Η ταινία
Δυο φρουροί φυλάνε ένα μυστηριώδες κτήριο. Η κατάσταση βγαίνει εκτός ελέγχου όταν ο ένας αποφασίζει ν΄ ανοίξει την πόρτα και να μάθει τι κρύβεται πίσω της. Η ρουτίνα και σταθερότητα της αποδοχής της μοίρας και ύπαρξής μας ως μια δεδομένη συνθήκη αναταράσσεται όταν αποφασίσουμε ν' ανοίξουμε την πόρτα για να δούμε τι κρύβεται πίσω της.
Η σκηνοθέτης
Κύπρια επαγγελματίας σκηνοθέτης, πρόεδρος της Ενωσης Σκηνοθετών Κύπρου, με σκηνοθετική καριέρα σε διαφημιστικά σποτ, μουσικά βίντεο, εταιρικά ντοκιμαντέρ και αρκετές κινηματογραφικές ταινίες μικρού μήκους στο ενεργητικό της. Οι ταινίες της και η δημιουργική δουλειά της έχουν βραβευτεί σε φεστιβάλ ανά το παγκόσμιο.
Φιλμογραφία:
Το Τέρας / The monster - 2018
5 Τρόποι να Πεθάνεις / 5 Ways 2 Die - 2014
Ημίφως της Εδέμ / Nightfall of Eden - 2010
Παγιδευμένη Εντός / Trapped inside - 2006
5 ερωτήσεις για το «Off Guard»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Η «Off Guard» έγινε σε στιγμή που «περπατούσα» σε σκοτεινά μονοπάτια και διερευνούσα πίσω από τις κλειστές πόρτες του υποσυνειδήτου μου για το λόγο ύπαρξής μου καθώς και το τι μπορεί να γινόταν αν έπαυα να υπάρχω - αν υπάρχει κάτι μετά. «Γιατί ζω, γιατί υπάρχω και τι σημαίνει αυτό;» Η εσωτερική μου αυτή αναζήτηση - με στόχο να προσπαθήσω να καταλάβω ή να αποδεχτώ την ανθρώπινη ύπαρξή μου - με οδήγησε στο να ψάξω το τι με κάνει όμοια ή διαφορετική από τους άλλους. Να διερωτηθώ και να προσπαθήσω να απαντήσω ερωτήσεις όπως «τι θεωρώ δεδομένο ότι πρέπει να κάνω και να είμαι;», καθώς και «κατά πόσο την παρούσα στιγμή απείχα πολύ από αυτό που ονειρευόμουν να είμαι ή να μην είμαι;»... Γενικά όλη αυτή η τρομακτική εμπειρία της εσωτερικής πάλης με παρελθόν - παρόν - μέλλον, όνειρα, φόβους, προσδοκίες και περιορισμούς, ζωή και θάνατο, με ώθησε να κάνω αυτή την ταινία και μέσω της να διηγηθώ το συγκεκριμένο προσωπικό μου «ταξίδι».
Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Δεν θα την περιέγραφα με κάτι περισσότερο από τη σύνοψη, δεν θα έλεγα καν τι με ώθησε να κάνω αυτή την ταινία, θα του ζητούσα απλώς να επενδύσει 12 λεπτά να την δει.
Τι θα θέλατε να σας ρωτήσει ή να συζητήσετε με κάποιον αφού τη δει;
Η εμπειρία του καθενός βλέποντας μια ταινία είναι προσωπική και πολύ διαφορετική. Οποιαδήποτε συζήτηση μετά αποτελεί τροφή για σκέψη και περαιτέρω δημιουργία. Οι ταινίες γεννούν συναισθήματα, μας ξυπνούν αναμνήσεις, τραύματα, προβληματίζουν, απομυθοποιούν και θεοποιούν, αθωώνουν και ενοχοποιούν, δημιουργούν όνειρα, προσδοκίες και τα εξανεμίζουν την ίδια στιγμή. Θα ήθελα απλώς να συζητήσω το πώς ένιωσε όταν είδε την ταινία και το τι κατάλαβε.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Για την Ελλάδα δεν έχω άποψη γιατί δεν ζω εδώ αλλά μπορώ να μιλήσω για την Κύπρο, όπου ζω και εργάζομαι.
