Μερικές φορές βλέπουμε κάποια νέα σειρά ή κάποια σεζόν που επιστρέφει ή κάποιο φινάλε και ορμάμε με διάθεση ανάλυσης αφιερώνοντας ένα κείμενο σε αυτό που είδαμε.
Αυτή δεν είναι μια από αυτές τις φορές.
Αυτή τη φορά απλώς είδαμε πολλά μικρά-μικρά που μας ενθουσίασαν ήδη μέσα στους πρώτους μήνες του 2015, για διαφορετικούς λόγους το καθένα, και θελήσαμε να μοιραστούμε μαζί σας τον ενθουσιασμό μας. Ξεκινάμε;
Περισσότερη... καλή τηλεόραση εδώ.
Το ξύλο της χρονιάς
«Banshee» 3x03, A Fixer of Sorts
Στο «Banshee» (προβάλλεται από τον ΟΤΕ ΤV) γίνονται πράγματα στην 3η σεζόν, με τους συγγραφείς ήδη να γεμίζουν επεισόδια με εξελίξεις και ανατροπές που θα μπορούσες άνετα να δεις να απλώνονται σε σεζόν ολόκληρη. Το «A Fixer of Sorts» είναι ένα πρώτο σοβαρό υποψήφιο επεισόδιο της χρονιάς συγκεντρώνοντας σε 60 λεπτά την παλπ μανία που θα συναντούσες σε ένα τεύχος Daredevil αν του έδινες πολλά ναρκωτικά, ενώ είχε πυρετό, βλέποντας κάποια τελειωμένη βιντεοταινία στην καλωδιακή τηλεόραση στις 3μιση το βράδυ.
Είχες εδώ τον Ρέιμοντ Μπράντλεϊ να απαγάγει τον Χουντ πάνω στο φοτηγό-γραφείο του (και τα αποτελέσματα στην άσφαλτο), είχες την φανταστική αναμέτρηση του Χουντ με τον πράκτορα Φίλιπς (ο Ντένις Ο’Χερ είναι φοβερός στα πάντα) με το πανέμορφο κλείσιμο δίπλα στην διστακτική τιμωρία εν τάφω, είχες τον πόλεμο Πρόκτορ/Τσέιτον να φουντώνει, είχες και την αποκάλυψη του φινάλε με το μυστικό του Χουντ. Χαλαρά πράματα.
Κι όλα αυτά ήταν απλώς οι υποσημειώσεις επειδή ΑΟΥΑ ΤΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΗ Η ΜΑΧΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ; Ακριβώς από το πουθενά, η Νόλα επιτίθεται στον Μπάρτον απειλώντας τον με απόλυτη σοβαρότητα (και πειστικότητα) πως θα τον βασανίσει και θα τον τηγανίσει και όλα αυτά τα ωραία. Στην αρχή έρχεται ένα τσεκούρι από τη σιωπή του πουθενά και στο τέλος έρχεται μια μαγική gore υπερφόρτωση με εργαλείο το αντικείμενο προοικονομίας στο οποίο η κάμερα εστιάζει τη στιγμή αμέσως πριν αρχίσει το αίμα να ρέει- την προτομή του αυτοκινήτου.
Στο αποστομωτικό 6λεπτο που μεσολαβεί, δύο φανταστικοί μικροχαρακτήρες δίνουν τα πάντα και κάτι παραπάνω σε μια από τις απίστευτες σκηνές μάχης που έχουμε δει ποτέ στην τηλεόραση, με την αμεσότητα να διαπερνά το γυαλί και σχεδόν να μας μετακινεί από την ίδια μας τη θέση. Με τα πάντα να γίνονται εντελώς προσωπικά καθώς ο κάθε μαχητής βιώνει ταυτόχρονα μια στιγμή πόνου και εκμετάλλευσης που έχει υποστεί. Μεγάλο μέρος του σοκ που βιώνεις ως θεατής βλέποντας αυτό το αριστούργημα έχει να κάνει με το ότι δεν το πιστεύεις πως όντως συμβαίνει, και πως ένας από αυτούς τους δύο, αναγκαστικά, πρόκειται να πεθάνει με έναν εξωφρενικά βίαιο τρόπο.
Μια σειρά που δε σκόπευε να υπάρξει ποτέ
«Winter Dragon» 1x00, Pilot
Οι αγαπημένες μου ιστορίες παραγωγής στο Χόλιγουντ είναι εκείνες που συμβαίνουν απλώς και μόνο για να μη λήξουν τα δικαιώματα του κατόχου. (O Ιγκνάτι Βισνεβέτσκι έχει γράψει πάνω σε αυτό το θέμα μια από τις καλύτερες λίστες που έχουν πεταχτεί ποτέ στον ωκεανό του ίντερνετ.) Αυτός ο ‘πιλότος’ είναι μια τέτοια ιστορία. Πάντα νιώθω υπέροχα όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, νιώθω πως ζω τη στιγμή που συμβαίνει ένα συκλονιστικό μελλοντικό trivia.
