Κινηματογραφικό πορτρέτο της ηθοποιού και ποιήτριας Κατερίνας Γώγου (1940 - 1993). Ενα ντοκιμαντέρ που περιλαμβάνει σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό, μαρτυρίες ανθρώπων που συμπορεύτηκαν με την πεισιθάνατη καλλιτέχνιδα, αλλά και δραματοποιημένες σκηνές, όπου η Λουκία Μιχαλοπούλου ενσαρκώνει ορισμένες οριακές στιγμές του «καταραμένου βίου» της Γώγου.
Σπάνια μια ανθρώπινη διαδρομή έφερε κάποιον τόσο κοντά σε δυο αντίθετα άκρα όσο αυτή της Κατερίνας Γώγου. Δροσερή ενζενί, ηθοποιός του εμπορικού ελληνικού σινεμά στην δεκαετία του 60, ποπ κορίτσι που μασούσε τσίχλα ή γεμάτη ζωντάνια και θράσος υπηρέτρια, διπλανή στα θρανία της Αλίκης Βουγιουκλακη, μπορεί να μην έγινε ποτέ πρωταγωνίστρια, όμως η νεαρή Κατερίνα θα μπορούσε εύκολα να είχε μια τυπική καριέρα και μια ήσυχη, προβλέψιμη ζωή.
Ομως το φρέσκο εκείνο κορίτσι καιγόταν από μια άλλη φλόγα, μια φωτιά που την μεταμόρφωσε στην πορεία σε κάτι εντελώς διαφορετικό σε μια ηθοποιό με βαρύ ίσκιο σε ταινίες σαν την «Παραγγελιά» ή το «Βαρύ Πεπόνι», σε μια γυναίκα που έφτιαχνε με τις λέξεις των ποιημάτων της το δικό της πορτρέτο στην πινακοθήκη των (καταραμένων) ηρώων μας.
Η αμφισβήτηση της δεκαετίας του 70, ή άρνηση του αστικού καθωσπρεπισμού, η επαναστατική της γλώσσα, η πνευματική αυτονομία της, ο ατίθασος συχνά προβληματικός χαρακτήρας της, η παθολογική σχέση με την μητέρα και κυρίως την κόρη της, τα ναρκωτικά, η αυτοκτονία. Ολη η πορεία της ζωής της συντίθεται στο φιλμ του Αντώνη Μποσκοΐτη μέσα από συνεντεύξεις με ανθρώπους που τη γνώρισαν, μέσα από αποσπάσματα από ταινίες της, από βίντεο και φωτογραφίες, από τα ίδια τα ποιήματά της.
Κι αν η επιλογή του σκηνοθέτη να χρησιμοποιήσει την ηθοποιό Λουκία Μιχαλοπούλου σαν μια φασματική αντανάκλαση της Γώγου σε δραματοποιημένες σεκάνς, είναι μια δημιουργική επιλογή (όχι αποτυχημένη μα μάλλον αχρείαστη), η δομή του ντοκιμαντέρ είναι κατά τα άλλα κλασσική, μα φροντισμένη. Και η εικόνα του στιλιζαρισμένα ενδιαφέρουσα και η έρευνα του αναμφίβολα επιμελής.
Το αρχειακό υλικό, οι κουβέντες των ανθρώπων που μιλούν γι αυτή, η ίδια η προσωπικότητά της Γώγου, κάνουν την αφήγηση να παραμένει συναρπαστική. Ομως η αγάπη για την γυναίκα, για την καλλιτέχνη και κυρίως για τον μύθο της, δεν τυφλώνει τη ματιά του φιλμ, ούτε των ανθρώπων που μιλούν γι αυτή. Το ντοκιμαντέρ του Μποσκοΐτη δεν γίνεται ποτέ μια κουραστική αγιογραφία, αντίθετα κοιτάζει την ηρωίδα του με τον τρόπο των ανθρώπων που επιλέγει να την σκιαγραφήσουν.
Και ίσως γι αυτό μερικές φορές τα συμπεράσματα που καλείσαι να βγάλεις δεν είναι πάντα απόλυτα σαφή, ίσως γι αυτό το αίνιγμα της Γώγου δεν αποκρυπτογραφείται πλήρως. Αλλά από την άλλη, πιθανότατα ακριβώς γι αυτό παραμένει ως το τέλος τόσο γοητευτικό...
Στο ντοκιμαντέρ συμμετέχουν οι Ρήγας Αξελός, Νάνος Βαλαωρίτης, Θοδωρής Βλαχάκης, Γιώργος Γαρμπής, Γιώργος Δάγλας, Μανώλης Δεστούνης, Θρασύβουλος Καλαϊτζίδης, Νίκος Καλογερόπουλος, Λίνα Καρανασοπούλου, Αντώνης Καφετζόπουλος, Μάρω Κοντού, Γιώργος Κορδέλλας, Εύα Κουμαριανού, Μαρία Λαγγουρέλη, Όλια Λαζαρίδου, Θανάσης Νιάρχος, Λευτέρης Ξανθόπουλος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Λένα Πλάτωνος, Ελένη Πορτάλιου, Αγάπη - Βιργινία Σπυράτου, Ανδρέας Ταρνανάς, Γιάννης Φελέκης, Γιώργος Χρονάς, Γιώργος Ψωμόπουλος.