Οι δυνατότητες να κάνεις σινεμά στην Κύπρο είναι ακόμη πολύ περιορισμένες και το να μπορείς να το ασκείς ως το μόνο σου επάγγελμα βιοποριστικά είναι σχεδόν αδύνατο. Αυτό δεν είναι από μόνο του απαγορευτικό αλλά καθιστά αργή την εξέλιξη και μικρή τη συχνότητα. Το θετικό είναι ότι υπάρχει θέληση, έμπνευση καθώς και πολλοί ταλαντούχοι Κύπριοι σκηνοθέτες που έχουν πολλά να πουν. Η νέα γενιά καλλιτεχνών έχει ιδιαίτερες ανησυχίες και όρεξη για δημιουργία. Iσως οι δύσκολες συνθήκες να ναι είναι και η κινητήριος δύναμή που μας κρατά παθιασμένους, δυναμικούς και δημιουργικούς.
Κάνοντας αυτή την ταινία μάθαμε να ξεπερνάμε εμπόδια (οικονομικά και τεχνικά), μας εκπαίδευσε να βρίσκουμε δημιουργικές λύσεις σε οικονομικούς περιορισμούς, να είμαστε αισιόδοξοι και υπό πίεση να δίνουμε πάντα τον καλύτερό μας εαυτό. Μάθαμε να δημιουργούμε με πάθος σ’ ένα ομαδικό, οργανικό περιβάλλον. Η ομάδα του «Off Guard» δούλεψε οργανικά και με αγάπη, αφιέρωσε χρόνο και ενέργεια για κοινό στόχο και είμαι ευγνώμων που όλοι οι συντελεστές ήταν τόσο αφοσιωμένοι και δημιουργικοί. Η προβολή και αναγνώριση δουλειάς μας σε διεθνή φεστιβάλ είναι η μεγάλη ανταμοιβή της όλης προσπάθειας. Από αυτό αντλούμε δύναμη για το μέλλον και συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε παρόλο που δεν πληρωνόμαστε όπως θα έπρεπε ώστε να δημιουργούμε μόνο ταινίες.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο;
Το Φεστιβάλ Δράμας αποτελεί σημείο αναφοράς για τον Ελληνικό κινηματογράφο. Είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος θεσμός με ιστορία που δίνει βήμα σε δημιουργούς (Ελληνες και μη) να αναδείξουν το ταλέντο τους. Αποτελεί χώρο έκφρασης, μια δημιουργική συνεύρεση που προωθεί τις καλλιτεχνικές ανησυχίες. Εχει να διαδραματίσει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του Ελληνικού κινηματογράφου και στην ανάδειξη εκκολαπτόμενων δημιουργών που μπορούν να μεγαλουργήσουν.
Είναι τιμή μας που έχουμε επιλεγεί να συμμετέχουμε, ανάμεσα από πολλές αξιόλογες ταινίες, στο 42o Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, ένα από τα πιο παλιά, γνωστά και αξιόλογα φεστιβάλ ανά το παγκόσμιο.
Μαθαίνετε νεώτερα για το «Off Guard» στο website και στη σελίδα της ταινίας στο facebook.
Info Σκηνοθεσία: Ντάινα Παπαδάκη | Σενάριο: Φάνος Χριστοφίδης | Παραγωγοί: Μόνικα Νικολαϊδου, Γιώργος Πάντζης | Φωτογραφία: Γιώργος Φρέντζος (GSC) | Μοντάζ: Αιμίλιος Αβραάμ | Μουσική: "Dreamland" Artiria Productions, "The hidden" Jm Scherf | Ηχος: Σταύρος Τερλικκάς | Σχεδιασμός ήχου: Σταύρος Τερλικκάς | Σκηνικά: Λίζα Τσουλούπα | Ηθοποιοί: Ανδρέας Τσέλεπος, Αντώνης Κατσαρής, Ειρήνη Μάρκου Παφίτη | Παραγωγή: Filmblades ltd. | Συμπαραγωγοί: Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου (Συμβουλευτική Επιτροπή Κινηματογράφου), Media Studios Ltd.
Δείτε εδώ το trailer του «Off Guard» και το τρέιλερ της παλαιότερης ταινίας της Ντάινας Παπαδάκη, «5 Ways 2 Die»:
