Η ταινία
Ενας άνδρας στο δάσος μόνος του, ένα όνειρο που εξελίσσεται μέσα σε ένα άλλο ενώταυτόχρονα η πραγματικότητα μπερδεύεται με το φανταστικό.
Η σκηνοθέτης
Γεννήθηκε στην Αλβανία και μεγάλωσε στην Ελλάδα, σπούδασε σκηνοθεσία στοΜητροπολιτικό κολλέγιο της Αθήνας και αυτή είναι η πρώτη της ταινία μικρούμήκους.
5 ερωτήσεις για τη «Σιωπή του Δάσους»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε νααφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Την ταινία την σκεφτόμουν αρκετό καιρό, τα τελευταία δύο χρόνια αλλά την υλοποίησα τώραστα πλαίσια της πτυχιακής μου. Μπορώ να πω όμως, ότι ήταν ανάγκη να την κάνω, να εκφραστώμέσα απο αυτην, δεν θέλω να πω κάτι άλλο γιατί πάμε σε πιο προσωπικά μονοπάτια.
Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ'έναν υποψήφιο θεατή;
Θα την περιέγραφα λίγο weird ή ένα είδος experimental που ταυτόχρονα υπάρχει καιμυθοπλασία, ένα μη ρεαλιστικό όνειρο, πολλά πράγματα θα μπορούσα να σου πω.
Τι θα θέλατε να σας ρωτήσει ή να συζητήσετε με κάποιον αφού τη δει;
Δεν θα ήθελα να με ρωτήσει, απλά θα τον άκουγα να μιλάει για την ταινία μου, τι αποκόμισε αποαυτήν, τι δεν κατάλαβε η τι τον ενόχλησε, τι του άρεσε και τι θα άλλαζε.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από τηνεμπειρία;
Μάλιστα.. αυτό θα πω! Δύσκολο, για αυτο τον λόγο ο περισσοτερος κόσμος που ασχολειται με τοσινεμά δουλεύει είτε δωρεαν είτε με ελάχιστα χρήματα. Δεν θα γίνω προτωτυπη! Στην Ελλάδαζούμε, ξέρουμε που πάμε να μπλέξουμε η τι θα κερδίσουμε απο το κάθε τι που κάνουμε στοσινεμά.’Οσον αφορά την δεύτερη ερώτηση θα πώ ότι το σινεμά μου δείδαξε αρκετά, δεν θα σου πωψέματα, αυτό όμως που θα κρατήσω είναι οι άνθρωποι, είτε του χώρου είτε απλοί καθημερινοι πουσε βοηθάνε να υλοποιήσεις το «όνειρο». Και στην τελική αυτό που μένει είναι οι ανθρώπινεςσχέσεις, ακόμα και στο σινεμά όσο περίεργο και να σου φαίνεται.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικότοπίο;
Το παρακολουθω το φεστιβάλ τα τελευταια χρόνια που άρχισα να ασχολούμαι πιο επαγγελματικάμε το σινεμά. Είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεται ένας σκηνοθέτης όταν τελείωνει μία δουλείατου. Διαχρονικός θεσμός.
Η Σιωπή του Δάσους | Σκηνοθεσία - Σενάριο: Βαλεντίνα Τζιάλη | Φωτογραφία: Φανούριος Καζάκης | Μοντάζ: Βαγγέλης Κατσαρός | Ηχος: Χρήστος Σακελλαρίου | Σχεδιασμός Ηχου: Χρήστος Σακελλαρίου | Σκηνικά-Ενδυματολογία: Αναστασία Μαστρακούλη | Ερμηνευτές: Ανδρέας Κωνσταντίνου, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Σοφία Χιλ | Παραγωγή: Βαλεντίνα Τζιάλλη | Σχεδιασμός Αφίσας: Γεωργία Μ. Σωτήρχου | Σκριπτ: Γεωργία Λάφη | Βοηθός Σκηνοθέτη: Φιορίντα ΤσενάιΑλέξανδρος Κόντος | Βοηθός Διευθυντή Φωτογραφίας: Νεφέλη Βάθη, Αποστόλης Τσιμογιάννης
