To είδαμε στην Βενετία και υποκλιθήκαμε: το «Gravity» του Αλφόνσο Κουαρόν είναι ένα αριστούργημα. Μια από τις πιο όμορφες, τρομακτικές, συγκινητικές και ελπιδοφόρες ταινίες για την ανθρώπινη επιβίωση που είδαμε ποτέ.
Η ιστορία των δύο αστροναυτών που, μετά από ατύχημα, μένουν να αιωρούνται ολομόναχοι στο διάστημα, αγκιστρωμένοι ο ένας στον άλλον, σε μια ατέρμονη κάθοδο στο σκοτάδι, καθηλώνει, εντυπωσιάζει και κερδίζει το κοινό, όπου κι αν προβάλλεται.
Πέρα από το εξαιρετικό σενάριο και την ερμηνεία της Σάντρα Μπούλοκ (που φημολογείται ότι θα την προσγειώσει κατευθείαν από το διάστημα στην οσκαρική πεντάδα), ο Κουαρόν και το σκηνοθετικό του βλέμμα είναι ό,τι προκαλεί το σοκ και το δέος μας. Η απόφαση του να γυρίσει την ταινία, με τον τρόπο που το έκανε, ήταν ένα μεγάλο στοίχημα. Που, όπως φαίνεται το κέρδισε.
Η 3D απομόνωση στο διάστημα τριπάρει το θεατή και αυτή τη φορά υπάρχει ουσία, πέρα από τον φτηνό εντυπωσιασμό. Πώς αλλιώς θα νιώσεις τον όγκο που σε περιβάλλει, το μικρό δικό σου μέγεθος, την μοναξιά;
Δείτε το βίντεο που ακολουθεί όπου ο Κουαρόν, η Μπούλοκ και οι συνεργάτες τους εξηγούν πώς χρησιμοποιήθηκε η τεχνική του 3D, με ποια λογική και με τι αποτέλεσμα.
«Δεν έχουμε ξαναδεί τον πλανήτη μας με αυτό τον τρόπο. Σαν χαρακτήρα. Σαν ζωντανό οργανισμό» εξηγεί η Μπούλοκ. «Εδώ, το 3D εξυπηρετεί στο να αισθάνεσαι ότι έχεις απέναντί σου τη Γη, κάθε ηλιοβασίλεμα, κάθε καταιγίδα και να βιώνεις το που ζούμε μ' έναν μαγικό τρόπο...»
«Δεν χρησιμοποιήσαμε το 3D για εύκολους εντυπωσιασμού» προσθέτει και ο Κουαρόν. «Ηταν απαραίτητο για την ιστορία...»
Περισσότερα για την ταινία μπορείτε να μάθετε διαβάζοντας την επίσημη συνέντευξη Τύπου για το «Gravity» στο πρόσφατο φεστιβάλ Βενετίας.
Η κριτική του Flix για το «Gravity» και τα δύο trailer της ταινίας εδώ.
