Το 13ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας θα διεξαχθεί φέτος από τις 5 ως και τις 18 Δεκεμβρίου, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, πιστό στη φιλοδοξία του να προσφέρει ό,τι πιο νέο, πειραματικό και διαφορετικό έχει να επιδείξει σήμερα (και λίγο παλιότερα), το παγκόσμιο σινεμά.
Περιηγηθείτε παρακάτω στα τμήματα, τα αφιερώματα και τις ενδιαφέρουσες κινηματογραφικές (και όχι μόνο) «συνομιλίες» στις οποίες φιλοδοξεί να σας κάνει συμμέτοχο.
Το Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας επιστρέφει από τις 5 έως και τις 18 Δεκεμβρίου 2024, στις δύο αίθουσες της Ταινιοθήκης της Ελλάδος. Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες για το 13ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας στο επίσημο site του ή στις επίσημες σελίδες του στο Facebook και στο Instagram. Επιλεγμένα προγράμματα θα παρουσιαστούν και online.
ΤΑΙΝΙΑ ΕΝΑΡΞΗΣ
Το άνοιγμα του φετινού Φεστιβάλ θα γίνει με μια ταινία που με μαεστρία συνδέει το παρελθόν, τη διαχρονικότητα και τη ματιά στο μέλλον. Το «Grand Tour» του Πορτογάλου Μιγκέλ Γκόμες, με παγκόσμια πρεμιέρα στο φετινό φεστιβάλ Καννών και Βραβείο Σκηνοθεσίας εκεί, θα μπορούσε να περιγραφεί ως μια αφιέρωση στο «Sans Soleil» του Κρις Μαρκέρ, με μέσο ένα εθνογραφικό ταξίδι που αγγίζει τις αισθήσεις όσο αδιαπέραστο κι αν μοιάζει για την καρδιά. Διαβάστε παρακάτω για το αφιέρωμα στον Μιγκέλ Γκόμες και την παρουσία, στην Αθήνα, του σπουδαίου διευθυντή φωτογραφίας του, Ρούι Πόσας Ο Πόσας και η πρωταγωνίστρια της ταινίας, Κρίστα Αλφαγιάτε, θα παρευρεθούν στην πρεμιέρα.
κυανό / bluish
ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ
Το Διεθνές Διαγωνιστικό παρουσιάζει σε ελληνική πρεμιέρα δέκα ταινίες μεγάλου μήκους, λίγο μετά τη συμμετοχή και τη διάκρισή τους στα μεγαλύτερα διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ. Αμφισβητώντας τις κινηματογραφικές συμβάσεις, οι ταινίες αυτές αναδεικνύουν θέματα πολιτικών αγώνων, συλλογικής μνήμης, ταυτότητας και υπαρξιακής αναζήτησης. Εκφράζοντας ανησυχία για την κλιματική κρίση και τον σύγχρονο καπιταλισμό, οι ταινίες «Αμεση Παρέμβαση» του Μπεν Ράσελ και του Γκιγιόμ Καγιό και «Ο Ουρανός που Πέφτει» του Ερικ Ρόσα και της Γκαμπριέλα Καρνέιρο ντα Κούνια, αποτυπώνουν πορτρέτα δύο κοινοτήτων, εστιαζόμενες,αντίστοιχα, στην καθημερινότητα πολιτικών ακτιβιστών στη Γαλλία και στο ονειρικό τελετουργικό των αυτοχθόνων Γιανομάμι της Βραζιλίας, με στόχο την προστασία τους από ξένους εισβολείς. Η ανάγκη διαφύλαξης της ταυτότητας βρίσκεται στο επίκεντρο του φιλμ «Μια ταινία Φιντάι» του Καμάλ Αλτζαφάρι, στο οποίο επιχειρείται η αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης του παλαιστινιακού λαού μέσω της διάσωσης σημαντικού αρχειακού υλικού. Με υπνωτιστικό ερωτισμό, ο