Δύσκολο, ως και αδιανόητο εγχείρημα, μια ταινία που δεν θα βασιζόταν σε κάποια προϋπάρχουσα ιστορία ή μείξη ιστοριών του Αστερίξ, το «Αστερίξ και Οβελίξ στο Δρόμο για την Κίνα» είναι σαφές πως είχε σαν κρυφή του φιλοδοξία να θεωρηθεί (σαν) κλασικό, ένα φιλμ που θα στοιχημάτιζε ότι το είχες κάποτε διαβάσει σε κάποιο τεύχος των Γκοσινί-Ουντερζό. Κι αυτό, παρά τις εκσυγχρονιστικές πινελιές που άλλωστε είχε δοκιμάσει με (τεράστια) επιτυχία ο Αλεν Σαμπά στο «Αστερίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα» του 2002, την ομολογουμένως καλύτερη live-action ταινία της άτυπης σειράς που ξεκίνησε με το πιστό σε κάθε περίπτωση στο θρύλο του κόμικ σε πνεύμα και ύφος «Αστερίξ και Οβελίξ Εναντίον Κάισαρα» του 1999.
Διαβάστε τη συνέντευξη στο Flix: Μαριόν Κοτιγιάρ | Από την Πιάφ και τον Νόλαν στην Κλεοπάτρα και τον Αστερίξ
Αν η ταινία του Γκιγιόμ Κανέ δεν πετυχαίνει να γίνει (ούτε καν) instant classic, αυτό συμβαίνει γιατί η ιστορία που έγραψαν οι Φιλίπ Μεσλέν και Ζιλιέν Ερβέ (του διάσημου γαλλικού σατιρικού τηλεοπτικού σόου με τις μαριονέτες Les Guignols, της σειράς χοντρο-κωμωδιών «Les Tuche» και του buddy movie «Le Doudou») είναι παραπάνω αποσπασματική απ’ όσο μπορεί να σε κρατήσει με ενδιαφέρον για την τύχη των ηρώων ή τις αναποδιές που θα συναντήσουν στο μακρινό δρόμο τους προς την Κίνα - και πάλι πίσω. Εστιάζοντας περισσότερο στα επιιμέρους αστεία και την αλληλεπίδραση μεταξύ των χαρακτήρων, το ταξίδι των Γαλατών μοιάζει προδιαγεγραμμένο, από ένα σημείο και μετά διεκπεραιωτικό και από παιδικό μέχρι… υπερβολικά παιδικό.
Ολα ξεκινούν όταν στο μικρό γαλατικό χωριό καταφτάνει για να ζητήσει βοήθεια ένας… «Γαλάτης από την Κίνα», μεταφέροντας την κόρη της Αυτοκράτειρας και τη σωματοφύλακά της. Μαζί με τους Αστερίξ και Οβελίξ θα ξεκινήσουν το μεγάλο ταξίδι για την Κίνα προκειμένου να απελευθερώσουν την Αυτοκράτειρα που κρατείται αιχμάλωτη και να σταματήσουν τα σατανικά σχέδια του προδότη πρίγκιπα Ντεν Σινγκ Κουιν. Την ίδια διαδρομή θα κάνει ο Καίσαρας, άρτι εγκαταλειφθείς από την Κλεοπάτρα, ο οποίος επιθυμεί να κατακτήσει την Κίνα για να κάνει την αγαπημένη του να τον θαυμάσει και επιστρέψει στην αγκαλιά του.
Οχι, το μοναδικό αστείο στην παραπάνω υπόθεση δεν είναι το όνομα του σατανικού πρίγκιπα που ηχητικά ακούγεται όπως ένας Γάλλος προφέρει το «Dancing Queen». Η ταινία είναι γεμάτη από αστεία, από σύγχρονες αναφορές (αν και αρκετές χάνονται στη μετάφραση από τα γαλλικά), από φεμινιστικά κρεσέντα που ανατρέπουν την πατριαρχική υφή των πρωτότυπων ιστοριών και ένα λάιτ μοτίφ πάνω στο «Say you Say me» του Λάιονελ Ρίτσι, σε ένα σύνολο που μοιάζει τελικά να ενδιαφέρεται περισσότερο για όλα αυτά παρά για μια συναρπαστική, offbeat κωμική περιπέτεια που (ίσως) να έλεγε και κάτι - έστω και παράφωνα σαν τον ανεκμετάλλευτο Κακοφωνίξ του Φιλίπ Κατρίν - για τον κόσμο σήμερα.
Αφήνοντας ανεκμετάλλευτη σεναριακά και τελικά συνολικά και την Κίνα (θυμηθείτε πόσο ευρηματικά το έκανε και το ξαναέκανε το «Kung Fu Panda»), ο Γκιγιόμ Κανέ παίζει τελικά εδώ μόνο με το καστ που είναι και το μόνο που κρατάει ψηλά την απολαυστική παράδοση της σειρά των live-action ταινιών. Ο Ιούλιος Καίσαρας του Βενσάν Κασέλ είναι ένα υπόδειγμα καρτουνίστικης απεικόνισης (από τα πόδια του μέχρι τον τόνο της φωνής του), η Μάριον Κοτιγιάρ (σε ένα μικρό cameo) είναι πραγματικά αστεία και ο ίδιος ο Κανέ μπορεί να διαπράττει βέβηλη πράξη βάζοντας τον Αστερίξ να είναι σχεδόν πιο ψηλός κι από τον Οβελίξ, αλλά τονίζει - τουλάχιστον ως ηθοποιός - περισσότερο την αξιολάτρευτη buddy πλευρά του πιο διάσημου Γαλάτη.
Ο,τι όμως είναι το «Ο Αστερίξ και Οβελίξ στο Δρόμο για την Κίνα» είναι ο Ζιλ Λελούς στο ρόλο του Οβελίξ. Δεν είναι μόνο το κλείσιμο ματιού στον αριστουργηματικό προκάτοχό του, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, αφού ο Λελούς είναι σαν να παίζει τον Ντεπαρντιέ που παίζει τον Οβελίξ, αλλά και μια πηγαία τρυφερότητα απέναντι στον ήρωά του και αυτό που εκφράζει που ξεχειλίζει από την πληθωρική του ερμηνεία. Μεταξύ μας, ο Λελούς (εύσημα και στην καθοδήγηση του Κανέ ή και στο γεγονός ότι οι δυο φίλοι γνωρίζουν καλά ο ένας τον άλλον και είναι buddies και εκτός οθόνης) είναι μόνος του όλο το ειδικό βάρος της παράδοσης του Αστερίξ που δεν είχε κανένα λόγο στρέψει το βλέμμα στην… χώρα του Tik Tok και την άλλη… μεγάλη κινηματογραφική αγορά για να κατακτήσει τον κόσμο.
Ο Αστερίξ το είχε κάνει πολλές φορές στο παρελθόν. Με την ελευθερία μιας ιστορίας που γράφεται καθώς συμβαίνει, ο Γκιγιόμ Κάνε και οι νέοι… Γαλάτες θα μπορούσαν να μεγαλουργήσουν αφήνοντας μια ιστορία για τους αιώνες και όχι για την απλώς χαριτωμένη στιγμή.
