O Mάικλ Τσάπμαν, ο διευθυντής φωτογραφίας και δεξί χέρι σκηνοθετών όπως οι Μάρτιν Σκορσέζε, Φράνσις Φορντ Κόπολα, Πολ Σρέιντερ, Χαλ Ασμπι, πέθανε χθες (Δευτέρα, 20 Σεπτεμβρίου 2020) από καρδιακή προσβολή, σε ηλικία 84 χρονών.
Σε 4 δεκαετίες καρίερας, υπήρξε δύο φορές υποψήφιος για Οσκαρ (για το «Οργισμένο Είδωλο» και τον «Φυγά») αλλά δεν κέρδισε ποτέ. Η συνεργασία του με τον Μάρτιν Σκορσέζε είναι που τον έβαλε στο χάρτη των πιο αξιόλογων και τολμηρών DP της δεκαετίας του 70 - χαράζοντας πορεία για ένα νέο κύμα στο σινεμά που η εικόνα του θα ήταν σαν τους (αντι)ήρωές που καδράριζε: παρακμιακή, ειλικρινής και απαράμιλλα γοητευτική.
Η όμορφη εικόνα είναι μεγάλη παγίδα και τραγικό λάθος. Η ομορφιά δεν είναι το ζητούμενο. Η αλήθεια είναι.»
Η πρώτη του δουλειά με τον Σκορσέζε ήταν ο «Ταξιτζής», όπου οι υγροί φωτισμοί του στην σκοτεινή Νέα Υόρκη του χάρισαν την προσφώνηση «ο ποιητής των πεζοδρομίων».
Συνέχισαν με το ιστορικό μουσικό ντοκιμαντέρ «Το Τελευταίο Βαλς» (The Last Waltz), αλλά ο Τσάπμαν έβαλε την ανεξίτηλη υπογραφή του με το «Οργισμένο Είδωλο», μπαίνοντας στο ρινγκ κι αποτυπώνοντας σε απαστράπτον ασπρόμαυρο μεγαλείο κι αποσύνθεση, ιδρώτα και αίμα. Εγινε αυτόματα θρύλος, αλλά οι φίλοι του στο συνεργείο τον ήξεραν απλώς ως «Τσάπι».
Update: Ο Μάρτιν Σκορσέζε δήλωσε για το θάνατο του Μάικλ Τσάπμαν
«Θυμάμαι πολύ καλά ότι όταν βγήκε ο "Ταξιτζής", ο Μάικλ έγινε γνωστός ως ο "ποιητής των δρόμων" - νομίζω ότι αυτή την έκφραση χρησιμοποιούσαν. Και είχαν δίκιο. Γιατί στον Μάικλ οφείλεται η οπτική παλέτα της ταινίας - όπως και του "Last Waltz" και του "Raging Bull". Μαζί με την ομάδα του μπορούσαν να κάνουν τα πάντα, να αντιμετωπίσουν την μεγαλύτερη πρόκληση. Και πόσο μεγαλύτερη πρόκληση από το να γυρίσεις για πρώτη φορά σε ασπρόμαυρο (δεν το είχε ξανακάνει) και να μπεις στο ρινγκ κρατώντας την κάμερα. Το αποτέλεσμα ακόμα με αφήνει άφωνο. Η σχέση που είχε ο Μάικλ με την κάμερα ήταν προσωπική, μυστηριώδης, σχεδόν μυστικιστική. Ηταν ένας μεγάλος καλλιτέχνης και λυπάμαι πολύ που δεν θα τον ξαναδώ...»
Στα πλατό μπήκε ως διευθυντής φωτογραφίας με το «Last Detail» (1973) του Χαλ Ασμπι, αλλά είχε μαθητεύσει στην κάμερα δίπλα στους Γκόρντον Γουίλις και Μπιλ Μπάτλερ, και σε ταινίες όπως «Ο Νονός» του Φράνσις Φορντ Κόπολα, το «Husbands» του Τζον Κασαβέτη, το «Klute» του Αλαν Πάκουλα, «Τα Σαγόνια του Καρχαρία» (Jaws) του Στίβεν Σπίλμπεργκ.
Μέλος του Αμερικανικού Σωματείου Φωτογράφων, ο Τσάπμαν κέρδισε το τιμητικό τους βραβείο το 2004. Εχει επίσης υπογράψει τη σκηνοθεσία στην κινηματογραφημένη συναυλία του Πίτερ Γκάμπριελ στην Αθήνα το 1987 («Live in Athens 1987») και σε ταινίες όπως τα «The Clan of the Cave Bear» και «All the Right Moves».
Η τελευταία του ταινία ήταν «Η Γέφυρα της Ταραμπίθια» («Bridge to Terabithia», 2007) του Γκαμπόρ Τσούπο.
Τα νέα του θανάτου του ανακοίνωσε η γυναίκα του, η σκηνοθέτης Εϊμι Χόλντεν Τζόουνς, στη σελίδα της στο Facebook. «Ο Μάικλ Τσάπμαν ASC, ο έρωτας της ζωής μου, πέθανε. Εις το επανιδείν...»
