«Το "Ακίνητο Ποτάμι" είναι μια ταινία που προσπαθεί να εξερευνήσει το δέος μας απέναντι στο ανεξήγητο.» Ετσι συμπυκνώνει ο Αγγελος Φραντζής την πρόθεση της νέας του ταινίας, της πιο φιλόδοξης ως τώρα, τουλάχιστον από την άποψη της παραγωγής: μια μεγάλη διεθνής συνεργασία, με τη συμμετοχή της Ελλάδας (Heretic), της Γαλλίας και της Λετονίας, το «Ακίνητο Ποτάμι» γυρίστηκε εξολοκλήρου στη Ρωσία και τη Λετονία και στελεχώνεται από ένα εξίσου διεθνές καστ, με πρωταγωνιστές την Κάτια Γκουλιώνη και τον Ανδρέα Κωνσταντίνου. Τρία χρόνια μετά το «Σύμπτωμα», ο βραβευμένος σκηνοθέτης ετοιμάζεται για την ελληνική πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, πριν ξεκινήσει το ταξίδι της ταινίας στον κόσμο, με επόμενη στάση το επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ του Ταλίν.
Διαβάστε ακόμη: Αυτές είναι οι ελληνικές ταινίες του 59ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Το «Ακίνητο Ποτάμι» έχει ως κεντρικούς ήρωες την Αννα και τον Πέτρο, ένα ζευγάρι που πρόσφατα μετακόμισε σε μια βιομηχανική πόλη της Σιβηρίας λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων εκείνου, που ανακαλύπτει ότι η Αννα είναι έγκυος, χωρίς να έχουν ολοκληρωμένες σχέσεις το τελευταίο διάστημα. Ο μέχρι πρότινος ακλόνητος δεσμός τους βρίσκεται σε κρίση, καθώς η σχέση τους μετατρέπεται σε πεδίο μάχης ανάμεσα στο ορθολογικό και το πνευματικό. Με φόντο τα εντυπωσιακά παγωμένα τοπία της Σιβηρίας, το «Ακίνητο Ποτάμι» είναι ένα συγκινητικό δράμα γεμάτο σασπένς, για την αγάπη, την εμπιστοσύνη και την πίστη που αγωνίζονται μπροστά στην αμφιβολία.
Δείτε ακόμη: «Δεν έχω να πω κάτι». Τρέιλερ για το «Ακίνητο Ποτάμι» του Αγγελου Φραντζή
Η Κάτια Γκουλιώνη και, κάτω, ο Ανδρέας Κωνσταντίνου, στα γυρίσματα της ταινίας
«Δεν υπάρχει νικητής και ηττημένος στη μάχη του μεταφυσικού με το λογικό,» εξηγεί ο Αγγελος Φραντζής. «Υπάρχουν μόνο αντιφάσεις. Η ανθρωπότητα σήμερα, περισσότερο από ποτέ, αγωνιά να βρει το βηματισμό της ανάμεσα στο θρησκευτικό φανατισμό και την νέο-ορθολογική βαρβαρότητα. Εχουμε την ιδιότητα να κατασκευάζουμε νοητικά δίπολα που αλληλοσπαράσσονται. Οποιοδήποτε όμως σχήμα, λογικό ή μεταφυσικό, είναι ελλιπές όταν προσπαθεί να εξηγήσει το πολυσύνθετο πλέγμα της πραγματικότητας. Η ζωή έχει την υπέροχη ικανότητα να διαφεύγει από κάθε μοντέλο που προσπαθεί να την ερμηνεύσει. Από κάθε σχήμα που υπόσχεται αλήθεια. Η αποδοχή των αντιφάσεων και τελικά των ανθρώπινων ορίων και αδυναμιών μας είναι από μόνη της ένα θαύμα, η πηγή μιας αληθινής ζωής και όχι μιας ζωής υποταγμένης στην αλήθεια.»
«Η πλοκή της ταινίας αναπτύσσεται γύρω από ένα ανεξήγητο γεγονός,» αναλύει ο σκηνοθέτης. «Την εγκυμοσύνη μιας γυναίκας χωρίς σεξουαλική επαφή και την κρίση που επιφέρει στο ζευγάρι το μυστηριώδες γεγονός. Oι δυο ήρωες, η Αννα και ο Πέτρος, έρχονται αντιμέτωποι με το ανεξήγητο αναζητώντας ένα σχέδιο σωτηρίας, ένα σχέδιο νοήματος. Ανεξάρτητα απ’ τις αγαθές τους προθέσεις, οι πεποιθήσεις τους αναδεικνύονται τελικά σημαντικότερες απ’ την ανάγκη να καταλάβουν ο ένας τον άλλο, μετατρέποντάς τους σε δυο υποκειμενικότητες που πολεμούν για τις απόψεις τους. Είναι ένας "πόλεμος αντιλήψεων" που καταστρέφει ό,τι πιο πολύτιμο είχαν στη ζωή τους: την ίδια τη σχέση τους. Δηλαδή τη συνθήκη συνύπαρξης των αντιθέσεων. Είναι ο ίδιος πόλεμος που μπορεί να καταστρέψει ολόκληρους πληθυσμούς. Η παγκόσμια ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα όπου η πίστη στη θρησκεία, την επιστήμη ή την ιδεολογία, οδήγησε λαούς σε πράξεις απόλυτης βαρβαρότητας.»
