Αγαπάμε το σινεμά. Αυτό είναι μία πραγματικότητα, αλλά στις μέρες μας μοιάζει κι ως πολιτική δήλωση. Αγαπάμε το σινεμά, το στηρίζουμε και θέλουμε να βλέπουμε ότι το αναζητά, το ανακαλύπτει και το απολαμβάνει κάθε θεατής, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Για αυτό και σε κάθε ιδέα για ένα κινηματογραφικό event, μία σειρά ειδικών προβολών ή ένα νέο φεστιβάλ, κάτι που εν δυνάμει θα αποτελέσει νέα παράδοση σε κάποια πόλη της χώρας, το Flix προσπαθεί να είναι εκεί και να χειροκροτήσει και να στηρίξει τις προσπάθεις των τοπικών διοργανωτών. Κι αυτό γιατί πολύ απλά αγαπάμε το σινεμά. Και ξέρουμε ότι το αγαπάτε κι εσείς - ειδικά όσοι δεν βρίσκεστε στις μεγαλουπόλεις.
Διαβάστε επίσης: Νίκος Αυγουστίδης: «Ονειρεύομαι να γίνει η Χίος προορισμός κινηματογραφικών συναντήσεων»
Νίκος Αυγουστίδης
Η ιδέα της «Κινηματογραφικής Ανοιξης»
Για αυτό και ταξιδέψαμε στη Χίο, μετά από πρόσκληση του Νίκου Αυγουστίδη (βραβευμένου σκηνοθέτη ταινιών μικρού μήκους, ο οποίος τώρα είχε το ρόλο του διοργανωτή και οικοδεσπότη: είχε την ιδέα κι έκανε και τον προγραμματισμό και την οργάνωση του φεστιβάλ) για να παρακολουθήσουμε την «Κινηματογραφική Ανοιξη» - ένα "πιλοτικό" 3ημερο φεστιβάλ, που ήθελε να συστήσει στον κόσμο της Χίου «την πρώτη φορά στο σινεμά». Νέοι σκηνοθέτες από την Ιταλία, την Πολωνία, τη Ρουμανία, τη Δανία και την Ελλάδα παρουσίασαν τις πρώτες τους μεγάλου μήκους ταινίες, δείχνοντας τις νέες κινηματογραφικές τάσεις του σινεμά στην Ευρώπη.
Ο στόχος και το όνειρο του Νίκου Αυγουστίδη είναι το πιλοτικό αυτό event να γίνει στο άμεσο μέλλον ένα κανονικό κινηματογραφικό φεστιβάλ - το «FourSeas Film Festival», που θα προσκαλεί (πάντα πρώτες ταινίες) σκηνοθετών από χώρες που βρέχονται από τις 4 θάλασσες. Κάτι που συνδέει την ναυτική παράδοση της Χίου (η θάλασσα επικοινωνούσε τον πολιτισμό προς και από το νησί) με το ουμανιστικό, ενωτικό μήνυμα του κινηματογράφου. Αλλωστε ο πολιτισμός του τόπου, η φιλοξενία του νησιού, ο πολιτισμός των κατοίκων του είναι κάτι που διαπερνά τους αιώνες και το αναγνωρίζει κανείς και σήμερα. Πόσο υπέροχο θα ήταν να γίνει λοιπόν η Χίος ένα στίγμα στον κινηματογραφικό χάρτη: Χιώτες, γείτονες νησιώτες, Αθηναίοι, αλλά και κάτοικοι από όλη τη χώρα, και γιατί όχι, τα βαλκάνια και την Τουρκία που είναι μια ανάσα δρόμος, να έχουν το δικό τους ραντεβού με το σύγχρονο σινεμά, ανταλλάζοντας ιδέες, εμπειρίες και σκέψεις - κάθε κινηματογραφική άνοιξη, στο FourSeas Film Festival;
Διαβάστε κι αυτό: Ερχεται η Κινηματογραφική Ανοιξη στη Χίο
Φούλβιο Ριζουλέο, Νίκος Αυγουστίδης, Κρίστι Ιφτιμε
Χιώτες, στηρίξτε το φεστιβάλ σας
Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται. Η τοπική αυτοδικοίκηση της Χίου, μέσω του δημοτικού συμβουλίου και του Ομήρειου Πνευματικού Κέντρου (το κινηματογραφικό φεστιβάλ είναι μέρος του προγράμματος «Ομηρείου Εργα») το θέλει και δείχνει τη διάθεση να το στηρίξει και στο μέλλον. Ο Αυγουστίδης το έστησε με μεράκι, προσωπικό χρόνο και μόχθο, και τον ρομαντισμό που απαιτούν οι πρώτες προσπάθειες. Οι πρώτοι σκηνοθέτες δέχθηκαν την πρόσκληση και ήρθαν - πανέτοιμοι να παρουσιάσουν τις ταινίες τους και να συνομιλήσουν με τον κόσμο, μέσα κι έξω από την αίθουσα.
