Το παράδοξο με την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων των Οσκαρ κάθε χρονιά είναι πως ενώ στην πλειοψηφεία τους είναι γνωστές ήδη από μια μακρά περίοδο βραβεύσεων από Κριτικές Ενώσεις, Ενώσεις Επαγγελματιών και τις Χρυσές Σφαίρες, πάντοτε υπάρχουν εκπλήξεις που ανοίγουν πόρτες και παράθυρα στα ενδότερα της λειτουργίας τόσο της Ακαδημίας όσο και της ίδιας της βιομηχανίας - αν φυσικά ισχύει ο κανόνας που ήθελε ανέκαθεν τα Οσκαρ να αντικατοπτρίζουν κατά πολύ το Χόλιγουντ και τους (όχι πάντα υπέργειους) μηχανισμούς του.
Ετσι και φέτος, ενώ κανείς δεν είχε ιδιαίτερη αγωνία για το ποιες ταινίες, ποιοι ηθοποιοί και ποιοι επαγγελματίες θα επικρατούσαν στις υποψηφιότητες, η ανακοίνωση της Ακαδημίας για τις φετινές υποψηφιότητες έκρυβε και εκπλήξεις και ηρωικά σνομπαρίσματα, αλλά και πρωτοφανείς επιλογές, που έβαλαν λίγο λάδι στη φωτιά και έκαναν την οσκαρική κούρσα αρκετά πιο ενδιαφέρουσα.
Ακολουθούν τα 10 πράγματα που μάθαμε από τις φετινές υποψηφιότητες των Οσκαρ:
Η Ακαδημία μίσησε τον «Μπάτλερ» του Λι Ντάνιελς με τον ίδιο τρόπο που τον μίσησαν οι κριτικοί και τον απέκλεισαν με πρωτοφανές μένος οι βραβεύσεις όλων των Κριτικών Ενώσεων πριν από την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων των Οσκαρ. Δεκτό. Αν και κανείς δεν θα καταλάβει ποτέ γιατί πριν τέσσερα χρόνια, οι ίδιοι ψηφοφόροι την είχαν ακούσει με το «Precious» του ιδίου σκηνοθέτη που, μεταξύ μας, δεν είναι καλύτερη ταινία από το «Μπάτλερ». Το μόνο σίγουρο είναι πως η δύναμη της Οπρα Γουίνφρι απεδείχθη μάλλον ισχνή, τουλάχιστον ώς προς το να πείσει την Ακαδημία να την ξεχωρίσει από το ensemble της ταινίας και να την προτείνει στον Β' Γυναικείο Ρόλο. Γεγονός που θα έκανε την κούρσα στην συγκεκριμένη κατηγορία λίγο πιο camp...
Η Ακαδημία δεν είδε το «Ολα Χάθηκαν» του Τζέι Σι Τσάντορ. Δεν εξηγείται αλλιώς πως ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ λείπει από την κατηγορία του Α' Ανδρικού Ρόλου (που αν ήταν τελικά μέσα θα ήταν και φαβορί) και η ταινία απουσιάζει επιδεικτικά από σχεδόν παντού. Μια απο τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς και «κουτί» για τα Οσκαρ που θέλουν πλέον να αυτοαποκαλούνται «ανήσυχα», απλά μένει στην ιστορία μαζί με όσες δεν έφτασαν ποτέ μέχρι τις υποψηφιότητες, την ίδια στιγμή που η Ακαδημία χάνει την τεράστια ευκαιρία να δώσει ένα Οσκαρ στον Ρέντφορντ για τη συμβολή του στην ίδια τη μυθολογία της βιομηχανίας.
Η Ακαδημία λατρεύει κολασμένα τη Μέριλ Στριπ. Της δίνει την 18η υποψηφιότητά της (σπάζοντας ξανά και ξανά το προσωπικό της ρεκόρ) για τον «Αύγουστο», εκεί όπου κανονικά θα βρισκόταν η Εμα Τόμσον για την «Μαγική Ομπρέλα» και που η μη παρουσία της Στριπ θα της έδινε να καταλάβει πως δεν μπορείς να προτείνεσαι και να βραβεύεσαι (βλ. «Η Σιδηρά Κυρία») αιωνίως για ταινίες που δεν αναλογούν στο ταλέντο σου. Και αυτό το λέμε εμείς που σε λατρεύουμε πιο κολασμένα.
Η Ακαδημία δεν ακούει φολκ. Και αυτό δεν θα ήταν μεμπτό, αν αυτό δεν συμπαρέσυρε το «Inside Llewyn Davis» μια από τις καλύτερες ταινίες των Τζόελ και Ιθαν Κοέν να προταθεί μόνο για δύο βραβεία Οσκαρ και αυτά της φωτογραφίας και του ηχητικού μοντάζ. Η Ακαδημία είναι η ίδια που πριν επτά χρόνια χάρισε στους Κοέν το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας για το «Καμία Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους» και μάλλον το «Inside Llewyn Davis» τους φάνηκε πολύ ελαφρύ. Σιγά μην βαρυστομαχιάσουν...
