Η ταινία
Ο Ευμένης Νολάκης, αξιωματικός του στρατού, βρίσκεται παγιδευμένος σ’ ένα σκοτεινό κουτί. Σύντομα θα συνειδητοποιήσει ότι πρόκειται για το φέρετρό του, ανήμερα της κηδείας του. Αναπόφευκτα, θα έρθει ενώπιος ενωπίω με όλους τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής του, για τον τελικό απολογισμό. Και οι ανατροπές είναι προ των πυλών... του Αδη.
Ο σκηνοθέτης
Ο Αντώνης Γλαρός ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Εδώ και 12 χρόνια είναι εισηγητής σεμιναρίου στις βασικές τεχνικές του φιλμ 8mm, 16mm και 35mm, στη χρήση της κινηματογραφικής κάμερας, στην εμφάνιση και το μοντάζ, στα εργαστήρια του Κινηματογραφικού Τομέα (ΠΟΦΠΑ) του ΕΚΠΑ. Παρακολουθεί το πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών «Παραγωγή Βίντεο, Οπτικοακουστικά Μέσα και Κινούμενα Γραφικά» στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Ο «Πολυέλαιος» αποτελεί την πτυχιακή του εργασία.
Φιλμογραφία
2005 Playground
2006 Sonyc
2008 Puppets in Lahore
2011 Αντανακλάσεις του Σεβάχ
2014 Ακρατος Νήσος
2016 A Job Interview
2018 Πολυέλαιος
4 ερωτήσεις για τον «Πολυέλαιο»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Μία συζήτηση μ’ έναν φίλο από Τουρκία κι ένα σχετικό άρθρο που διάβασα με επηρέασαν βαθιά και αποτέλεσαν την αιτία για να ξεκινήσω να γράφω μαζί με τις συνεργάτιδές μου το σενάριο του «Πολυελαίου». Την περίοδο εκείνη, είχα αρχίσει να σκέφτομαι ένα σενάριο για την πτυχιακή μου ταινία στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού που παρακολουθούσα στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Ηρθαν, λοιπόν, τα παραπάνω και με έβαλαν σε μια δημιουργική «μέγγενη». Η ταινία είναι μια μαύρη κωμωδία ή, αν θέλετε, μια λευκή τραγωδία. Θέτει ερωτήματα για τις θυσίες που είναι διατεθειμένος να κάνει κάποιος στη ζωή του, για τις απαγορεύσεις, τους συμβιβασμούς που αποδέχεται και για τις προσωπικές επιθυμίες που μασκάρει και κρύβει κάτω από το πέπλο της κανονικότητας που είναι επί της ουσίας ένα κοινωνικό μύθευμα.
Παράλληλα, αποφασίσαμε και πάλι να ακολουθήσουμε τον «δύσκολο δρόμο» των ειδικών εφέ, μια διαδικασία χρονοβόρα και κουραστική, αφού από τις λεπτομέρειες κρίνεται πάντα το αποτέλεσμα. Χτίστηκε ο εσωτερικός χώρος της εκκλησίας σε green box, στήθηκε μια ολόκληρη κατασκευή για να το υποστηρίξουμε – ευτυχώς, υπήρχε και πρότερη εμπειρία από το «A Job Interview», όπου και πάλι είχα δουλέψει με CGI. Θεωρώ ότι το τελικό αποτέλεσμα δικαίωσε τους κόπους μας, κι ότι ο θεατής δεν θα αντιληφθεί τις παρεμβάσεις μας στη μεγάλη οθόνη, κάτι που εν πολλοίς οφείλεται στην εξαιρετική δουλειά των παιδιών που το έτρεξαν.
Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σε έναν υποψήφιο θεατή;
Ο κινηματογράφος είναι μαγεία! Ας την αφήσουμε να μας συνεπάρει στις σκοτεινές αίθουσες.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Είναι μια πολύ σημαντική εμπειρία, με πολλές δυσκολίες και εμπόδια. Εάν μπορεί κάποιος να κάνει σινεμά στην Ελλάδα με τις παρούσες συνθήκες, μπορεί να κάνει σινεμά οπουδήποτε. Από την άλλη, αυτό το άτυπο αντάρτικο σε θωρακίζει και σε κάνει πιο μάχιμο κινηματογραφιστή. Είναι πολύ σημαντικό ότι, παρά την κρίση, βγαίνει κόσμος μπροστά και με μέσο τη μικρού μήκους προσπαθεί να απαντήσει στα σύγχρονα αδιέξοδά του. Γι’ αυτό, άλλωστε, φέτος υπήρξε ρεκόρ συμμετοχών στο Φεστιβάλ της Δράμας, κάτι που για μένα αποτελεί πολύ ενθαρρυντικό γεγονός.