Βιετναμέζος σκηνοθέτης Τρουνγκ Μιν Κουί στο «Βιέτ και Ναμ» ανασκάπτει μυθοπλαστικά τις μνήμες και την κληρονομιά ενός έθνους. Στο «Φωτιά του Ανέμου» της Μάρτα Ματέους, μέσα από μύθους και προφορικές παραδόσεις, αποκαλύπτονται τα ίχνη της Ιστορίας στο συλλογικό ασυνείδητο μιας κοινότητας εργατών αμπελώνων στην Πορτογαλία. Με την ευρηματική ταινία «όπταις άμμε – με καις», ο Ματίας Πινιέιρο διερευνά με τη σειρά του τους μύθους και τη θραυσματική αναπαράστασή τους, ζωντανεύοντας την ποιήτρια Σαπφώ και τη Νύμφη Βριτόμαρτη, καθώς προσπαθούν να κατανοήσουν τη γλυκόπικρη φύση του πόθου. Η αναζήτηση της επιθυμίας και της ταυτότητας διαποτίζει τη νοσταλγική περιπλάνηση των ηρωίδων της ταινίας «κυανό», της Λίλιθ Κράξνερ και της Μιλένα Τσερνόφσκι, ενώ, με κωμικό τόνο, ο ΧάιντςΕμιγκχολτς στο «Κουστούμι» στοχάζεται πάνω στο παράδοξο της ανθρώπινης ύπαρξης. Μετατοπίζοντας το βλέμμα μας από μια αμιγώς ανθρωποκεντρική οπτική, η ταινία «Πέπε» του Νέλσον Κάρλος Ντε Λος Σάντος Αρίας δίνει φωνή σε έναν ιπποπόταμο που αφηγείται τη σουρεαλιστική ιστορία της μεταφοράς και της θανάτωσής του στην αμερικανική ήπειρο. Από την άλλη, το φιλμ «Συλλογικός Μονόλογος» της Τζέσικα Σάρα Ρίνλαντ διερευνά με ευαισθησία τους δεσμούς που αναπτύσσονται μεταξύ ανθρώπων και ζώων, αμφισβητώντας τις φαντασιακές διαχωριστικές γραμμές που χωρίζουν τα δύο είδη.
Την επιλογή του προγράμματος έχουν κάνει η Μαρία Κομνηνού, η Νεφέλη Γκαμπάντ και ο Ιάκωβος Σκενδερίδης, ενώ την κριτική επιτροπή συνθέτουν η σκηνοθέτης και θεωρητικός κινηματογράφου, Ρέα Βαλντέν, η σκηνοθέτης και μοντέζ Μαρία Κουρκούτα και η παραγωγός και επιμελήτρια Τζάκι Ντέιβις.
Εδώ θα βρείτε πληροφορίες για όλες τις ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού.
Πολύ Λεπτή Εργασία / Very Gentle Work
ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ REFRAMING IMAGES
Νέο Διαγωνιστικό Τμήμα, συνεργασία της Ταινιοθήκης με την Arworks. Με την υποστήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), η Artworks προσφέρει το Βραβείο Artworks Καλύτερης Ταινίας, που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, ενισχύοντας δημιουργούς που καινοτομούν και πειραματίζονται με την κινούμενηεικόνα. Ανεξαρτήτως διάρκειας ή είδους, το τμήμα παρουσιάζει, σε ελληνική πρεμιέρα, πρώτες ή δεύτερες μεγάλου μήκους ταινίες, καθώς και μεσαίου και μικρού μήκους ταινίες. Με διάρκεια από 2 έως 85 λεπτά και προερχόμενες από 27 διαφορετικές χώρες, όπως η Αργεντινή, η Νιγηρία, η Καμπότζη, η Ελλάδα, η Κύπρος και ο Λίβανος,οι 26 ταινίες του φετινού προγράμματος συνθέτουν ένα σύνολο από έργα μυθοπλασίας, κινηματογραφικά δοκίμια, δημιουργικά ντοκιμαντέρ, καθώς και πειραματικές και εικαστικές ταινίες. Οι δημιουργοί τους διερευνούν τους τρόπους με τους οποίους το οικείο και πολιτικό περιεχόμενο