Μπορεί οι ήρωές στην καινούρια ταινία του Γούντι Αλεν να είναι Γάλλοι, αλλά οι ζωές και τα προβλήματά τους, το milieu τους, για να χρησιμοποιήσουμε ταιριαστά, μια γαλλική λέξη, είναι απόλυτα γνώριμο: Καλοβαλμένοι, λευκοί αστοί, αντιμέτωποι με τα σκαμπανεβάσματα της ζωής, του έρωτα και τα παιχνίδια της μοίρας.
Οπως προϊδεάζει ο τίτλος στο «Coup de Chance» (στα ελληνικά η ταινία αποδίδεται ως «Γυρίσματα της Τύχης») η τύχη είναι αυτή που βάζει την ιστορία σε κίνηση και οι απροσδόκητες στροφές της, η πίστη ή όχι των ηρώων σε αυτές, η βεβαιότητά τους ή μη στο μότο πως ο καθένας μας φτιάχνει την δικη του τύχη, είναι η ελαφρώς επιφανειακή, μα ούτως ή άλλως ενδιαφέρουσα προβληματική του.
Οταν o Αλέν συναντά τυχαία στον δρόμο, την παλιά του συμμαθήτρια και πρώτο του έρωτα Φανί, ο τροχός της τύχης και των δυο τους, θα πάρει μια καταλυτική στροφή. Σύντομα, οι συναντήσεις τους για μεσημεριανό, θα εξελιχθούν σε παθιασμένη σχέση, ικανή να κάνει την Φανί να σκέφτεται να εγκαταλείψει τον υπερβολικά τέλειο και γλυκά μα επίμονα καταπιεστικό Ζαν, του οποίου ένας πρώην συνεργάτης, είχε εξαφανιστεί στο παρελθόν μυστηριωδώς - οι κακές γλώσσες μιλούσαν ακόμη και για φόνο.
Και κάπως έτσι, μεταξύ του υπέροχου παρισινού διαμερίσματος του Ζαν, της τόσο ρομαντικής σοφίτας του Αλέν, του οίκου δημοπρασιών στον οποίο δουλεύει η Φανί και τον υπέροχων chateau στα οποία περνα τα ολίγον βαρετά Σαββατοκύριακα του το παντρεμένο ζευγάρι, θα ξετυλιχθεί η ιστορία τους, που ούτε λίγο ούτε πολύ μας διδάσκει πως το να γεννηθούμε και το πως θα πεθάνουμε δεν είναι τελικά παρά ένα απλό θέμα πιθανοτήτων.
Αν περιμένετε κάτι πιο βαθύ ή σύνθετο από αυτό το λίγο απλοϊκό, ψήγμα αλήθειας, θα απογοητευτείτε, αλλά σε κάθε περίπτωση, η νέα ταινία του Γούντι Αλεν κάθε άλλο παρά απογοητεύει. Σινεμά, καλοφτιαγμένο, μυρωδάτο σαν γαλλικό τυρί και παιχνιδιάρικο στην γεύση σαν τις φυσαλίδες ενός ποτηριού σαμπάνιας, κυλά χαριτωμένα από την αρχή ως το τέλος.
Μπορεί να μην κρύβει εκπλήξεις (ναι, ούτε στο απροσδόκητο φινάλε του) αλλά μερικές φορές, ένα καλοφτιαγμένο, ζεστό, γνώριμο πιάτο είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεσαι. Κάτι που ήταν απόλυτα σαφές στο θερμό χειροκρότημα που συνόδευσε την εμφάνιση του ονόματος του Γούντι Αλεν στους τίτλους αρχής της δημοσιογραφικής προβολής της ταινίας στο Φεστιβάλ Βενετίας όπου έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της, και το ακόμη πιο ενθουσιώδες στο τέλος του φιλμ.
Θυμηθείτε την συνέντευξη στου Γούντι Αλεν στο Flix: Γούντι Αλεν: «Οχι, δεν υπήρξα επιδραστικός σκηνοθέτης - όπως ο Σκορσέζε, ή ο Σπίλμπεργκ»