Οσον αφορά την εμπειρία, ενδυνάμωσε συνεργασίες που είχαν διαμορφωθεί ήδη με την προηγούμενη ταινία μου, το «A Job Interview», που είχαμε κάνει μαζί. Αυτό που μου μένει είναι η εξαιρετική συνεργασία με τους συνεργάτες-τεχνικούς μου και με τους ηθοποιούς που ήρθαν και κατέθεσαν ένα κομμάτι της ψυχής τους με πολύ θετική ενέργεια, για να ολοκληρωθεί αυτό το απαιτητικό πρότζεκτ, βάζοντας πλάτη στα δύσκολα και χρονοβόρα γυρίσματα. Χαριτολογώντας, αναφερόμαστε πλέον σ’ αυτήν την ομάδα ως μια «οικογένεια», μια «φιλμική οικογένεια». Μ’ αρέσει αυτός ο όρος, είναι μια προσέγγιση που είχε και ο Κασσαβέτης όσον αφορά τους συνεργάτες του. Τους ευχαριστώ όλους, γιατί καταφέραμε να παράξουμε αυτήν την ταινία που είναι παιδί όλων. Παράλληλα, ειδική μνεία πρέπει να κάνω στον Δήμο Παλλήνης για την άδεια των γυρισμάτων, τον κ. Κουτρούμπα για την υλικοτεχνική υποστήριξη, τον Κινηματογραφικό Τομέα του ΠΟΦΠΑ και φυσικά το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, για την παροχή εξοπλισμού και την εν γένει βοήθεια που μου παρείχαν.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας; Ποια πιστεύετε ότι είναι τα υπέρ και ποια τα κατά του; Θα προτείνατε κάποιες κινήσεις προς τη βελτίωσή του;
Πριν από λίγες μέρες, έψαχνα στο διαδίκτυο για φεστιβάλ στο εξωτερικό στα οποία θα μπορούσα να στείλω την ταινία μου. Μπήκα σε κάποιες πλατφόρμες με τα κορυφαία ευρωπαϊκά φεστιβάλ – το Φεστιβάλ της Δράμας ήταν σε όλες τις λίστες. Δεν με εξέπληξε, παρά τα χρόνια της κρίσης και το οικονομικό τσουνάμι που έπληξε τον χώρο των οπτικοακουστικών, κατάφερε όχι μόνο να μείνει αλώβητο αλλά να αποτελεί και σημείο αναφοράς για όλους τους ανθρώπους του χώρου, τόσο εντός όσο κι εκτός των συνόρων. Το Φεστιβάλ Δράμας δεν παύει να αποτελεί μια όαση για όσους επιχειρούμε να δημιουργούμε κινηματογραφικά, σε πείσμα των καιρών. Μου αρέσει που είναι ανοιχτό τόσο σε νέους ανθρώπους, σε νέα παιδιά που προσπαθούν να συνθέσουν μια κινηματογραφική «γλώσσα», ένα φιλμικό αλφαβητάρι, όσο και σε δημιουργούς που έχουν μεγαλύτερη σκηνοθετική εμπειρία. Είναι, άλλωστε, για όλους μας, μια εβδομάδα συνάντησης με φίλους και παλιούς συνεργάτες, ένας τόπος γόνιμης ανταλλαγής ιδεών και προβληματισμών που μπορεί να οδηγήσουν σε νέες συνεργασίες. Ο χρόνος πάντα κυλάει γρήγορα, κι όλα είναι εξαιρετικά οργανωμένα από τους εργαζόμενους του φεστιβάλ. Μέσα σε ένα τόσο φιλόξενο περιβάλλον, καλούμαστε να δούμε δουλειές συναδέλφων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, να αλληλεπιδράσουμε με άλλους δημιουργούς και να παρακολουθήσουμε masterclass από διακεκριμένους ανθρώπους του χώρου. Πρόσφατα, το Φεστιβάλ ανακοίνωσε και τη συνεργασία του με το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, το οποίο, αξιοποιώντας την εμπειρία και το know-how του Φεστιβάλ, θεσπίζει πρόγραμμα Κινηματογραφικών Σπουδών στην πόλη της Δράμας. Θεωρώ αυτήν τη συνεργασία εξαιρετικά σημαντική και ωφέλιμη, τόσο για τον τομέα των οπτικοακουστικών στην Ελλάδα όσο και για την πόλη της Δράμας και τη χώρα συνολικά.
Info
Σκηνοθεσία: Αντώνης Γλαρός / Σενάριο: Αντώνης Γλαρός, Σελήνη Λάμπρου, Γιούλη Αναστασοπούλου / Ηθοποιοί: Γιώργος Παντελεάκης, Θανάσης Μεγαλόπουλος, Ντόρα Αυλωνίτου, Ζωή Ξανθοπούλου, Μαρίνα Κουτρούμπα, Σταμάτης Μπαρμπαγιαννάκος, Λευτέρης Σκούταρης, Πραξιτέλης Μάστορας, Ξανθή Γεωργίου, Μάνος Πολυκρέτης / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Παύλος Μαυρικίδης / Ηχος: Αντρέας Πασσάς / Μοντάζ: Γιώργος Αλεφάντης / Sound Design: Βαγγέλης Φάμπας / Διεύθυνση Παραγωγής: Ιάκωβος Βρούτσης / Σκηνικά, Κουστούμια: Σοφία Βάσσο / Ειδικά Εφέ: Μιχάλης Βαζίκας, Γιώργος Παντελεάκης / Μακιγιάζ: Χριστίνα Καούνη