Τι έχει να μοιραστεί ο Αγγελος Φραντζής για τις προκλήσεις μιας απαιτητικής, στη δημιουργία της, ταινίας; «Ηταν μια πολύ δύσκολη ταινία σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα. Το πρώτο ήταν το επίπεδο της χρηματοδότησης. Το αρχικό σενάριο τελείωσε το 2010. Ολο αυτό έπεσε πάνω στην κρίση με αποτέλεσμα να ήταν δύσκολο, σχεδόν απίθανο, να βρεθούν τα ποσά που χρειαζόταν η ταινία. Αυτός ήταν και ο λόγος που ενώ καθυστερούσε η χρηματοδότηση για το "Ακίνητο Ποτάμι", γύρισα τελικά το "Σύμπτωμα" με πολύ λίγα χρήματα. Η επόμενη δυσκολία ήταν να βρεθούν τα κατάλληλα locations. Η ιστορία εκτυλίσσεται στη Σιβηρία, όμως η πόλη στην οποία ήθελα αρχικά να γυρίσω, το Νόριλσκ, παραμένει απαγορευμένη, κλειστή για τους ξένους. Ετσι έπρεπε να βρεθούν οι χώροι αλλού. Τα γυρίσματα έγιναν τελικά στο Μούρμανσκ και το Ολένινγκορσκ, τις βορειότερες Ρωσικές πόλεις του Αρκτικού κύκλου, όπως επίσης και στη Λετονία. Το συνεργείο ήταν δηλαδή ελληνικό, γαλλικό, λετονικό και ρώσικο. Παρ’ ότι αυτό ήταν κάτι που φοβόμουν αρχικά, αποδείχτηκε αληθινή χαρά να δουλεύεις με όλους αυτούς τους τόσο διαφορετικούς κινηματογραφικούς πολιτισμούς. Ο καιρός ήταν επίσης μια μεγάλη δυσκολία. Πήγαμε στην άκρη του κόσμου για να βρούμε το χιόνι και, την πρώτη χρονιά, το χιόνι δεν ήρθε στο ραντεβού. Χρειάστηκε να διακόψουμε και να ξαναπάμε για γύρισμα ένα χρόνο μετά. Τέλος, τα ίδια τα γυρίσματα ήταν πολύ δύσκολα από άποψη καιρικών συνθηκών. Κάναμε γυρίσματα πολλές φορές στους -30. Τα καταφέραμε τελικά γιατί υπήρχαν τεράστια αποθέματα πίστης σε αυτό που κάναμε. Και εδώ πολύ βασικό ρόλο έπαιξε η Heretic. Ο Γιώργος Καρναβάς και ο Κωνσταντίνος Κοντοβράκης που αγωνίστηκαν πραγματικά σε σημεία που άλλοι παραγωγοί μπορεί να είχαν εγκαταλείψει.»
Αγγελος Φραντζής
Στην πέμπτη, πια, μεγάλου μήκους ταινία του, ο Αγγελος Φραντζής έχει τη δική του εμπειρία και τη δική του εκτίμηση για το πώς λειτουργεί, σήμερα, το ελληνικό σινεμά: «Νομίζω ότι βρίσκεται σε μια ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική ανασυγκρότηση. Η περίοδος του weirdwave ολοκληρώνει ένα κύκλο που έφερε σπουδαίες ταινίες αλλά και κακέκτυπα, όπως συμβαίνει συνήθως. Βλέπουμε, σιγά-σιγά, νέες φωνές που δεν επιχειρούν να μιμηθούν ένα πετυχημένο φεστιβαλικό μοντέλο, αλλά να αναζητήσουν το δύσκολο προσωπικό και ειλικρινή δρόμο του καθένα. Ως προς τα πιο πρακτικά θέματα, τα μεγάλα προβλήματα συνεχίζουν να είναι η χρηματοδότηση και η διανομή.»
Δείτε, λίγο παρακάτω, το ατμοσφαιρικό τρέιλερ της ταινίας.
Το «Ακίνητο Ποτάμι» του Αγγελου Φραντζή θα προβληθεί τη Δευτέρα, 5 Νοεμβρίου, στις 20.00 και την Τετάρτη, 7 Νοεμβρίου στις 14.30 - και οι δύο προβολές στην αίθουσα Τζον Κασαβέτης
Σημειώστε ακόμα ότι την Τρίτη, 6 Νοεμβρίου, στις 22.15, στην αίθουσα Παύλος Ζάννας, θα προβληθεί η ταινία του Αγγελου Φραντζή, «Μέσα στο Δάσος», στο πλαίσιο του αφιερώματος «Ελληνικός Queer Κινηματογράφος»
