«Είμαι πολύ γέρος για να αλλάξω. Σαν τον Ποπάι. Είμαι αυτό που είμαι. Αγαπήστε με ή μισήστε με, απλά μην είστε αδιάφοροι.»
Δεν υπήρξε σχεδόν κανείς που να μισήσει τον Κερκ Ντάγκλας. Αγαπημένος ηθοποιός και σούπερ σταρ μιας ολόκληρης εποχής, ο Κερκ Ντάγκλας έζησε σοκαρισμένος, όπως δήλωνε ο ίδιος, για να δει τον εαυτό του να ξεπερνάει έναν ολόκληρο αιώνα και να καταλήγει σε ηλικία 103 ετών, στο σπίτι του στο Μπέβερλι Χιλς.
Διαβάστε ακόμη: Το Χόλιγουντ αποχαιρετά τον Κερκ Ντάγκλας
Την ανακοίνωση του θανάτου του δημοσιοποίησε ο γιος του Μάικλ Ντάγκλας:
«Με τεράστια θλίψη τα αδέλφια μου και εγώ ανακοινώνουμε ότι ο Κερκ Ντάγκλας μας άφησε σήμερα σε ηλικία 103 ετών. Για τον κόσμο, ήταν ένας θρύλος, ένας ηθοποιός της χρυσής εποχής των κινηματογραφικών ταινιών, ένας ανθρωπιστής η δέσμευση του οποίου στη δικαιοσύνη και στις υποθέσεις στις οποίες πίστευε τον μετέτρεψαν σε πρότυπο και πηγή έμπνευσης για όλους μας. Αλλά για εμένα και τ’ αδέρφια μου, τον Τζόελ και τον Πίτερ, ήταν απλά ο μπαμπάς, για την Κάθριν ένας θαυμάσιος πεθερός, για τα εγγόνια του ένας αγαπητός παππούς, για τη σύζυγό του, Αν, ένας υπέροχος σύζυγος. Ο Κερκ έζησε καλά και αφήνει μια κληρονομιά στο σινεμά που θα κρατήασει για τις γενιές που έρχονται και μια ιστορία ως φιλάνθρωπος που εργάστηκε για να βοηθήσει τα κοινά και να φέρει την ειρήνη στον πλανήτη. Επιτρέψτε μου να τελειώσω με τις λέξεις που του είπα για τα τελευταία γενέθλιά του και που πάντα θα παραμείνουν αλήθεια. Μπαμπά, σ 'αγαπώ τόσο πολύ και είμαι τόσο υπερήφανος που είμαι ο γιος σου.»
Δείτε το φωτογραφικό αφιέρωμα του LIFE: Οταν ο Κερκ Ντάγκλας έμπαινε ως πρωταθλητής στο ρινγκ του Χόλιγουντ
O Κερκ Ντάγκλας, γεννήθηκε στο Αμστερνταμ της Νέας Υόρκης το 1916. Το πραγματικό του όνομα είναι Ισούρ Ντανιέλοβιτς. Οι γονείς του ήταν ο Χέρσελ Χάρι Ντανιέλοβιτς και η Μπράινα Μπέρθα Σάνγκελ, Εβραίοι μετανάστες από τη Λευκορωσία. Ο αδελφός του πατέρα του μετανάστευσε πρώτος στις Η.Π.Α. και χρησιμοποίησε το επίθετο Ντέμσκι, αντί του Ντανιέλοβιτς. Οταν η οικογένεια του Ντάγκλας μεταφέρθηκε στις Η.Π.Α. χρησιμοποίησε επίσης το επίθετο Ντέμσκι. Ο Ντάγκλας μεγάλωσε αποκαλούμενος Ιζι Ντέμσκι, το οποίο άλλαξε σε Κερκ Ντάγκλας πριν καταταγεί στο ναυτικό κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Προερχόμενος από φτωχή οικογένεια, ο μικρός Κερκ Ντάγκλας πουλούσε τρόφιμα σε ανθρακωρύχους για να βοηθήσει στο σπίτι και, όπως υποστήριξε χρόνια αργότερα, άλλαξε τουλάχιστον 40 δουλειές πριν γίνει ηθοποιός. Η επιθυμία του να γίνει ηθοποιός γεννήθηκε μετά τη συμμετοχή του σε σχολικές παραστάσεις, ενώ σπούδασε στο St. Lawrence με δανεικά χρήματα που επέστρεψε δουλεύοντας ως κηπουρός ή επιστάτης.
