Η ταινία
Το Στη φυλακή με βάλανε (ή αλλιώς Γιαφ-Γιουφ) είναι τραγούδι της αδέσποτης ρεμπέτικης δημιουργίας. Ως τραγούδι της φυλακής είναι σπάνιας ευαισθησίας και λυρισμού. Υπάρχει σε διάφορες εκδοχές με μικρές διαφοροποιήσεις στους στίχους. Η συγκεκριμένη εκδοχή με τη Μαρίκα Παπαγκίκα, είναι μάλλον η γνωστότερη. Είναι από τις μειοψηφικές περιπτώσεις ρεμπέτικων όπου το υποκείμενο είναι γυναίκα. Η ταινία αποπειράται να αποδόσει τη «ρεμπέτικη» ατμόσφαιρα αυτή, τονίζοντας το λυρισμό. Η φυλακή μπορεί να εκληφθεί είτε κυριολεκτικά ως χώρος, είτε μεταφορικά ως ερωτικό αδιέξοδο (ρεμπετιστί, σεβντάς).
Η σκηνοθέτης
Η Αθηνά Γεωργία Κουμελά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας τον Σεπτέμβρη του 2020. Παράλληλα με τα εικαστικά, σπουδάζει κλασική κιθάρα. Επίσης, περνάει μεγάλο μέρος του χρόνου της παίζοντας ρεμπέτικα.
4 ερωτήσεις για το «Γιαφ-Γιουφ»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία; Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Ηθελα καιρό να φτιάξω κάτι για ή με ρεμπέτικα, καθώς είχαν γίνει πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μου. Αφορμή για αυτό αποτέλεσε ο εικαστικός διαγωνισμός για φοιτητές της ΑΣΚΤ του Εικονικού Μουσείου Αρχείου Κουνάδη. Έτσι, αποφάσισα να φτιάξω ένα μικρό animation για το Στη Φυλακή με Βάλανε, καθώς είναι από τα αγαπημένα μου τραγούδια. Είναι από τα έργα που έχω ευχαριστηθεί περισσότερο. Θα περιέγραφα την ταινία ως μια παράλληλη αφήγηση σε αυτήν του τραγουδιού.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Δεν ξέρω αν μπορώ να εκφέρω γνώμη για αυτό, καθώς ως χώρο δημιουργίας με κατατάσσω πιο πολύ στα εικαστικά και λιγότερο στο σινεμά. Η τεχνική μου μοιάζει περισσότερο με κινούμενη ζωγραφική και όχι τόσο με τυπικό animation. Αυτό που μου αρέσει στη διαδικασία αυτή είναι το ότι οι ιστορίες που διηγούμαι γίνονται πιο ζωντανές.
Η ταινία σας θα κάνει πρεμιέρα εν μέσω μιας πρωτόγνωρης συνθήκης για τον κόσμο του σινεμά αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για την κατάσταση αυτή τη στιγμή αλλά και το μέλλον του σινεμά;
H κατάσταση είναι σίγουρα δύσκολη, αλλά νομίζω ότι απλώς φέρνει στο φως τις άσχημες πτυχές της πραγματικότητας που πριν περνούσαν σχετικά απαρατήρητες. Αυτό σίγουρα είναι τρομακτικό, ωστόσο ίσως είναι μια καλή ευκαιρία για ριζικές αλλαγές. Προσωπικά, θα ήθελα το σινεμά και οι υπόλοιπες τέχνες, να αποτελέσουν μοχλό πίεσης χωρίς να γίνουν μέσο αφομοίωσης των ριζοσπαστικών τάσεων, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο; Τι σημαίνουν οι συνεχείς επιτυχίες της ελληνικής ταινίας μικρού μήκους στο διεθνές τοπίο;
Είναι ένας από τους μεγαλύτερους κινηματογραφικούς θεσμούς στην Ελλάδα και είναι μεγάλη χαρά η συμμετοχή, αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ μεγάλη ευθύνη. Οι συνεχίς επιτυχίες σημαίνουν το προφανές, ότι οι ελληνικες ταινίας μικρού μήκους είναι αξιόλογες, και για αυτό πιθανώς θα έπρεπε η ελληνική πολιτεία να επενδύει περισσότερο στον πολιτισμό που παράγεται, ώστε οι δημιουργοί των ταινιών αυτών να έχουν τα απαραίτητα υλικά μέσα για να φτιάξουν κι άλλες.
Γιαφ-Γιουφ | Σκηνοθεσία: Αθηνά Γεωργία Κουμελά | Μουσική: Εικονικό Μουσείο Αρχείου Κουνάδη (Στη Φυλακή Με Βάλανε, φωνή: Μαρίκα Παπα-γκίκα, βιολί: Ανδριάς Βαγγέλης ή Ναύτης, τσέλο: Σιφνιός Μάρκος, τσέμπαλο: Παπαγκίκας Κώστας) | animation: Aθηνά Γεωργία Κουμελά | Υποτιτλισμός: Κώστας Τσακαγιάννης
Δείτε παρακάτω την αφίσα της ταινίας «Γιαφ-Γιουφ» και γνωρίστε περισσότερα για τη δουλειά της Αθηνάς Γεωργίας Κουμελά εδώ.
