«Hannibal» (2η σεζόν)
Το πιο επιθετικά auteur-ίστικο show στην τηλεόραση από κάποιον που δε λέγεται Στίβεν Σόντερμπεργκ, το «Hannibal» στη 2η σεζόν του αφεθηκε ακόμα βαθύτερα στους πανέμορφους εφιάλτες του. Παραμένει η ομορφότερη σειρά στην τηλεόραση, όμως μία που δεν αρκείται σε αυτό και συνεχίζει να σκαλίζει τον ψυχισμό των ηρώων του όπως ο Χάνιμπαλ δεν μπορεί να σταματήσει να σκαλίζει το μυαλό του Γουίλ.
Ένα χρόνο πριν παρακολουθούσαμε καθώς ο Γουίλ Γκράχαμ χρησιμοποιούσε τα όνειρα ως έναν (ως τον απόλυτο) τρόπο να φτάσει στην αλήθεια, και την ταυτόχρονη προσπάθεια του Χάνιμπαλ Λέκτερ να σαμποτάρει αυτή του την αλήθεια. Φέτος, ο Μπράιαν Φούλερ αλλάζει το παιχνίδι στήνοντας τη σεζόν ως ένα συμμετρικό δίπτυχο: ως τη μέση ο Χάνιμπαλ είναι ελεύθερος, ένα αγρίμι σε πλήρη επίθεση, κι ο Γουίλ αγωνίζεται για τη σωτηρία του δίχως να είναι καν βέβαιος για το αν την αξίζει ή όχι, για το αν είναι ένοχος, αθώος, θύμα, θύτης. Στο μέσον της σεζόν ο Γουίλ απελευθερώνεται και τα πάντα τουμπάρουν, είναι τώρα εκείνος που κυνηγά κι ο Χάνιμπαλ που βρίσκεται σε άμυνα.
Το Top-10 TV 2014
Κι όμως, τίποτα δε μπορεί να τους κρατήσει χωριστά. Έλκονται ο ένας στον άλλον με έναν τρόπο που οι άνθρωποι πάντα έλκονται στο ακριβές τους συμπλήρωμα. Είναι κάτι σαν εθισμός της προσωπικότητας, με τον Χάνιμπαλ να μη μπορεί να μείνει μακριά γιατί βλέπει τον Γουίλ φτιαγμένο από τα ίδια στοιχεία με τον ίδιο, αλλά με τόσο διαφορετικό τρόπο. Είναι ένα πείραμα, μια παρατήρηση, ένας εθισμός, ένας φίλος- ένας αντικατοπτρισμός. Μια ιδέα την οποία η σειρά εξερευνά αφήνοντας το δίπολο των ηρώων της χαμένο σε ένα πεδίο όπου κανείς τους δεν είναι βέβαιος για τη θέση του (για το τι είναι, τι έχει διαπράξει, για τι είναι ικανός), παρά μόνο ο καθένας τους σε σχέση με τον άλλον. Μόνο έτσι αυτοκαθορίζονται.
Η πρώτη σεζόν της σειράς ήταν ένα ονειρώδες whydunnit με υπόπτους και καταδιώξεις και κίνητρα και τόπους εγκλήματος, όλους και όλα μες στις δαιδαλώδεις διαδρομές του μυαλού. Η δεύτερη σεζόν ήταν η, με τους ίδιους αφηγηματικούς όρους, μονομαχία στην Άγρια Δύση. Δύο σπουδαίοι μονομάχοι κάθονται αντικρυστά και τραβούν τα όπλα τους. Πρώτα πυροβολά ο ένας, μετά πυροβολά ο άλλος. Τι έμεινε όρθιο;
H σειρά προβάλλεται στην Ελλάδα από τα κανάλια novacinema.
Γράψαμε στο Flix
Αυτό είναι τελικά που κάνει το «Hannibal» τόσο ανατρεπτικό και ενδιαφέρον αυτή τη στιγμή, πέρα από το πόσο βαθιά βουτάει στην εξερεύνηση των χαρακτήρων του, πόσο ακραίο και θαρραλέο είναι, πόσο αδιανόητης ομορφιάς είναι οι εικόνες που φέρνει στην οθόνη μας. Το ότι δηλαδή μας παρουσιάζει την ιστορία ενός παρεξηγημένου ήρωα που προσπαθεί να σώσει τον εαυτό του, καδραρισμένης σαν την τραγική ιστορία ενός απατεώνα αντι-ήρωα που χάνεται όλο και πιο βαθιά σε μια χωρίς επιστροφή πτώση, στο λάκκο του σκοτεινού ψυχισμού του. (Περισσότερα)
Το καλύτερο επεισόδιο
«Mizumono» (2x13)
Στο απίστευτο φινάλε της 2ης σεζόν το παραμύθι του Χάνιμπαλ αποκαλύπτεται και το μόνο που αφήνει εκείνος πίσω του είναι αίμα και πτώματα. Πολύ σπάνια μια σειρά ολοκληρώνει μια σεζόν της αφήνοντας πρακτικά ολόκληρο το καστ της εν δυνάμει νεκρό, κι ακόμα σπανιότερα το κάνει με απόλυτη σοβαρότητα, με τους θεατές στα όρια του σοκ. Το τρομερό της όλης υπόθεσης; Δε θα μπορούσε να έχει τελειώσει με οποιοδήποτε άλλο τρόπο.
Μια σκηνή
Η μόνη μου ένσταση μετά την 1η σεζόν ήταν ότι ολοκληρώθηκε με τον Χάνιμπαλ να τη γλιτώνει φορτώνοντας τα πάντα στον Γουίλ. Φοβόμουν πως ήταν τακτική καθυστερήσεων, ο Μπράιαν Φούλερ να κάνει τον τραυματία στο κέντρο του γηπέδου, ball boys να πετάνε τη μπάλα στην εξέδρα. Τελικά όχι μόνο ήταν μια κίνηση απαραίτητη για την ευρύτερη αφήγηση της σειράς, αλλά και μία την οποία ο Φούλερ δικαιολόγησε στην πρώτη κιόλας σκηνή της 2ης σεζόν. Με την απίστευτα physical, ωμή μάχη σώμα με σώμα του Χάνιμπαλ με τον Τζακ Κρώφορντ, ο Φούλερ μας έλεγε με το καλημέρα πως ναι, δε θα το παίζει τρελίτσα για πολύ καιρό η σειρά. Η αλήθεια για τον Χάνιμπαλ θα ξεσκεπαστεί. Θα φτάσουμε εκεί, σύντομα. «Και τώρα ακούστε το πώς.»
Και κάτι ακόμα
Αγαπήσαμε τη σειρά από την πρώτη στιγμή και η επιστροφή με τη 2η σεζόν μας ενθουσίασε ακόμα περισσότερο. Μέχρι να επιστρέψει για την 3η (για την οποία ξέρουμε ήδη κάποια όμορφα πράγματα), διαβάζουμε τη συνέντευξη με τον Μαντς Μίκελσεν, γελάμε με τα bloopers αυτής της πολύ σοβαρής σειράς και μαγειρεύουμε με τον Χάνιμπαλ. Καλή όρεξη!
Παλιότερα
Το Top-10 TV 2014
