Μερικές ταινίες είναι καταδικασμένες να τις ανακαλύψεις. Ακόμη κι αν βρίσκονται όχι ακριβώς σε περίοπτη θέση, ούτε έχουν προσπαθήσει πολύ για να γίνουν γνωστές.
Αυτό συνέβη στο φετινό Φεστιβάλ της Δράμας με τα «Τσουλάκια» της Δέσποινας Μαυρίδου, που παρά τα φαινόμενα και τα εύκολα συμπεράσματα, άφησε τον προβοκατόρικο τίτλο της να λειτουργήσει μάλλον παραπλανητικά, επικεφαλίδα τελικά σε μια υπέροχη ταινία, με υπέροχο σενάριο, υπέροχες ερμηνείες και μια αφοπλιστική αίσθηση κινηματογραφικής πληρότητας που, λανθασμένα επίσης, δεν θα περίμενε κανείς να συναντήσει στο νεοσύστατο Διαγωνιστικό Εθνικό Σπουδαστικό Τμήμα.
Οι φανατικοί της ταινίας πλήθαιναν μέρα με τη μέρα, το σήμα δινόταν και εκτός Δράμας («δες οπωσδήποτε στην πλατφόρμα τα "Τσουλάκια"») και γενικά όλοι είχαν κάτι να πουν γι' αυτήν την ταινία, ανάμεσα στις συζητήσεις για τις «μεγαλύτερες» ταινίες των Διεθνών και Εθνικών Διαγωνιστικών Προγραμμμάτων - μέχρι και το μήπως άξιζε να βρίσκεται διαγωνιζόμενη στα ίσα ανάμεσα τους.
Fast forward στην τελευταια μέρα του Φεστιβάλ και στα βραβεία, όπου τα «Τσουλάκια» ξετρέλαναν δίκαια την κριτική επιτροπή των Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, Θέμιδας Μπαζάκα και Λένας Διβάνη, θριάμβευσαν στην κατηγορία τους με τρία βραβεία (Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας και για τις δύο πρωταγωνίστριές του και Καλύτερης Σκηνογραφίας για τις Εύα Κουρελιά και Ελένη Σαμπρή), για να φύγουν από τη Δράμα με τη λέξη «Τσουλάκια» απενοχοποιημένη (όπως ανέφερε εύστοχα η Λένα Διβάνη για λογαριασμό της επιτροπής), το ηθικό και την αυτοπεποίθηση ανεβασμένα, κυρίως γιατί, το ζητούμενο στη ζωή και το σινεμά είναι να βρεις τη θέση σου μέσα στον μεγάλο κόσμο.
Ακριβώς δηλαδή ό,τι καταφέρνουν οι δύο αδελφές, η Θεμούλα και η Μάτι που μεγαλώνουν μόνες τους, με χρέη του παρελθόντος που δεν διαγράφονται εύκολα και όνειρα που συνθλίβονται όταν βγουν έξω από τον πολύχρωμο κόσμο τους, σε ένα ποπ νουάρ κινηματογραφικό παραμύθι που κάνει το girl power να μοιάζει με το μαγικό φίλτρο που χρειάζεται ο κόσμος για να αλλάξει και την αθωότητα το πιο ισχυρό όπλο απέναντι στο κακό.
Πτυχιακή εργασία για λογαριασμό της Σχολής Κινηματογράφου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με καθηγητή επιβλέποντα τον Περικλή Χούρσογλου, γραμμένο με βαθιά αλήθεια και συγκίνηση από την Καλλιόπη Αραμπατζή, τα «Τσουλάκια» συστήνουν πάνω απ' όλα το σκηνοθετικό βλέμμα της Δέσποινας Μαυρίδου που μιλάει στο Flix για την περιπέτεια μιας ταινίας που είχε βρει τον εαυτό της της πριν ακόμη βρει τη θέση της στον κόσμο του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
Χαίρομαι πάρα πολύ που η γενιά μας βρίσκει σιγά σιγά την ξεχωριστή φωνή της. Είναι υπέροχο να βλέπεις κάθε χρόνο ταινίες που μιλούν γι' αυτά τα παιδιά, τις ανησυχίες τους, τα όνειρά τους, τους έρωτές τους, τα δικά τους σκοτάδια. Η ανταπόκριση που είχε η ταινία ήταν κάτι το αναπάντεχο για εμάς. Μας έδωσε πάρα πολύ αυτοπεποίθηση. Τώρα βρισκόμαστε ακόμη στη διαδικασία να αντιληφθούμε τι ακριβώς έχει συμβεί.
Δεν ήταν στις προθέσεις μας να κάνουμε μια ταινία από γυναίκες, με γυναίκες για γυναίκες. Αυτό είναι ο ο κόσμος μας. Και χαίρομαι πολύ που συνεργάστηκα με γυναίκες και στο κομμάτι του σεναρίου και της παραγωγής και στο αισθητικό κομμάτι, όπως με τα κορίτσια που έκαναν την σκηνογραφία... Είναι πολύ ενθαρρυντικό, φυσικά, όταν ταινίες με γυναικεία φωνή πετυχαίνουν γιατί δίνουν ώθηση, κάνουν τη φωνή σου να έχει νόημα.