Το Ομήρειο όμως δεν γέμισε, όπως θα περίμενε κανείς σ' ένα νησί που διψά για πολιτιστικά πράγματα, διαθέτει κινηματογραφική λέσχη, πλημμυρίζει από φοιτητόκοσμο. Στην αίθουσα ήρθε και τις τρεις μέρες, ένα μικρό νούμερο αφοσιωμένων όμως θεατών, οι οποίοι έκαναν υπέροχες ερωτήσεις/συζητήσεις με τους δημιουργούς. Κι αυτό, σ' έναν τρίτο παρατηρητή έφερνε μια μελαγχολία. Γιατί έδειχνε την τάση, τη δύναμη, τη φόρα, που θα μπορούσε να πάρει ένα τέτοιο φεστιβάλ αν είχε λίγο μεγαλύτερη διαφήμιση και υποστήριξη από τους σινεφίλ παράγοντες του τόπου. Απορούμε πώς η κινηματογραφική λέσχη δεν έδωσε ένα πιο ηχηρό παρών σε κάτι τόσο ιδιαίτερο. Πώς δεν ξεσήκωσαν τα μέλη τους να παραβρεθούν ουσιαστικά, μαζικά κι όχι «αντιπροσωπευτικά»; Οσοι ήταν εκεί, έδωσαν μία πραγματικά ξεχωριστή νότα στις συζητήσεις, αποδεικνύοντας ότι η Χίος διαθέτει ενημερωμένους, μορφωμένους και φανατικούς σινεφίλ; Που ήταν οι υπόλοιποι;
Κλαούντιους Χροστόφσκι, Νίκος Αυγουστίδης, Γιώργος Ζώης
Η απάντηση μπορεί να κρύβεται στις «αμήχανες πρώτες φορές» - όλα τα φεστιβάλ στα πρώτα τους βήματα, όπως και οι περισσότεροι σκηνοθέτες στα πρώτα τους βήματα, θέλουν ένα μικρό κούρδισμα μέχρι να βρουν την ταυτότητα και το κοινό τους. Εμείς πάντως έχουμε να βεβαιώσουμε ότι οι Χιώτες στα χέρια τους κρατούν μία εν δυνάμει εξαιρετική ιδέα. Η παρουσιάσή της φέτος μόνο θετικά σχόλια προκάλεσε και φιλοδοξούμε να τη δούμε να εξελίσσεται, να μεγαλώνει και να προσελκύει το κοινό που της αξίζει. Γιατί η πρώτη ύλη υπάρχει. Αλλά θέλει δουλειά και καλή διάθεση από μία μεγαλύτερη μερίδα ανθρώπων, που, ελπίζουμε, να μη βλέπουν το φεστιβάλ ανταγωνιστικά.
Εμείς στηριζόμαστε στη θετική παρουσία και το λόγο των ανθρώπων που γνωρίσαμε από τους τοπικούς φορείς. «Η εκδήλωση αυτή θα μπορούσε να θεωρηθεί ως προπομπός ή ως πρόβα για να μετρηθούν οι δυνάμεις μας αλλά και η απήχηση της προσπάθειάς μας στο κοινό της Χίου, ώστε στη συνέχεια να προχωρήσουμε σε κάτι πιο μεγαλεπήβολο: την καθιέρωση ενός ετήσιου φεστιβάλ κινηματογράφου, όπου οι νέοι δημιουργοί θα μπορούν να παρουσιάζουν το έργο τους και το νησί μας να γίνει εκτός από γεωγραφικό και κινηματογραφικό σταυροδρόμι» δήλωσε ο Ηλίας Σμυρνιούδης, Πρόεδρος του Ομήρειου Πνευματικού Κέντρου. Η Μίτση Ακογιούνογλου (μέλος του διοικητικού συμβουλίου) μάς ευχαρίστησε για την παρουσία μας, δήλωσε με ειλικρίνεια ότι στόχος είναι ένα μεγαλύτερο κοινό («όμως χαρήκαμε γιατί βλέπαμε καθημερινά ένα πιστό κοινό θεατών που έδιναν με συνεπή παρουσία καθημερινά») και πρόσθεσε ότι υπάρχει μεγάλη διάθεση υποστήριξης και στο μέλλον.
