Θυμάστε όταν Μάικ Βαζόφσκι και ο Σάλι έπιασαν δουλειά στη Μπαμπούλες Α. Ε.; Γυρίστε τώρα αρκετά χρόνια πίσω και δείτε πώς οι τερατένιοι ήρωες έφτασαν ως εκεί. Η ταινία μάς πηγαίνει στα χρόνια που οι δυο νεαροί μπαμπούλες μπήκαν στο Πανεπιστήμιο και δοκίμασαν την τύχη τους στη Σχολή Τρομάρας, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της τρομακτικότερης διευθύντριας. Ο Σάλι εναπόθεσε όλες τις ελπίδες του στο φυσικό του χάρισμα να τρομάζει ό,τι στέκεται κι ό,τι κοιμάται κι ο Μάικ αποστήθισε όλα τα βιβλία και τους κανόνες. Αλλά οι δυο φοιτητές θα χρειαστεί να μάθουν κάτι ακόμα: ότι χωρίς εμπιστοσύνη, ομαδικότητα κι αγάπη κανείς τους δεν μπορεί να φτάσει εκεί όπου ονειρεύεται.
Ο φαντασμαγορικός, έξαλλος και πολύχρωμος κόσμος των Τεράτων ανοίγει ξανά την πύλη του, αυτή τη φορά κάνοντας βουτιά στην ανταγωνιστική παράνοια της αμερικανικής ζωής του κολεγίου, τα ξέφρενα πάρτι των αδελφοτήτων, τους σπορτίφ τύπους και τις εύκολες μαζορέτες: όλα είναι ίδια με τον ανθρώπινο κόσμο σ’ αυτό το campus όπου κανείς δε μοιάζει με τον άλλον.
Το πρώτο έτος του Πανεπιστημίου του Μάικ και του Σάλι διδάσκει τους ίδιους και εμάς ότι η διαφορετικότητα είναι κάτι που πρέπει να αναγνωρίζεται και η ομαδικότητα ο μόνος τρόπος να κερδίζεις. Ταυτόχρονα, επειδή αυτή είναι μια ταινία της Pixar, η κάθε λεπτομέρεια, η κάθε προσωπική στιγμή του πιο ανασφαλούς ή θαρραλέου τέρατος είναι γραμμένη και σχεδιασμένη με πρωτοτυπία και ευαισθησία που αγγίζει το αριστούργημα.
Το γεγονός ότι ολόκληρη η ταινία εκτυλίσσεται στον κόσμο των τεράτων, χωρίς ανθρώπινη παρουσία που προσφέρει ευκαιρίες γι’ αστεία αλλά και μια θεώρηση των δικών μας θεμάτων, μειώνει τις δυναμικές σκηνές. Το ίδιο και ο περιορισμός του ενδιαφέροντος στους δύο μόνο κεντρικούς ήρωες: οι δεύτεροι ρόλοι, από την κολλεγιακή ομάδα του Μάικ και του Σάλι μέχρι τους σκληρούς καθηγητές τους, παραμένουν ασήμαντοι, χωρίς αρκετές ιδιαιτερότητες που να τους κρατήσουν στη μνήμη.
Εάν αυτή ήταν η πρώτη ταινία που βλέπαμε μ’ αυτούς τους εθιστικούς ήρωες ο ενθουσιασμός μας θα ήταν διπλός. Επειδή όμως σ’ αυτό εδώ το πρίκουελ η αίσθηση του πρωτόγνωρου και του ανατρεπτικού έχει χαθεί, το σκανδαλιστικό χιούμορ και η απολαυστική έκπληξη είναι ήδη γνώριμα, καταλήγουμε με κάτι καθόλου ευκαταφρόνητο: μια διασκεδαστική, φιλόξενη, λεπτοδουλεμένη κωμωδία που απευθύνεται εξίσου σε μικρούς και μεγάλους θεατές.