Σπούδασε με υποτροφία και το 1941 κατετάγη στο ναυτικό, αφότου οι Η.Π.Α. μπήκαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Πήρε απαλλαγή το 1944 όμως, ως τραυματίας πολέμου. Τον Μαΐου του 1943, ενώ βρισκόταν στο μέτωπο, είδε μια φωτογραφία της Νταΐάνα Ντιλ, της πρώην του συμφοιτήτριας στο εξώφυλλο του περιοδικού LIFE και είπε στους συμπολεμιστές του ότι μια μέρα επρόκειτο να την παντρευτεί. Το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς το ζευγάρι παντρεύτηκε και μαζί απέκτησαν δυο παιδιά, τον ηθοποιό Μάικλ Ντάγκλας και τον Τζόελ. Θα χώριζαν το 1951.
Με την Μπάρμπρα Στάνγουικ στο «The Strange Love of Martha Ivers» του 1946
Το 1949 στα γυρίσματα του «Champion» που τον έκανε διάσημο
Με τη Λάνα Τάρνερ στα γυρίσματα του «The Bad and the Beautiful» το 1952
Ξεκίνησε να δουλεύει στο ραδιόφωνο και το θέατρο, αλλά η συμφοιτητριά του, Λόρεν Μπακόλ, τον βοήθησε να κερδίσει τον πρώτο του κινηματογραφικό ρόλο στην ταινία του 1946 «The Strange Love of Martha Ivers» πλάι στην Μπάρμπαρα Στάνγουικ σε σκηνοθεσία του Λούις Μάιλστοουν . Θα ακολουθούσαν μικροί ρόλοι στο αριστουργηματικό «Out of the Past» του Ζακ Τουρνέρ και το «Letter to Three Wives» του Τζόζεφ Μάνκιεβιτς, μέχρι ο δρόμος του - αλλά και η προϋπηρεσία του ως παλαιστής στο σχολείο - να τον φέρει στο ρινγκ του «Champion» του Μαρκ Ρόμπσον (του μετέπειτα «Peyton Place») που τον οδήγησε και στην πρώτη του υποψηφιότητα για Οσκαρ.
Θα ακολουθούσαν μερικές από τις πιο θρυλικές ταινίες των 50s και συνεργασίες με τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες της εποχής: το «A Detective Story» του Γουίλιαμ Γουάιλερ το 1951, το «Ace in the Hole» του Μπίλι Γουάιλντερ, το «The Big Sky» του Χάουαρντ Χοκς, το ανυπέρβλητο «The Bad and the Beautiful» του Βινσέντε Μινέλι το 1952 (που του χάρισε και μια δεύτερη υποψηφιότητα για Οσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου). Το 1954 θα ίδρυε την εταιρία Bryna Productions αφιερωμένη στη μητέρα του, καταφέρνοντας να αποδεσμευτεί από το σύστημα των στούντιο του Χόλιγουντ. Την ίδια χρονιά ανέλαβε το ρόλο του ναυτικού Νεντ στην κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Ιούλιου Βερν «20 Χιλιάδες Λεύγες Υπό την Θάλασσα» και το 1956 έλαβε την τρίτη και τελευταία του υποψηφιότητα για Οσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ενσάρκωση του Βίνσεντ βαν Γκογκ στην ταινία του Βινσέντε Μινέλι «Lust for Life».