Τα γεγονότα αυτή τη φορά έχουν ως εξής: Η Universal αγόρασε πριν μερικά χρόνια τα δικαιώματα για τηλεοπτική προσαρμογή της σειράς βιβλίων “Wheel of Time”, το οποίο από ό,τι καταλαβαίνω είναι ένα fantasy έπος στη λογική του “Game of Thrones” και του οποίου οι φανς θα θέλουν να με κλωτσήσουν στην καρωτίδα επειδή το έγραψα αυτό. Δεν είμαι υπέρ της βίας αλλά τους καταλαβαίνω.
Τελοσπάντων, τα δικαιώματα έληγαν χθες Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου, που σημαίνει πως θα έπαυε να τα ελέγχει η Universal και θα επέστρεφαν στους αντιπροσώπους τους συγγραφέα (ο οποίος έχει πεθάνει, άρα ουσιαστικά στη σύζυγό του). Ο μόνος τρόπος να μη συμβεί αυτό θα ήταν να υπήρχε ένα χειροπιαστό δείγμα πως η εταιρεία κάνει κάτι με τα δικαιώματα, δηλαδή κάποια έτοιμη παραγωγή. Έτσι, ένας ημίωρος πιλότος με πρωταγωνιστή τον Μπίλι Ζέιν, έναν άνθρωπο που κάποτε είχε καριέρα, γράφτηκε, σχεδιάστηκε, γυρίστηκε και μονταρίστηκε μέσα σε λιγότερο από 2 βδομάδες(!) και πριν λίγες μέρες προβλήθηκε στο FXX αργά τη νύχτα, μετά τα μεσάνυχτα, δίχως κανείς να γνωρίζει προηγουμένως για αυτό. (Εννοείται ούτε και η χήρα του δημιουργού.)
Απόλαυσέ το:
Το αποτέλεσμα είναι απλά υπέροχο, ένα αυθεντικά πανάσχημο πράγμα από αυτά που πολύ δύσκολα πια μπορείς να απολαμβάνεις στην εποχή που ακόμα και σκουπίδια γυαλίζονται με λεφτά και ταλέντο από το Χόλιγουντ.
Αλήθειες και υποκατάστατα
«Broad City» 2x04, Knockoffs
Χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως και το καλύτερο επεισόδιο της σειράς που βρέθηκε στο #3 του τοπ-10 του Flix για το 2014 (δείτε εδώ όλοκληρη τη λίστα). Σε αυτό η Άμπι κάνει επιτέλους σεξ με τον Τζέρεμι, τον τύπο της διπλανής πόρτας που γουστάρει από την περσινή σεζόν. Στη διάρκεια των περιπτύξεων, η Άμπι προτείνει να ‘ανταλλάξουν θέσεις’ (εννοώντας να έρθει εκείνη από πάνω) όμως ο Τζέρεμι το αντιλαμβάνεται αλλιώς. Είναι ένα κλασικό set-up πλοκής σίτκομ, η αρχετυπική Παρεξήγηση, την οποία το «Broad City» εκμεταλλεύεται για να παίξει όπως συνηθίζει με τα σεξουαλικά στερότυπα.
Στο μεταξύ η Ιλάνα όταν το μαθαίνει αντιδρά με χαρακτηριστικά Ιλανικό τρόπο, κάνοντας κατακόρυφο την ώρα που αγοράζει τσάντες-μαϊμού με τη μητέρα της ή αργότερα πανηγυρίζοντας για το σπουδαίο νέο καθώς βρίσκεται σε μια κηδεία.
Όλο το επεισόδιο είναι μια ματιά στην ιδέα της δυναμικής μεταξύ πρωτότυπου και αντιγραφής: Το sex toy του Τζέρεμι (που είναι φτιαγμένο με ειδικά υλικά και ‘προσωπικά’ για τα δικά του οπίσθια!) σε σχέση με εκείνο που αγοράζει προς αντικατάσταση η Άμπι, οι τσάντες που αγοράζουν η Ιλάνα με τη μητέρα της, ακόμα και η ίδια η Ιλάνα με τη μητέρα της (οι δυο τους είναι πρακτικά το ίδιο άτομο). Στο τέλος, ταιριάζουμε με αυτό που ταιριάζουμε, και δεν υπάρχει τίποτα που να υποκαθιστά αυτή τη σχέση. (Ακόμα κι αν κάνει $75.)
Τελοσπάντων. Γέλαγα επί 25 λεπτά. Φαντάσου να ήξεραν κάποτε οι δημιουργοί σίτκομ πως η τέχνη τους κάποια μέρα θα εξελισσόταν κατά αυτό τον τρόπο. Αν το «Broad City» είναι κι αυτό υπό μία έννοια ένα knockoff, είναι πάντως εκείνο που ταιριάζει σε εμάς. Σταθερά η πιο αστεία σειρά στην τηλεόραση.