των εικόνων μπορεί να λειτουργήσει ως χώρος αναστοχασμού. Εξετάζουν την κληρονομιά της αποικιοκρατίας καθώς και τις σύγχρονες μετααποικιακές της προεκτάσεις, ενώ κάποιοι προσπαθούν να δώσουν μορφή σε βιώματα εξορίας, μετανάστευσης και κοινωνικής περιθωριοποίησης. Με έντονα αισθητηριακή προσέγγιση, ορισμένες ταινίες επιχειρούν να αποτυπώσουν προσωπικές και συλλογικές εμπειρίες καταπίεσης και βίας όπως την πατριαρχική κουλτούρα στο Ιράν, τη λαϊκή εξέγερση του 2019 στη Χιλή, τον πόλεμο στην Παλαιστίνη και τη στρατιωτικοποίηση στον Λίβανο. Συνθέτοντας οπτικά μωσαϊκά με ονειρική διάθεση, άλλες ταινίες διερευνούν το φαντασιακό δυναμικό των τοπίων, είτε φυσικών είτε ανθρωπογενών, καθώς και τη συνύπαρξή τους. Ακολουθώντας και τη χρήση ημερολογιακής γραφής, κάποιοι δημιουργοί συλλέγουν θραύσματα της καθημερινότητας για να τα ανασυνθέσουν ποιητικά και στοχαστικά.
Την επιλογή του προγράμματος έχουν κάνει η Μαρία Κομνηνού, η Νεφέλη Γκαμπάντ και ο Ιάκωβος Σκενδερίδης, ενώ την κριτική επιτροπή συνθέτουν οι Artworks Fellows, σκηνοθέτες Νεριτάν Ζιντζιρία, Χριστίνα Κουτσοσπύρου και Κωστής Χαραμουντάνης.
Εδώ θα βρείτε πληροφορίες για όλες τις ταινίες του διαγωνιστικού τμήματος Reframing Images.
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΡΑΝΤΟΥ ΖΟΥΝΤΕ
Ο βραβευμένος με Χρυσή Αρκτο στο Βερολίνο Ρουμάνος σκηνοθέτης Ράντου Ζούντε κι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του σύγχρονου ρουμανικού κινηματογράφου, θα βρεθεί στην Αθήνα ως προσκεκλημένος του Φεστιβάλ. Ο Ράντου Ζούντε θα παρευρεθεί στο φεστιβάλ από τις 10 έως τις 15 Δεκεμβρίου 2024 για να παρουσιάσει τις ταινίες του, ενώ θα παραδώσει masterclass το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου στις 2.00 μ.μ., το οποίο θα συντονίσει ο κριτικός κινηματογράφου Χρήστος Μήτσης.
To φεστιβάλ θα προβάλλει σε ελληνική πρεμιέρα τις δύο τελευταίες ταινίες του, τα ντοκιμαντέρ «Οκτώ Kαρτ Ποστάλ από την Ουτοπία» (2024) και «Υπνος #2» (2024), λίγο μετά την παγκόσμια πρεμιέρα τους στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο τον περασμένο Αύγουστο. Το πρώτο, βασίζεται αποκλειστικά σε αρχειακό υλικό τηλεοπτικών διαφημίσεων της μετασοσιαλιστικής Ρουμανίας, προσφέροντας μια ξεκαρδιστική αλλά και ανελέητη κριτική της καπιταλιστικής μυθολογίας, ενώ το δεύτερο αποτελείται εξ ολοκλήρου από καταγραφές ζωντανής μετάδοσης από τον τάφο του Αντι Γουόρχολ μέσω του EarthCam. Ενα ιμπρεσιονιστικό μοντάζ από πλάνα της ίδιας τοποθεσίας, καταγεγραμμένα σε διαφορετικές χρονικές στιγμές και υπό διαφορετικές συνθήκες, που συγκροτεί έναν προκλητικό διαλογισμό για την ηδονοβλεψία και την κληρονομιά του Αντι Γουόρχολ. Η ρετροσπεκτίβα περιλαμβάνει ακόμα 7 μεγάλου μήκους και 4 μικρού μήκους ταινίες του σκηνοθέτη. Διαβάστε και δείτε περισσότερα εδώ.