Η Ακαδημία αποκαθηλώνει την Pixar και μάλιστα σκοπίμως αφού δεν είναι δυνατόν να θεωρεί το «The Croods» καλύτερο από το «Μπαμπούλες Πανεπιστημίου» και να μην διαθέτει μια θέση για την πάλαι πότε αγαπημένη της εταιρεία, που βράβευσε μόλις πέρσι για το σαφώς κατώτερο «Brave». Το ίδιο βέβαια έκαναν και όλες οι προηγούμενες Ενώσεις και οι Χρυσές Σφαίρες, πράγμα που δεν μπορεί παρά να εξηγηθεί με κάποιο συντεχνιακό «μήνυμα» εναντίον της εταιρείας και όχι το σωστό - που θα ήταν να μην αναλώνεται σε πρίκουελ, σίκουελ ή spin-offs και να επιμείνει στην πρωτοτυπία που κάποτε την ανέδειξε βασίλισσα του κινουμένου σχεδίου.
Η Ακαδημία είναι και λίγο χίπστερ (με την καλή έννοια). Δεν βάζει στην κατηγορία του τραγουδιού το μέχρι πρότινος φαβορί Λάνα Ντελ Ρέι με το «Young & Beautiful» από τον «Υπέροχο Γκάτσμπυ», αλλά ψηφίζει την Κάρεν Ο για το τραγούδι της «The Moon Song» από το «Her» του Σπάικ Τζόουνζ. Φυσικά και θα βραβεύσει τους U2 για το «Ordinary Love» από το «Mandela: Long Walk to Freedom», αλλά να που στο ιστορικό της καταγράφονται και μερικές ευχάριστες εκπλήξεις (σαν την περσινή με το τραγούδι «Before My Time» από το «Chasing Ice». Αν είχε προτείνει και τον Αλεξ Ιμπερτ (που πήρε τη Χρυσή Σφαίρα) και στην κατηγορία της μουσικής για το «Oλα Χάθηκαν» ώστε να συναγωνίζεται με τους Arcade Fire για το «Her» θα ήταν κομπλέ.
Η Ακαδημία δεν θέλησε να δικαιώσει τον Τζέιμς Γκαντολφίνι, δίνοντας του μια μεταθανάτια υποψηφιότητα Β' Ανδρικού Ρόλου για το «Enough Said» και γιατί όχι και ένα Οσκαρ. Ακριβώς όπως «έφτυσε» κυριολεκτικά την ταινία αγνοώντας την και στο σενάριο και στην κατηγορία του Α' Γυναικείου για την Τζούλια Λούις-Ντρέιφους.
Η Ακαδημία χαρίζει στον ελληνικής καταγωγής Φαίδωνα Παπαμιχαήλ την πρώτη του υποψηφιότητα για Οσκαρ. Μόνιμος συνεργάτης του Αλεξάντερ Πέιν και ένας από τους σημαντικότερους διευθυντές φωτογραφίας στο Χόλιγουντ, ο Παπαμιχαήλ διακρίνεται για την ασπρόμαυρη φωτογραφία του «Nebraska» και απολαμβάνει τη θέα από την αφρόκρεμα της βιομηχανίας. Μακάρι και να νικήσει...
Η Ακαδημία αναγνωρίζει το ταλέντο του Τζόνα Χιλ. Και καλά κάνει. Τον προτείνει δίκαια για τον «Λύκο της Wall Street» - το είχε ξανακάνει το 2011 για το «Moneyball» - και αρνείται να δώσει τη θέση στον Τζέιμς Γκαντολφίνι, τον Τζέιμς Φράνκο (για το «Spring Breakers» ή τον υπέροχο Ντάνιελ Μπρουλ στο «Rush».
Η Ακαδημία βαριέται τα πολύ controversial και προσωπικά ντοκιμαντέρ. Δεν εξηγείται πως έμειναν έξω από την πεντάδα το «Blackfish» της Γκαμπριέλα Κάπουερθγεϊτ και το «Stories We Tell» της Σάρα Πόλεϊ, δύο από τα καλύτερα της χρονιάς. Ο νικητής είναι το «The Act of Killing», αλλά μια καλύτερη πεντάδα θα έβγαζε τους ψηφοφόρους ασπροπρόσωπους...
Δείτε εδώ αναλυτικά όλες τις υποψηφιότητες των φετινών Οσκαρ.
