To 10ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αιγαίου ολοκλήρωσε το πρώτο του μέρος στις Σπέτσες από τις 18 έως τις 25 Ιουλίου και ετοιμάζεται για εξόρμηση στην Πάρο από τις 30 Ιουλίου έως τις 2 Αυγούστου.
Το Flix βρέθηκε στις Σπέτσες. Και να τι έμαθε για τις ταινίες, τους ανθρώπους και τη σημασία του να είσαι χαλαρός.
Πως το μπιτ στο «Staying Alive» των Bee Gees δεν είναι παρά μια επαναλαμβανόμενη λούπα. Στα 1977, το συγκρότημα είχε απομονωθεί σε ένα κάστρο στα περίχωρα του Παρισιού για να ηχογραφήσει κομμάτια για το σάουντρακ της ταινίας που έμελλε να στέψει τον Τζον Τραβόλτα σούπερσταρ. Όταν ο ντράμερ Ντένις Μπράιον αναγκάστηκε να φύγει για Λονδίνο για να επισκεφθεί την ετοιμοθάνατη μητέρα του, τα τρία αδέλφια και ο παραγωγός Άλμπι Γκαλούτεν, ανήμποροι να βρουν αντικαταστάτη, πήραν ένα ήδη ηχογραφημένο ντραμ μοτίβο του τραγουδιού, το ηχογράφησαν σε ξεχωριστή μαγνητοταινία και το χρησιμοποίησαν λουπαρισμένο σαν βάση στις μετέπειτα ηχογραφήσεις. Εξ ου και η ρυθμική σταθερότητα σε ολόκληρο το κομμάτι, όπως το ξέρουμε. Αυτά και πολλά ακόμη αποκαλυπτικά για την πολυτάραχη καριέρα των Bee Gees ξεδιπλώνονται στο ντοκιμαντέρ του Φρανκ Μάρσαλ «The Bee Gees: How Can You Mend a Broken Heart», που το ΦΚΑ προέβαλε στην παραλία της Αγία Μαρίνας, δίπλα ακριβώς από το beach bar Paradise, σε ένα ειδικά στημένο για τη διοργάνωση, άψογων συνθηκών προβολής υπαίθριο σινεμά που θα άξιζε πραγματικά να παραμείνει ως έχει.
Πως ο Πάνος Μουζουράκης είναι μέγας σινεφίλ. Εκτός (φυσικά) από τους «Bee Gees» και το «Tina», την εξίσου λεπτομερή προσωπογραφία της Τίνα Τέρνερ, είδαμε τον γνωστό συνθέτη και τραγουδοποιό, που παραθέριζε στο νησί, να δηλώνει παρών και στις προβολές των μικρού μήκους ταινιών του διαγωνιστικού προγράμματος στο Μουσείο της Μπουμπουλίνας.
Πως ναι, και τα μουσεία μπορούν να χρησιμεύσουν ως θερινά σινεμά. Όμορφος ο προαύλιος χώρος των εγκαταστάσεων που ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ Μπάμπης Τσούτσας και η ομάδα του μετέτρεψαν σε αίθουσα προβολής, ήσυχος και φιλικός, λίγα μέτρα πιο πέρα από τα σκεύη, τα ενδύματα, τα αναγνώσματα, τα φιρμάνια που εκτίθενται στο σπίτι της εμβληματικής μορφής της Επανάστασης.
Πως και οι Σπέτσες έχουν χειμερινό σινεμά που «σπάει» ταβάνια και τοίχους για να αναπνεύσει ως θερινό. Είναι το γουστόζικο Σινέ Τιτάνια, πίσω ακριβώς από το Μουσείο της Μπουμπουλίνας, όπου είχαμε την ευκαιρία να δούμε, σε πανελλήνια πρεμιέρα, το πολωνοσουηδικό «Sweat» του Μάγκνους φον Χορν (Επίσημο Διαγωνιστικό Φεστιβάλ Κανών 2020), μια βραδύκαυστη μελέτη πάνω στην βαρβαρότητα που μπορεί να πυροδοτήσουν η επίπλαστη διασημότητα και η καταπιεσμένη μοναξιά, μέσα από το πορτρέτο μιας 30άρας γυμνάστριας που «υπάρχει» μόνο μέσα από τα social, και το γαλλικό «La Troisieme Guerre» του Τζοβάνι Αλόι (Επίσημο Διαγωνιστικό Orrizonti Φεστιβάλ Βενετίας 2020), μια εξίσου μεθοδική βουτιά στον ψυχισμό τριών Γάλλων στρατιωτών που περιπολούν το Παρίσι πριν και μετά τα γεγονότα του θεάτρου Μπατακλάν.