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΑΝΤΟΥΑΝΕΤΤΑ ΑΓΓΕΛΙΔΗ
Τιμώμενο πρόσωπο στο φετινό Φεστιβάλ η Αντουανέττα Αγγελίδη, η ιδιοσυγκρασιακή δημιουργός και εκπρόσωπος του πειραματικού και πρωτοποριακού σινεμά στην Ελλάδα που τιμήθηκε τον περασμένο Μάιο με το Ground Glass Award του 2024, από τα Anthology Film Archives της Νέας Υόρκης «για την εξαιρετική συνεισφορά στο χώρο της πειραματικής τέχνης, για την οργιαστικά ευφάνταστη συνεισφορά της στην αισθητική του φεμινιστικού κινηματογράφου και για την αφοσίωσή της στο σινεμά ως ερευνητικό μέσο».
Στο Φεστιβάλ θα προβληθούν και οι τέσσερις εμβληματικές πειραματικές ταινίες της, «Κλέφτης ή η πραγματικότητα» (2001), «Οι ώρες - Μια τετράγωνη ταινία» (1995), «Τόπος» (1985), «Idées Fixes / Dies Irae» (Παραλλαγές στο ίδιο θέμα) (1977), καθώς και δύο μικρού μήκους δουλειές της, «Ωρα μεσημεριού» (2006) και «121280 Ritual» (1980/2008). Θα προβληθεί επίσης το ντοκιμαντέρ «Εμμονες ώρες στον τόπο της πραγματικότητας – Εξομολογήσεις της Αντουανέττας Αγγελίδη (ή ένα δοκίμιο για το βλέμμα της)» που σκηνοθέτησε η κόρη της, Ρέα Βαλντέν, το 2022. Επιπλέον, το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου, θα πραγματοποιηθεί masterclass της Αντουανέττας Αγγελίδη και αμέσως μετά διάλογος για το έργο της, ενώ θα ακολουθήσει και ανοιχτή συζήτηση με το κοινό. Την εκδήλωση διευθύνει η Ρέα Βαλντέν. Διαβάστε και δείτε περισσότερα εδώ.
Διαβάστε ακόμη τις συνεντεύξεις:
- «Ελα, βρε Αντουανέττα, να κάνουμε μια συνέντευξη πιο προσωπική...»
- Μαμάδες, κόρες κι ένας όρκος στην Τέχνη. Η Αντουανέττα Αγγελίδη και η Ρέα Βαλντέν μιλούν στο Flix
Ο ΡΟΥΙ ΠΟΣΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Είναι ένας από τους σημαντικότερους, πιο ενδιαφέροντες και πιο τολμηρούς διευθυντές φωτογραφίας των ημερών μας, ο Πορτογάλος Ρούι Πόσας που έχει φωτίσει μια τεράστια γκάμα ταινιών, από το «Zama» της Λουκρέσια Μαρτέλ, ως το «Frankie» του Αϊρα Σακς. Και, φυσικά, αριστουργήματα του συμπατριώτη του Μιγκέλ Γκόμες, όπως τα «Our Beloved Month of August» (2008), «Tabu» (2012) και «Grand Tour» (2024). Με αφορμή το (βλέπε παρακάτω) αφιέρωμα του Φεστιβάλ στον Πορτογάλο δημιουργό, ο Πόσας θα έρθει στην Αθήνα, θα παρουσιάσει ταινίες και θα συνομιλήσει με το κοινό.
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΜΙΓΚΕΛ ΓΚΟΜΕΣ
έναρξη του 13oυ ΦΠΚΑ πραγματοποιείται με την πρώτη πανελλήνια προβολή της τελευταίαςταινίας του Μιγκέλ Γκόμες Grand Tour, η οποία απέσπασε φέτος το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φε-στιβάλ των Καννών. Με αφορμή τη νέα δημιουργία του τολμηρού Πορτογάλου σκηνοθέτη, το «Grand Tour» που θ' αποτελέσει και την επίσημη έναρξη της διοργάνωσης, στις 5 Δεκεμβρίου, το Φεστιβάλ παρουσιάζει επίσης δύο από τα σημαντικότερα έργα του: «Χαμένος Παράδεισος» («Tabu», 2012) και «Ο Αγαπημένος μας Μήνας Aύγουστος» (2008) Οι προβολές θα γίνουν παρουσία του Ρούι Πόσας, διευθυντή φωτογραφίας και σταθερού συνεργάτη σε όλες τις ταινίες του Γκόμες, μεταξύ άλλων.
