Η Ανα Καρίνα έζησε μια ζωή παράξενη: όσο ο κόσμος του σινεμά τη μεταχειρίστηκε ως μούσα (κυρίως του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, αλλά κι ολόκληρης της nouvelle vague, της μόδας, της διανόησης, του στιλ, της ελαφρότητας, της μελαγχολίας), εκείνη διένυε το δικό της μονοπάτι, ως ηθοποιός, παραγωγός, τραγουδίστρια, συγγραφέας, σκηνοθέτης. Οσο οι άνδρες σκηνοθέτες έριχναν πάνω της το βλέμμα τους, εκείνη έχτιζε τη γυναικεία δημιουργικότητά της, κοροϊδεύοντας τη σοβαροφάνειά τους, ξεφεύγοντας από τη σκιά τους, λάμποντας για όσους είχαν την ευαισθησία να τη δουν.
Παρακάτω, δέκα εμβληματικές εμφανίσεις της, για να τη δούμε με άλλα μάτια.
Διαβάστε ακόμη: Η Ανα Καρίνα ζούσε τη ζωή της
Και όμως, ο Γκοντάρ είδε για πρώτη φορά την Ανα Καρίνα τo 1959, σ' αυτή τη διαφήμιση για το σαπούνι Palmolive...
Μια πλάτη μπορεί να πει τα πάντα. «Ζούσε τη Ζωή της», Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1962
«Ο Μικρός Στρατιώτης», Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1963
Ο χορός στο «Bande à part» του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1964
«Δεν ξέρω τι να κάνω...» Το καλοκαίρι του «Τρελού Πιερό», Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1965
Η λάμψη δίπλα στον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, στον «Ξένο» του Λουκίνο Βισκόντι, 1967
«Δεν γνωρίζω τον προορισμό μου!» Στο αυθεντικό «La Religieuse» του Ζακ Ριβέτ, 1967
«Εχω ό,τι χρειάζεται μια αεροσυνοδός. Εκτός από ψευδαισθήσεις.» Με τον Μάικλ Κέιν στον «Μάγο» του Γκάι Γκριν, 1968
Η υπόσχεση στο «Laughter in the Dark» του Τόνι Ρίτσαρντσον, 1969
«Ne dis rien...» Η Ανα Καρίνα λέει πάρα πολλά, με τον Σερζ Γκενσμπούρ, στο τραγούδι από την τηλεταινία «Anna», το πρώτο έγχρωμο φιλμ της γαλλικής τηλεόρασης