Ενημερωθείτε αναλυτικά: Το πρόγραμμα της Κινηματογραφικής Ανοιξης
Φούλβιο Ριζουλέο & Κλαούντιους Χροστόφσκι
Πρόγραμμα και καλεσμένοι σκηνοθέτες
Πέντε πολύ ενδιαφέρουσες, πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, πρώτες ταινίες παρουσιάστηκαν στο 3ήμερο της Κινηματογραφικής Ανοιξης. Την αυλαία άνοιξαν την πρώτη μέρα οι Κλαούντιους Χροστόφσκι με το «Call me Tony» κι ο Γιώργος Ζώης με το «Interruption». Ενα πρωτόλειο (αλλά με μεγάλη καρδιά) ντοκιμαντέρ από την Πολωνία για τα μοναχικά όνειρα των νέων της επαρχίας και ένα εγκεφαλικό, συμβολικό, ψυχολογικό θρίλερ στηριγμένο σε αρχαία τραγωδία, δεν θα μπορούσαν να κάνουν καλύτερη αρχή στο πολυδιάστατο διάλογο τόσο με τη μεγάλη οθόνη, όσο και με τους παρόντες θεατές. Το Σάββατο 5 Μαΐου ακολούθησε η εξαιρετική δραμεντί «Μαρίτσα» του Κρίστι Ιφτιμε (Ρουμάνος σκηνοθέτης που έχει διατελέσει βοηθός του Κορνέλιου Πορουνμπόιου στο «Αστυνομία, Ταυτότητα») και το σουρεαλιστικό στιλιζαρισμένο «Look Up» του 27χρονου βραβευμένου Φούλβιο Ριζουλέο (ο οποίος δεν έκρυψε τις σαφείς, φιλόδοξες αναφορές του σε Φελίνι, Σορεντίνο, ακόμα και Ντέιβιντ Λιντς). Χθες βράδυ, η Κινηματογραφική Ανοιξη ολοκληρώθηκε με το «Shelley» του Ιρανού Aλί Αμπάσι, ο οποίος ήταν ο μόνος που δεν κατάφερε να παραβρεθεί στο φεστιβάλ, καθώς η νέα του ταινία «Boarder» κάνει σε λίγες μέρες πρεμιέρα στις Κάννες και το μοντάζ της δεν είχε ολοκληρωθεί.
Κρίστι Ιφτιμε
Οι σκηνοθέτες παρακολούθησαν τις ταινιές των συναδέλφων του, συνομίλησαν με το κοινό για τις προκλήσεις και τις ιδιαιτερότητες «της πρώτης φοράς», αλλά έκαναν και μία ακόμα πιο εξαιρετική, ειλικρινή και πλούσια συζήτηση μεταξύ τους την Κυριακή το πρωί (και με τους και πάλι λίγους και καλούς φορείς και θεατές που εμφανίστηκαν) στο υπέροχο Κτήμα Citrus για τις δυσκολίες της πρώτης ταινίας. Ακόμα κι αν το υποπτευόμασταν, το μάθαμε από τους ίδιους τους δημιουργούς: στην Πολωνία ο παραγωγός σου μπορεί να σε εγκαταλείψει μία εβδομάδα πριν την λήξη προθεσμίας για την κατέθεση του πρότζεκτ στο Κέντρο Κινηματογράφου, όπως μάς αφηγήθηκε ο Κλαούντιους Χροστόφσκι. Στη Ρουμανία, ακόμα κι ένας αναγνωρισμένος μικρομηκάς σκηνοθέτης όπως ο Κρίστι Ιφτιμε, όχι δε θα βρει στήριξη από το κράτος - το ρεύμα του νέου ρουμανικού σινεμά έχει κάνει τον ανταγωνισμό τόσο μεγάλο που «αν δε φέρεις το Χρυσό Φοίνικα το Κράτος δεν σε χρηματοδοτεί και κανείς δεν ενδιαφέρεται». Στην Ιταλία, μπορεί ένας πολυβραβευμένος από νωρίς πιτσιρικάς σκηνοθέτης να βρει τα χρήματα, αλλά υπάρχει ένα «point system για το πώς μοιράζονται, όπως επίσης και νόμοι για τον κινηματογράφο που αλλάζουν συνεχώς, φέρνουν εμπόδια και νέες φορολογίες» όπως μάς είπε ο Φούλβιο Ριζουλέο. Και την πολύπαθη Ελλάδα, ο Γιώργος Ζώης μοιράστηκε μαζί μας ότι ενώ η δημοσιότητα και η επιτυχία του ελληνικού σινεμά των τελευταίων χρόνων έχει βάλει τη χώρα στο χάρτη των διεθνών φεστιβάλ, αυτό το θετικό επί το πλείστον γεγονός, έχει γεννήσει ένα νέο είδος άγχους κι απογοήτευσης στους νέους μικρομηκάδες. «Επικοινωνούν μαζί μου με τέτοια απογοήτευση αν δεν τους δεχθεί ένα μεγάλο φεστιβάλ, μία πίκρα και μία απαισιοδοξία που τελικά είναι αποπροσανατολιστική. Αυτό που προσπαθώ να τους θυμίζω είναι ότι το κέντρο βάρους θα πρέπει να είναι η ίδια η ταινία τους.»