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΒΡΑΣ
Το Φεστιβάλ τιμά τον διεθνώς αναγνωρισμένο Eλληνογάλλο σκηνοθέτη και πρόεδρο της Γαλλικής Ταινιοθήκης, Κώστα Γαβρά, με τον υπότιτλο-έμπνευση, «Πήγαινε εκεί όπου είναι αδύνατον να πας». Προβάλλει, σε ελληνική πρεμιέρα, την τελευταία ταινία του, «Τελευταία Πνοή» (2024), καθώς και τα τρία πρώτα επεισόδια από τη σειρά ντοκιμαντέρ «Ο Αιώνας του Κώστα Γαβρά» (2024). Αφετηριακό σημείο για την «Τελευταία Πνοή» (με πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν), όπως άλλωστε και για το υπόλοιπο έργο του Γαβρά, είναι τα προσωπικά και, ως εκ τούτου, πολιτικά βιώματα: «Στα 91 μου χρόνια και με τον θάνατο να διαφαίνεται στον ορίζοντα, είναι φυσιολογικό να αναρωτιέμαι συχνά: πώς θα τελειώσουν όλα αυτά; Οταν έρθει η ώρα, θα μπορέσω να τελειώσω τις μέρες μου με αξιοπρέπεια;».
Η σειρά ντοκιμαντέρ δέκα επεισοδίων «Ο Αιώνας του Κώστα Γαβρά», δεν είναι απλώς ένας απολογισμός του έργου του δημιουργού. Πρόκειται για μια «ιστορία του παρόντος» μέσα από τον φακό των πολιτικών ταινιών του και με αναφορά σε ιστορικές συνθήκες και γεγονότα. Ο κινηματογράφος του Γαβρά αφηγείται τον περασμένο αιώνα, τον αιώνα που μας χωρίζει από την άνοδο του ναζισμού στην Ευρώπη και ο οποίος οδηγεί στην αβεβαιότητα του σημερινού κόσμου: εύθραυστες δημοκρατίες, περιβαλλοντικές καταστροφές, κοινωνική αδικία και λαϊκή ανυπομονησία.
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΖΑΝ-ΛΙΚ ΓΚΟΝΤΑΡ (Αριστουργήματα της Ποιητικής Τέχνης)
Η Ποιητική τέχνη είναι μια πραγματεία του Νικολά Μπουαλό που δημοσιεύτηκε το 1674. Κατ’ επέκταση, οι όροι αυτοί προσδιορίζουν μια λογοτεχνική και εν γένει καλλιτεχνική μορφή: ένα έργο που πραγματεύεται τις αρχές της ίδιας της δημιουργίας του. Ολο το έργο του Ζαν-Λικ Γκοντάρ έχει αυτή την αναστοχαστική μορφή. Αλλά, σε αντίθεση με τον Μπουαλό, ο στόχος του είναι, αφενός, το έργο να ανατρέξει στις συνθήκες δυνατότητάς του (στην παραγωγή, στην ιδεολογία, στην υλικότητα των εργαλείων, στις ανθρώπινες σχέσεις, στα ιστορικά συμφραζόμενα), και αφετέρου, να δείξει πώς και γιατί το έργο δεν είναι δυνατό (τις ανεπάρκειες των υλικών και επιχειρηματικών μέσων που το συγκροτούν, τη βίαιη αποτυχία της σχέσης του με τη συλλογική ιστορία, τις απορίες που το γεννούν). Αρκεί να σκεφτούμε την«Περιφρόνηση» (1963), στην οποία τα πάντα εμποδίζουν την πραγματοποίηση μιας ταινίας, αφήνοντας χώρο στο άπειρο της μεγαλειώδους φύσης. Ανάμεσα στις πολλές μορφές ποιητικής τέχνης που επινόησε ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ, το