Ο Σπάικ Τζόουνς φιλάει την παραγωγό του «Her», Μέγκαν Ελισον, την πρώτη γυναίκα παραγωγό που προτείνεται την ίδια χρονιά στην κατηγορία της Καλύτερης Ταινίας για δύο ταινίες («Οδηγός Διαπλοκής», «Her»)
ΤA ΡΕΚΟΡ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ
- Το «Οδηγός Διαπλοκής» είναι μόλις η 15η ταινία που συγκεντρώνει τέσσερις υποψηφιότητες και στις τέσσερις κατηγορίες των ηθοποιών. Είναι επίσης η τρίτη ταινία (οι άλλες δύο είναι το «Reds» του 1981 και το «Οδηγός Αισιοδοξίας» του 2012) που έχει υποψηφιότητες σε Ταινία, Σκηνοθεσία, Σενάριο και τέσσερις στις κατηγορίες των ηθοποιών.
- Το «Gravity» είναι η έκτη ταινία στην ιστορία των Οσκαρ που βγήκε στις αίθουσες κυρίως σε 3D και προτείνεται στην κατηγορία της Καλύτερης Ταινίας. Οι άλλες είναι το «Αvatar», το «Up» το «Toy Story 3», το «Hugo» και η «Zωή του Πι».
- Το «Nebraska» είναι η όγδοη ασπρόμαυρη ταινία που κερδίζει υποψηφιότητα Καλύτερης Ταινίας μετά το 1970.
- Η Μέγκαν Ελισον, παραγωγός στον «Οδηγό Διαπλοκής» και στο «Her» είναι μόλις η πέμπτη παραγωγός και η πρώτη γυναίκα παραγωγός που προτείνεται για δύο ταινίες στην κατηγορία της Καλύτερης Ταινίας την ίδια χρονιά. Οι άλλοι ήταν ο Φράνσις Φορντ Κόπολα και ο Φρεντ Ρους για τη «Συνομιλία» και τον δεύτερο «Νονό» το 1974 και ο Σκοτ Ρούντιν το 2010 με το «The Social Network» και το «True Grit».
- Η Τζούντι Ντενς, υποψήφια για Α' Γυναικείο Ρόλο για το «Philomena» φτάνει τις επτά υποψηφιότητες, όλες μετά από την ηλικία των 63 ετών. Οι έξι από αυτές ήταν σε ταινίες διανομής του Χάρβεϊ Γουάινσταϊν.
- Η Τζένιφερ Λόρενς με την υποψηφιότητα της για Β' Γυναικείο Ρόλο για τον «Οδηγό Διαπλοκής» είναι η πιο νέα (23 ετών) ηθοποιός που έχει τρεις υποψηφιότητες για Οσκαρ ήδη.
- Ο Μπαρκχάντ Αμπντί (υποψήφιος για Β' Ανδρικό Ρόλο στο «Captain Phillips») είναι ο πρώτος Σομαλός ηθοποιός που προτείνεται ποτέ για Οσκαρ.
- Ο Γούντι Αλεν, υποψήφιος για το σενάριο του «Θλιμμένη Τζάσμιν» σπάει το δικό του ρεκόρ με 16 υποψηφιότητες σεναρίου.
- Ο Τζον Γουίλιαμς (υποψήφιος για τη μουσική του «The Book Thief») φτάνει τις 49 υποψηφιότητες, τις περισσότερες στην ιστορία, αλλά ακόμη δεύτερος, μετά τον Γουολτ Ντίσνεϊ.
- Η Τζένιφερ Λόρενς, η Εϊμι Ανταμς κα ο Μπράντλεϊ Κούπερ ήταν υποψηφιοι και πέρσι σε διαφορετικές κατηγορίες.
- Ο Ντέιβιντ Ο. Ράσελ (υποψήφιος για Καλύτερη Σκηνοθεσία για τον «Οδηγό Διαπλοκής») φτάνει τις τρεις υποψηφιότητες στην κατηγορία μέσα σε τέσσερα χρόνια με το «Fighter» το 2010 και τον «Οδηγό Αισιοδοξίας» το 2012.
- Ο Χαγιάο Μιγιαζάκι (με την υποψηφιότητα για το «The Wind Rises» στην κατηγορία του Καλύτερου Animation) γίνεται ο πρώτος με τρεις υποψηφιότητες - τις περισσότερες - στην κατηγορία.
- Καμία από τις εννιά υποψήφιες ταινίες δεν βγήκε στις αίθουσες την Αμερική το καλοκαίρι.
- Ο Τόμας Νιούμαν φτάνει με την υποψηφιότητα του για τη μουσική της «Μαγικής Ομπρέλας» τις 12 υποψηφιότητες. Και καμία νίκη.
- Αν κερδίσει η «Τέλεια Ομορφιά» το Ξενόγλωσσο Οσκαρ, η Ιταλία θα φτάσει τη Γαλλία με 13 νίκες και θα έχουμε ισοπαλία στην πρώητ θέση των ξένων χωρών που έχουν κερδίσει στην κατηγορία.
Tags: OSCARS 2014