Πως κάποιοι από τους «Νομάδες», τους εργαζόμενους και εθελοντές του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αιγαίου, είναι γνωστοί μικρομηκάδες. Παράδειγμα τρανό, ο Σταύρος Μαρκουλάκης, σκηνοθέτης του τιμημένου με Drama Queer «Madonna f64.0» στο περυσινό Φεστιβάλ Δράμας, που από φέτος διατελεί υπεύθυνος του διαγωνιστικού προγράμματος του ΦΚΑ. Ή ο Σπύρος Σκάνδαλος, δημιουργός του πυκνού μέσα στα 12 λεπτά του προσφυγικού ντοκιμαντέρ «Λέβα», τον οποίο και θα δούμε προσεχώς να διαγωνίζεται στη Δράμα με το νέο του φιλμ «Horsepower». Ή, ακόμα, η Χρύσα Κουτράκου, σκηνοθέτης του «Baroque» που συνοψίζει έξυπνα και χιουμοριστικά τις διακυμάνσεις μιας ερωτικής σχέσης –γνωριμία, φλερτ, γάμος, οικογένεια, χωρισμός- μέσα σε 8 μόλις λεπτά και με αποκλειστικό prop έναν… καναπέ. Και οι τρεις ταινίες προβλήθηκαν, ανάμεσα σε άλλες, στο ειδικό παράλληλο τμήμα Nomads που επιμελήθηκε ο Σταύρος Μαρκουλάκης, στις εγκαταστάσεις της ιστορικής σχολής Αναργύρειο & Κοριαλένειο στην Κουνουπίτσα, άλλο ένα εντυπωσιακό venue του φεστιβάλ, όπου «έτρεξε» για ένα διήμερο και το εργαστήριο Location Greece.
Πως δεν υπάρχει απολύτως καμία ανάγκη για επισημότητες. Αντί για αίθουσα και ώρα βραδινή, το ΦΚΑ προτίμησε να απονείμει τα βραβεία της 10ης έκδοσής του μεσημέρι, στο μπαλκόνι του καφέ μπαρ Bikini, με θέα το μαγευτικό παλιό λιμάνι των Σπετσών. Μαγιό και καφτάνι, βερμούδα και σαγιονάρα, χυμός και στραπατσάδα. Τον τόνο της χαλαρότητας έδωσε και υπογράμμισε ο Μπάμπης Τσούτσιας, και πλήρως ευθυγραμμισμένοι με το κλίμα ήταν τα τρία παρόντα μέλη της κριτικής επιτροπής –η διευθύντρια της Viennale Εύα Σαντζόρτζι, η γενική διευθύντρια της ΕΑΚ και παραγωγός Φαίδρα Βόκαλη και ο κριτικός κινηματογράφου Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος. Και η ετυμηγορία: Βραβείο Best Aegean Short Film (3.000 Ευρώ) στο ντοκιμαντέρ «Naya» του Ολλανδού Σεμπάστιαν Μούλντερ, Best Greek Short Film στο έξοχο «Route-3» του Θανάση Νεοφώτιστου (1.000 Ευρώ, χορηγία του ΕΚΚ), και Ειδική Μνεία στην Ανθή Δαουτάκη για το ντεμπούτο της «Όπως θα συνέβαιναν μέσα στο νερό».
Ραντεβού του χρόνου, λοιπόν; Όχι ακόμα. Το δεύτερο, περιβαλλοντικό σκέλος του ΦΚΑ (Echoes - Call to Action) ξεκινά σήμερα στην Πάρο και θα τρέχει μέχρι και τη Δευτέρα, 2 Αυγούστου, με επιλεγμένα μικρού και μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ, εργαστήρια, pop up προβολές και παράλληλα events.