προσχέδιο είναι εκείνο που οδηγεί τις υπόλοιπες προς την τελική τους αναγκαιότητα. Με το Σενάριο του «Ο Σώζων Εαυτόν Σωθήτω» (1979) και το Σύντομες σημειώσεις για το «Χαίρε Μαρία» (1983), ο Γκοντάρ επικαλείται την ύπαρξη ενός οπτικού σεναρίου. Το Γράμμα στον Φρεντί Μπουάς (1982) εξηγεί γιατί η ταινία δεν μπορούσε να γυριστεί. Η Αναφορά «Darty» επεξεργάζεται τη λειτουργία του κινηματογράφου: Συνδυάζει, επικαλύπτει και συγχέει το σχέδιο, την απόρριψη, την υλοποίηση, την εξήγηση, τα στοιχεία κατασκευής και τη διάλυση του τελικού προϊόντος. Το Ερασιτεχνικό ρεπορτάζ (μοντέλο έκθεσης) (2005) ανταποκρίνεται πλήρως στην πολυσημία του όρου προσχέδιο: Αποτελεί μέρος της προπαρασκευαστικής έρευνας, προσφέρει ένα κινηματογραφικό σχεδίασμα που χρησιμεύει ως αφετηρία και παρέχει μια γενική επισκόπηση του τελικού έργου. H Παρουσίαση του τρέιλερ της ταινίας «Σενάριο» και το Σενάρια, τα δύο μεταθανάτια έργα που ολοκληρώθηκαν το 2024 από τον Φαμπρίς Αρανιό και τον Ζαν-Πολ Μπατατζιά, αποτελούν το αποκορύφωμα εφτά δεκαετιών υλιστικών στοχασμών για τη δημιουργία Τέχνης. Οσο για τα κινηματογραφικά δοκίμια του Πολ Γρίβα, τα οποία επανεξετάζουν υλικό από τα γυρίσματα των ταινιών «Η δική μας μουσική» και «Film Socialisme», παρατείνουν με αγάπη την κονστρουκτιβιστική ενέργεια των ανεξάντλητων πηγών τους. Το Φεστιβάλ παρουσιάζει ένα πρόγραμμα εννέα ταινιών, οι οποίες ήταν προσχέδια ή οπτικά σενάρια των μεγάλου μήκους ταινιών του Γκοντάρ. Επιμέλεια Νικόλ Μπρενέζ και Πολ Γρίβας
ΑΠΟΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΧΕΣ
Το Εργαστήριο Ψηφιακής Αποκατάστασης Ταινιών της Ταινιοθήκης της Ελλάδος παρουσιάζει την πρόσφατα αποκατεστημένη και ψηφιοποιημένη σε 4Κ ταινία «Χάππυ Νταίη» (1976) του Παντελή Βούλγαρη. Στο πρόγραμμα περιλαμβάνεται επίσης η βουβή ταινία της γεωργιανής πρωτοπορίας «Η Γιαγιά μου» (1929) του Κοτέ Μικαμπερίτζε, που διακωμωδεί τη σοβιετική γραφειοκρατία με ντανταϊστικό ύφος. Η ταινία θα προβληθεί με ζωντανή μουσική απο τον Λόλεκ. Η πειραματική ταινία «Επιστροφή στη Λογική» (1923), η οποία αποκαταστάθηκε πρόσφατα μαζί με άλλες ταινίες του Μαν Ρέι, είναι ένα σουρεαλιστικό οπτικό ποίημα, με μουσική επένδυση από τον σκηνοθέτη Τζιμ Τζάρμους. Τέλος, παρουσιάζεται και η ταινία «Μαύρος Θεός, Λευκός Διάβολος» (1964), του Γκλάουμπερ Ρόσα, ταινία-ορόσημο του βραζιλιάνικου κινήματος «Cinema Novo», η οποία ισορροπεί ανάμεσα στην οπτικοακουστική ποίηση και στην πολιτική καταγγελία της ταξικής εκμετάλλευσης και των προεκτάσεών της στους καταπιεσμένους.
