική του καριέρα με προσοχή στην ανασύσταση της εποχής στις λεπτομέρειες των γεγονότων, αλλά όχι και όσο θα περίμενε κανείς στην εμβάθυνση των χαρακτήρων. Ο Ορτέγκα δεν ενδιαφέρεται να αναζητήσει τα κίνητρα ή της αιτίες των πράξεων του Πουχ, απλά μοιάζει να απολαμβάνει κι ο ίδιος την κινηματογράφησή τους όσο κι εκείνος την διάπραξή τους.
Το σινεμά δεν είναι βεβαίως απαραίτητο να παίζει τον ρόλο ενός ψυχαναλυτικού εργαλείου ή να βγάζει συμπεράσματα για λογαριασμό του θεατή, όμως θα περίμενε κανείς μια πιο διαπεραστική ματιά από μια ταινία σε μια τόσο σύνθετη προσωπικότητα.
Εν τούτοις δεν μπορείς να αρνηθείς ότι το «El Angel» είναι μια από εκείνες τις ταινίες που βλέπονται απολαυστικά σκηνοθετημένη με ρυθμό και με ένα σενάριο που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον. Η ιστορία του Πουχ άλλωστε είναι από μόνη της εξαιρετικά κινηματογραφική. Ο ίδιος είχε κάποτε δηλώσει πως θα ήθελε η ζωή του να γίνει ταινία από τον Κουέντιν Ταραντίνο με πρωταγωνιστή τον Λεονάρντο ντι Κάπριο κι ακόμη κι αν αυτή δεν είναι εκείνη η ταινία που θα ήθελε, φανταζόμαστε ότι θα την βρει όσο πρέπει του γούστου του.