Με τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ στα γυρίσματα του «Paths of Glory»
Ως Βίνσεντ Βαν Γκογκ Στα γυρίσματα του «Lust for Life»
Με τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ στα γυρίσματα του «Σπάρτακου»
Το 1957, ο ηθοποιός συνεργάστηκε για πρώτη φορά με το σκηνοθέτη Στάνλεϊ Κιούμπρικ, γυρίζοντας μια από τις σημαντικότερες ταινίες της καριέρας του, το «Σταυροί στο Μέτωπο» («Paths of Glory»), ταινία με αντιμιλιταριστικό μήνυμα που διαδραματίζεται στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η θρυλική τους όμως συνεργασία θα ερχόταν το 1960 για την ταινία «Σπάρτακος» (Spartacus). Εκτός από πρωταγωνιστής, ο Κερκ Ντάγκλας ήταν και παραγωγός της ταινίας και κατάφερε να συγκεντρώσει 12 εκατομμύρια δολάρια για την πραγματοποίησή της. Η ταινία σηματοδότησε επίσης την επιστροφή του Ντάλτον Τράμπο στο Χόλιγουντ. Ο σεναριογράφος συγκαταλεγόταν ανάμεσα στους φιλοκομμουνιστές της Μαύρης Λίστας του Χόλιγουντ και συνέχισε να υπογράφει σενάρια για μεγάλες χολιγουντιανές παραγωγές χρησιμοποιώντας ψευδώνυμα. Ο Ντάγκλας μεσολάβησε στο να πιστωθεί κανονικά το όνομά του στους τίτλους έναρξης της ταινίας, η οποία έκανε τεράστια επιτυχία και άφησε στην ιστορία την ατάκα του ήρωά του «Είμαι ο Σπάρτακος».
Οι δεκαετίες του '60 και του '70, θα έβρισκαν τον Κερκ Ντάγκλας να δουλεύει συνεχώς, να συνεχίζει τις συνεργασίες του με μεγάλους σκηνοθέτες: τη συνεργασία του με τον Ρίτσαρντ Κουάιν στο υπέροχο «Strangers When We Meet» του 1960, μια ακόμη συνεργασία με τον Βινσέντε Μινέλι στο «Two Weeks in Another Town» το 1962, με τον Τζον Φρανκενχάιμερ το 1964 στο «Seven Days in May», με τον Ελία Καζάν το 1969 στον «Συμβιβασμό». Το 1996 η ακαδημία τον βράβευσε με Τιμητικό Όσκαρ για τη συνολική συνεισφορά στην 7η τέχνη. Τον Ιανουάριο του 1981 έλαβε από τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Τζίμι Κάρτερ το Μετάλλιο της Ελευθερίας. Για τη συμβολή του στη βιομηχανία κινηματογράφου, ο Ντάγκλας έχει ένα αστέρι στο νούμερο 6263 της Λεωφόρου της Δόξας του Χόλιγουντ. Το αστέρι του στη λεωφόρο της Δόξας είναι ένα από τα τέσσερα που έχουν κλαπεί (μαζί με εκείνα των Τζέιμς Στιούαρτ, Γκρέγκορι Πεκ και Τζιν Όντρι) κι έχουν έπειτα αντικατασταθεί
Φωτογράφηση για το Vanity Fair, 1970
Με τον Μάικλ Ντάγκλας, στο σετ του «Hail, Hero» το 1969
Με τη συζυγό του, Αν Ντάγκλας, στην Ακρόπολη το 1964
Η φιλανθρωπική του δράση, το ενδιαφέρον του για τη σίτιση στις χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμες ζώνες, ο βαθύς ανθρωπισμός του, η αντίθεσή του σε κάθε μορφή ολοκληρωτισμού και οι πάντα καίριες απόψεις του γύρω από την Αμερική, το Χόλιγουντ και τον κόσμο, έκαναν τον μύθο του Κερκ Ντάγκλας ακόμη μεγαλύτερο, όταν τα χρόνια περνούσαν και η ηλικία του άγγιζε τον... αιώνα.
«Ο κόσμος μου μιλάει συνεχώς για τα παλιά. Λένε πως οι παλιές ταινίες ήταν καλύτερες, πως οι παλιοί ηθοποιοί ήταν σπουδαίοι. Αλλά εγώ δεν το πιστεύω. Το μόνο πο μπορώ να πω για τα παλιά είναι ότι βρίσκονται στο παρελθόν.»
Στο σπίτι του στο Μπέβερλι Χιλς το 2014
Διαβάστε ακόμη: Ο Κερκ Ντάγκλας συγκρίνει τον Ντόναλντ Τραμπ με τον Χίτλερ σε μια σπαρακτική εξομολόγηση
Δείτε εδώ τον Κερκ Ντάγκλας να παραλαμβάνει το τιμητικό του Οσκαρ το 1996