Cinégraphies, γυναίκες της θύελλας
ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ
C' est pas moi. Και όμως είναι: Η ταινία του τρομερού Λεός Καράξ, «Δεν είμαι εγώ» είναι ένα γκονταρικού ύφους κινηματογραφικό δοκίμιο για το έργο του, το παρελθόν και το μέλλον του κινηματογράφου και τον σύγχρονο πολιτισμό μας. Το ντοκιμαντέρ «Cinégraphies…» της Σελίν Ρουιβό, εξέχουσας εμπειρογνώμονος στην αποκατάσταση αρχειακών συλλογών η οποία πέρασε από την άλλη πλευρά της κάμερας, είναι ένα δοκίμιο για τον γυναικείο πειραματικό κινηματογράφο της δεκαετίας του ’70, συνοδευόμενο από τις δύο πειραματικές ταινίες της Μάγια Ντέρεν, «Τελετουργία σε μεταμορφωμένο χρόνο» και «Το μάτι της νύχτας». Η τελευταία ταινία του πολυβραβευμένου Φιλιππινέζου σκηνοθέτη Λαβ Ντίαζ, «Φαντοσμία», πραγματεύεται τη βία μεταξύ των ανθρώπων σε μια απόκοσμη σωφρονιστική αποικία, ενώ το «Σελιλόιντ αντεργκράουντ» του Εχσάν Κοσμπάχτ αφηγείται ιστορίες κινηματογραφοφιλίας από το Ιράν. Το «Αντίο, Λακάν» του Αμερικανού σκηνοθέτη και παραγωγού Ρίτσαρντ Λεντς επεξεργάζεται μυθοπλαστικά το τραύμα ανεκπλήρωτης μητρότητας και την ψυχαναλυτική θεραπεία του. Τέλος, η πειραματική ταινία «Μέτρα Λιτότητας» του Μπεν Ράσελ και του Γκιγιόμ Καγιό (επίσης διαγωνιζόμενων και καλεσμένων του φεστιβάλ) απεικονίζει τα πολιτικοποιημένα Εξάρχεια της Αθήνας, με χειροποίητη χρωματική επεξεργασία του φιλμ.
ΠΡΟΦΕΣΤΙΒΑΛΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ
Το Φεστιβάλ παρουσιάζει σε πρώτη προβολή στην Αθήνα την ταινία «exergue - on documenta 14» του Δημήτρη Αθυρίδη. Η ταινία ακολουθεί τον καλλιτεχνικό διευθυντή της documenta 14, Adam Szymczyk, καθώς ηγείται της διοργάνωσης της πιο σημαντικής έκθεσης τέχνης στον κόσμο. Πρόκειται για μια χωρίς προηγούμενο παρασκηνιακή εξερεύνηση του θεσμικού κόσμου της τέχνης. Η διάρκειας 14 ωρών ταινία - χωρισμένη σε 14 κεφάλαια - έκανε πρεμιέρα στο 74ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου και συμμετείχε μεταξύ άλλων στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Νέας Υόρκης, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Τορόντο και Φεστιβάλ Κινηματογράφου Cinéma du Réel.
Η ταινία (διάρκεια 848’) θα κατανεμηθεί σε 3 προβολές, το τριήμερο 2-4 Δεκεμβρίου, αμέσως πριν την έναρξη του Φεστιβάλ, και θα παρουσιαστεί ως προφεστιβαλική δράση του φεστιβάλ, με ελληνικούς και αγγλικούς υποτίτλους, ως εξής:
Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου, 17.00-21.30
Τρίτη 3 Δεκεμβρίου, 17.00-23.00
Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου, 17.00-21.45
Θα ακολουθήσει στρογγυλή τράπεζα (21.45-23.00). Συμμετέχουν: Εύα Στεφανή (σκηνοθέτhς), Πάνος Χαραλάμπους (εικαστικός, ομότιμος καθηγητης AΣΚΤ), Μαρίνα Φωκίδη (επιμελήτρια, θεωρητικός). Συντονίζει η Δέσποινα Ζευκιλή (κριτικός τέχνης, διευθύντρια περιοδικού «Αθηνόραμα»).