Γιώργος Ζώης & Κρίστι Ιφτιμε
Η πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση εξελίχθηκε σε μαθήματα/παθήματα της πρώτης φοράς, σε συμβουλές του ενός με τον άλλον σκηνοθέτη και ιδέες για μελλοντικές συνεργασίες/συμπαραγωγές ανάμεσα τους, άγγιξε το θέμα των νέων τεχνολογιών τόσο στην κινηματογράφηση, όσο και στη διανομή (οι νέες πλατφόρμες, το παράδειγμα του Netflix κι αν όλα αυτά απειλούν το σινεμά) και πέρασε σε ζεστές, ειλικρινείς κι αστείες εξομολογήσεις των παρεβρισκομένων (επαγγελματιών, φορέων και θεατών) για «την πρώτη τους φορά στο σινεμά» - πότε η κινηματογραφική εμπειρία τους πρόσφερε τη συγκίνηση, τη μαγεία και την επικοινωνία που τους έκαναν να ερωτευτούν το μέσο.
Αυτή ήταν μία συνεύρεση που χαρήκαμε πολύ.
Φούλβιο Ριζουλέο
Κινηματογραφικό βλέμμα στη Χίο - ρεπεράζ
Μία άλλη ιδέα του Νίκου Αυγουστίδη ήταν να δείξει στους καλεσμένους Ευρωπαίους σκηνοθέτες τη Χίο, μέσα από μία κινηματογραφική ξενάγηση στα διαφορετικά της τοπία. Με οδηγό τον Θωμά Καραμουσλή, εξαιρετικό ξεναγό που δεν περιορίζεται σε τυπικές πληροφορίες, αλλά και τον ίδιο τον Αυγουστίδη που ως σκηνοθέτης βλέπει το νησί του μέσα από άλλο βλέμμα, ταξιδέψαμε τόσο στο νότιο τμήμα του νησιού και στα παραδοσιακά Μεστά, όσο και στον Κάμπο με τα παλιά αρχοντικά που θυμίζουν ταινίες του Βισκόντι, αλλά στο άγριο "φαρ ουέστ" τμήμα της Λαγκάδας. Στόχος, η Χίος να προσελκύσει τους καλεσμένους σε ρεπεράζ για τις μελλοντικές τους ταινίες.
Ραντεβού του χρόνου
Η Κινηματογραφική Ανοιξη ήταν ένα κάλεσμα που στα δικά μας μάτια στέφθηκε με επιτυχία. Ενα πρώτο βήμα που κοιτά τα πρώτα βήματα. Μία πρώτη προσπάθεια που έχει τα υπέρ και τα κατά μίας πρώτης προσπάθειας. Το Flix είναι πολύ χαρούμενο που βρέθηκε μάρτυρας στα θεμέλια του νέου κινηματογραφικού φεστιβάλ της Χίου. Περιμένουμε με χαρά την ανακοίνωση της εδραίωσης του FourSeas Film Festival και δηλώνουμε από τώρα τη συμμετοχή μας.
Χιώτες, στηρίξτε το φεστιβάλ σας. Είναι πραγματικά υπέροχο!
Χαζέψτε φωτογραφίες από την ξενάγηση στη Χίο
