Η ταινία του Τζιανφράνκο Ρόζι, για την ζωή στην Λαμπεντούζα, το πρώτο νησί της Ευρώπης στο οποίο φτάνουν χιλιάδες πρόσφυγες κάθε χρόνο διασχίζοντας την Μεσόγειο, ξεκινώντας από τα παράλια της Αφρικής, κέρδισε πριν από λίγες μέρες τη Χρυσή Αρκτο στο 66ο Φεστιβάλ Βερολίνου.
Δείτε ακόμη: «Fuocoammare». Στη Λαμπεντούζα οι ψαράδες μαζεύουν μόνο κορμιά
Και τώρα με την Ευρώπη να βρίσκεται στο μέσο της πιο μεγάλης μεταναστευτικής της κρίσης κι ενώ μια συνάντηση κορυφής στην Τουρκία -που αποτελεί μια άλλη από τις βασικές χερσαίες οδούς εισόδου των προσφύγων στην Δύση- να επίκειται, ο Ιταλός πρωθυπουργός πιστεύει ότι μια ταινία ίσως μπορεί να κάνει την διαφορά στον τρόπο που οι συνάδελφοί του βλέπουν το μεταναστευτικό.
«Θα πάω στην Τουρκία με 27 DVD για τους 27 επικεφαλής των κρατών μελών. Ελπίζω ότι θα έχουν τον χρόνο να δουν την ταινία κι ότι αφού την δουν, θα είναι πλέον δυνατόν να μιλήσουμε για την μετανάστευση με έναν διαφορετικό τρόπο».
Μπορεί να ακούγεται ρομαντικός, αλλά χρειαζόμαστε περισσότερους ρομαντικούς στην πολιτική. Και σίγουρα περισσότερους που να βλέπουν σινεμά και να κατανοούν την σημασία και την δύναμή του, την πραγματική αξία του στο να καταγράφει την αλήθεια πέρα από τον τρόπο των αριθμών και της πολιτικής.
Δείτε ακόμη: Berlinale 2016: Ο Τζιανφράνκο Ρόζι έβαλε φωτιά στη θάλασσα του Φεστιβάλ
Tags: Fuocoammare