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει συζητήσεις, μάστερκλας και Q&As μετά από επιλεγμένες προβολές με τους προσκεκλημένους σκηνοθέτες που θα προλογίσουν τις ταινίες τους. Ενας μεγάλος αριθμός σκηνοθετών/σκηνοθετριών από όλο τον κόσμο (από την Αργεντινή, τον Καναδά, την Παλαιστίνη, την Ινδία, τις Η.Π.Α. μέχρι την Πορτογαλία, την Αυστρία, τη Γερμανία, τη Σερβία και την Κύπρο), που διαγωνίζονται στα δύο Διαγωνιστικά Τμήματα του 13ου ΦΠΚΑ, θα παρευρεθούν στο Φεστιβάλ για να παρουσιάσουν τα φιλμ τους και να συνομιλήσουν με το κοινό.
Οι παράλληλες δράσεις του φεστιβάλ, εκτός από τα προαναφερόμενα μάστερκλας της Αντουανέττας Αγγελίδη (7/12) και του Ράντου Ζούντε (14/12) στην Ταινιοθήκη, περιλαμβάνουν ένα στρογγυλό τραπέζι με θέμα «Ψηφιοποίηση, Αποκατάσταση και το μέλλον των Ευρωπαϊκών Φιλμικών Αρχείων» (12/12, Ινστιτούτο Γκαίτε), καθώς και τη συζήτηση Παραγωγή σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά για ταινίες δημιουργών και ντοκιμαντέρ σε συνεργασία με το ΕΚΚΟΜΕΔ (13/12, Ινστιτούτο Γκαίτε) - και τα δύο παρουσία σημαντικών ομιλητών/ομιλητριών από Ελλάδα και εξωτερικό.
Επιπλέον, την Κυριακή 8/12, στην Ταινιοθήκη, θα διεξαχθεί σε συνδιοργάνωση με την Artworks η συζήτηση στρογγυλής τράπεζας Reframing Images x Artworks: Εξερευνώντας την τομή του κινηματογράφου και της σύγχρονης τέχνης με τη συμμετοχή έξι σκηνοθετών/σκηνοθετριών από το νεοσύστατο Διαγωνιστικό Τμήμα «Reframing Images». Τη συζήτηση θα συντονίσει ο σκηνοθέτης Μενέλαος Καραμαγγιώλης.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ακόμα δύο πάρτι γνωριμίας στο BIOS (Κυριακή 8/12 και Κυριακή 15/12) με τους καλλιτέχνες και τους συντελεστές του Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας.
Εδώ θα βρείτε τα πάντα για τις παράλληλες δράσεις του 13ου ΦΠΚΑ.
Εισιτήρια (ΑΙΘΟΥΣΕΣ): 6 ευρώ (γενική είσοδος)
Πακέτα: 5 προβολές/25 ευρώ, 10 προβολές/35 ευρώ
Προσφορά: Φοιτητικό - Παιδικό – ΑμεΑ -Άνεργοι - Ατέλειες - Aνω των 65 ετών: 10 προβολές/25 ευρώ
Προσφορά: Στις απογευματινές προβολές (με ώρα έναρξης μέχρι τις 7 μ.μ.), οι πρώτοι 20 σπουδαστές έχουν την ευχέρεια να παρακολουθήσουν την ταινία της αρεσκείας τους, με την επίδειξη της φοιτητικής τους ταυτότητας
Εισιτήρια (ONLINE): 3 ευρώ
Το Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας επιστρέφει από τις 5 έως και τις 18 Δεκεμβρίου 2024, στις δύο αίθουσες της Ταινιοθήκης της Ελλάδος. Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες για το 13ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας στο επίσημο site του ή στις επίσημες σελίδες του στο Facebook και στο Instagram. Επιλεγμένα προγράμματα θα παρουσιαστούν και online.