Η ταινία ήταν παρά πολύ δύσκολο να γίνει. Ηταν μια απαιτητική ταινία και δεν είχαμε κάποια οικονομική βοήθεια. Μαζί με την παραγωγό Ντίανα Κοκοζίδου, που η ταινία ήταν και η δική της πτυχιακή εργασία, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε και να μην σταματήσουμε πουθενά. Τα γυρίσματα ήταν η πιο δύσκολη στιγμή. Πήραμε μια γερή γεύση από το τι σημαίνει να κάνεις ταινία σήμερα στην Ελλάδα.
Χαίρομαι πάρα πολύ που η γενιά μας βρίσκει σιγά σιγά την ξεχωριστή φωνή της. Είναι υπέροχο να βλέπεις κάθε χρόνο ταινίες που μιλούν γι' αυτά τα παιδιά, τις ανησυχίες τους, τα όνειρά τους, τους έρωτές τους, τα δικά τους σκοτάδια. Η ανταπόκριση που είχε η ταινία ήταν κάτι το αναπάντεχο για εμάς. Μας έδωσε πάρα πολύ αυτοπεποίθηση. Τώρα βρισκόμαστε ακόμη στη διαδικασία να αντιληφθούμε τι ακριβώς έχει συμβεί.»
Ο πρώτος άνθρωπος που πήρα για να του πω τα νέα για τα βραβεία ήταν η αδελφή μου. Εγραψε και τη μουσική στην ταινία και ήταν πολύ χαρούμενη για την ταινία έτσι κι αλλιώς. Και για μένα και για το γεγονός ότι βρήκαμε κάτι για να δουλέψουμε μαζί. Ηταν και η σύνδεσή μου με το σενάριο της Καλλιόπης Αμπατζή. Από την πρώτη στιγμή που το διάβασα ένιωσα οικεία λόγω της σχέσης μου με την αδελφή μου. Εγώ είμαι η μικρότερη, σαν την Μάτι στην ταινία. Η τρυφερή σχέση μεταξύ τους είναι ένα από τα βιώματά μου.
Το σύμπαν της ταινίας είναι το σύμπαν της Μάτι. Είναι ο τρόπος που βλέπει τον κόσμο. Και ήταν απαραίτητος για να φανεί η αντίθεση με την άχρωμη και σκληρή πραγματικότητα.»
Πριν από ταινία δεν γνωρiζόμασταν με τις πρωταγωνίστριες Ελένη Γεωργάκη και Ελίνα Τσιορμπατζή. Μέσω γνωστών συναντηθήκαμε, αφού είχαμε δει πολλά κορίτσια για τους ρόλους των αδελφών. Και από την πρώτη στιγμή ήμασταν σίγουροι πως αυτές είναι η Μάτι και η Θεμούλα. Προήλθαν από το τμήμα Θέατρου του Πανεπιστημίου και αυτή είναι η πρώτη τους δουλειά στο σινεμά. Τα στοιχεία των χαρακτήρων που υποδύονται υπήρχαν με μεγάλη λεπτομέρεια στο σενάριο, αλλά δουλέψαμε μαζί αφιερώνοντας πολλές ώρες στις προβες. Ηθελα να είναι προετοιμασμένες αλλά ταυτόχρονα να είναι και ελεύθερες για να δώσουν στους χαρακτήρες και στοιχεία από την δική τους προσωπικότητα.
Τα «Τσουλάκια» ήταν ο τίτλος του σεναρίου από την αρχή. Συζητήσαμε πολλές φορές μεταξύ μας για το αν αυτός ο τίτλος θα λειτουργήσει. Είχαμε αμφιβολίες. Το θεωρήσαμε ρίσκο. Ο τρόπος για να το εξηγήσουμε και στους άλλους αλλά και στον εαυτό μας είναι ότι «Τσουλάκια» θα ήταν ο τίτλος που θα έδινε η μικρή αδελφή, η Μάτι στην δική της ταινία.
Μπορείτε να δείτε εδώ τα «Τσουλάκια» της Δέσποινας Μαυρίδου στην online πλατφόρμα του Φεστιβάλ Δράμας.
Τσουλάκια | Σκηνοθεσία: Δέσποινα Μαυρίδου | Σενάριο: Καλλιόπη Αραμπατζή | Παραγωγή: Ντίανα Κοκοζίδου | Παίζουν: Ελένη Γεωργάκη, Ελίνα Τσιορμπατζή, Νικόλας Νικητάκης, Αγγελος Κουρέπης | Μοντάζ: Φώτης Κοροοσιάδης | Διευθυντής Φωτογραφίας: Αγγελος Χαραλάμπους | Μουσική: Ευαγγελία Μαυρίδου | Σκηνικά και Κοστούμια: Εύα Κουρελιά και Ελένη Σαμπρή | Color Correction: Δημήτρης Μανουσιάκης | DCP Frenel Post Lab