Δεν ξέρω γιατί είμαι εδώ
«The Late Late Show» with Adam Pally, 30 Ιανουαρίου 2015
Είναι ό,τι πιο ωραίο έχω δει τον τελευταίο μήνα στην τηλεόραση. Όταν ο Κρεγκ Φέργκιουσον αποχώρησε στο τέλος του ‘14 από το «Late Late Show» του, η καρέκλα του παρουσιαστή έμεινε κενή μέχρι να αναλάβει αργότερα τον Μάρτιο ο διάδοχός του, οπότε το CBS στράφηκε στην λύση-χάνσαπλαστ του να βάλει διάφορους ανθρώπους να παρουσιάζουν διάφορες βραδιές. Έχουν περάσει ο Τζον Μέγιερ, ο Ντρου Κάρεϊ, ο Σον Χέιζ, θα δούμε τον Γουίλ Αρνέτ, και ποιος ξέρει τι άλλος παρουσιαστής, όλοι τους για ένα προσωρινό πόστο 2-3 ημερών. Τα πάντα μυρίζουν αποσύνθεση, το οποίο είναι απλά υπέροχο. Η εκπομπή γυρίζεται κάθε βδομάδα σε ό,τι σκηνικό βρει εύκαιρο το CBS, υπάρχουν κάτι απομεινάρια από την περίοδο Φέργκιουσον, αλλά όλο και λιγότερα. Είναι πραγματικά σαν τις τελευταίες μέρες ενός στούντιο που όποιος έχει το κλειδί ξεκλέβει λίγο χρόνο και μπαίνει, κάθεται στην καρέκλα του παρουσιαστή και υποδύεται τον οικοδεσπότη.
Η κορυφαία στιγμή σε αυτό το θέατρο του παραλόγου ήρθε πριν 10 μέρες όταν την εκπομπή παρουσίασε για μια και μοναδική βραδιά ο Άνταμ Πάλι του «Mindy Project» (μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον). Στην εκπομπή δεν υπήρχε κοινό (λόγω τυφώνα όταν γράφονταν τα επεισόδια της βδομάδας), δεν υπήρχε ορχήστρα, υπήρχε μόνο ο Πάλι να αναρωτιέται τι δουλειά έχει εκεί.
Μαζί του στο ρόλο του sidekick ήταν ο Μπεν Σβαρτς (ο Ζαν Ράλφιο του «Parks and Recreation» και οι δυο τους ανοίγουν την εκπομπή ανταλλάζοντας ένα απίστευτα αστείο πάρε-δώσε αμηχανίας και ειλικρινούς απορίας που ξεκινάει από το «είμαστε απόψε εδώ επειδή κανείς από το CBS δεν έχει ιδέα», περνάει από τη μακρύτερη συζήτηση που έχει γίνει για το «Bangkok Dangerous» στην ιστορία της τηλεόρασης και κορυφώνεται όταν ο Πάλι αρχίζει να υποδέχεται τους καλεσμένους του, εισάγοντας τον παίχτη φούτμπολ Μαρτέλου Μπένετ λέγοντας «μαζί μας μετά τις διαφημίσεις ο Μαρτέλους Μπένετ… για κάποιο λόγο».
Έχεις δει ποτέ νυχτερινή εκπομπή με δυο εμφανέστατα αμήχανους και βαριεστημένους παρουσιαστές να συζητάνε με έναν αθλητή για το αγαπημένο του font; Ω, επειδή πρόκειται. Ένας άλλος καλεσμένος στριφογυρίζει στην καρέκλα του για δύο λεπτά, ο Σβαρτς αναρωτιέται γιατί έχει ρέπλικα μικροφώνου μπροστά του, ο Πάλι σταματάει στη μέση μια έτσι κι αλλιώς ανούσια σκέψη του για να πει «άκουσα τον καμεραμάν να ξεφυσά αυτή τη στιγμή».
Μιλώντας στο Vulture ο Πάλι είπε πως επρόκειτο να έχει κι άλλο συμπαρουσιαστή αλλά λόγω της κακοκαιρίας δεν κατάφερε να έρθει, και πως έπρεπε να κλέψει υλικά από το ειδησεογραφικό τμήμα του CBS για να γυρίσει τα στιγμιότυπα στο δρόμο. (Εκεί που σκίζει το αυτοκόλλητο του CBS από το μικρόφωνο στην αρχή; Ε, ναι, το εννοούσε.) «Το CBS δεν έχει αντιδράσει», είπε. «Ειλικρινά νομίζω δεν έχουν καν υπόψη τους τι συνέβη. Αλλά είναι εντάξει. Καλύτερα που δεν το είδαν.»
Αυτοί δεν το είδαν, αλλά εσύ πρέπει.
Διαβάστε ακόμη:
