I May Destroy You
Πολύ συχνά μιλάμε για τέχνη, πόσο μάλλον για την ερμηνεία, ως κάτι το θεραπευτικό, το ψυχαναλυτικό, μια διαδικασία μέσα από την οποία ο καλλιτέχνης εξερευνά εμπειρίες και βιώματα στα οποία δε μπορεί απαραιτήτως να βάλει λέξεις, και το κοινό στη συνέχεια βρίσκει εκεί το άλλο μέρος ενός διαλόγου που δεν ήξερε πως έχει ανάγκη. Το «I May Destroy You» τις Μικέιλα Κόουλ είναι ίσως η αγνότερη έκφραση αυτής της παραδοχής, που είδαμε φέτος σε οποιαδήποτε οθόνη.
Μια κοπέλα, συγγραφέας, φεύγει σε μια αναγκαία απόδραση καθώς το απειλητικό deadline την κοιτάζει θυμωμένα. Η μια ώρα στο μπαρ με τους φίλους για ένα ποτό γίνεται γρήγορα ένα ολόκληρο βράδυ παρέα με γνωστούς αλλά και αγνώστους(;) και το επόμενο πρωί η Αραμπέλα συνεχίζει από εκεί που είχε μείνει. Αλλά λίγο διαφορετική. Με τρόπο, και με αιτία, κάτι που κι η ίδια δεν είναι βέβαιη πως μπορεί να προσδιορίσει.
Η Μικέιλα Κόουλ του «Chewing Gum» εμπνέεται εν μέρει από ένα δικό της βίωμα, ένα περιστατικό σεξουαλικής κακοποίησης, αλλά και γενικότερα αφουγκραζόμενη τον κόσμο (γύρω) της. Παίρνει ιστορίες φίλων και γνωστών, παίρνει συχνά ερωτήματα πάνω στα όρια της κακοποίησης, της εκμετάλλευσης, και στήνει ένα απόλυτα προσωπικό, συχνά αποπνικτικό, άλλοτε ιλιγγιώδες, πορτρέτο ενός χαρακτήρα σε αναζήτηση. Σε αναζήτηση της αλήθειας, των κομματιών της, του εαυτού της.
Eνας θρίαμβος φόρμας, βιώματος και ερμηνείας, το «I May Destroy You» είναι η σημαντικότερη τηλεοπτική έκφραση της χρονιάς.»
Το πρώτο μέρος επεισοδίων της σειράς είναι δομημένο σαν ένα εφιαλτικό μυστήριο, με την Αραμπέλα να προσπαθήσει διαρκώς να ενώσει μισοσβησμένες τελείες. Παίζει τον ντετέκτιβ τόσο στον υλικό κόσμο (αναζητώντας τηλέφωνα, αποδείξεις, στοιχεία) όσο και στον εσωτερικό, αγωνιώντας μέχρι να αποκαλύψει καταπιεσμένες αναμνήσεις. Η Κόουλ παίζει κάθε διακύμανση της Αραμπέλα με νέα, ξεχωριστή κάθε φροντίδα και αφοσίωση. Καθώς η ηρωίδα της ξεκινά αυτό το ταξίδι, αλλάζει διαρκώς, θρυμματίζεται, αναγεννάται, μεταμορφώνεται, ή απλώς φτάνει θαρραλέα στο βάθος του είναι της. Ψάχνοντας, ελπίζοντας.
Γύρω από αυτήν, η Κόουλ έχει στήσει ένα πυκνό σύμπαν γεμάτο από ξεχωριστές, καλοσχηματισμένες προσωπικότητες, άτομα που επηρεάζουν ή επηρεάζονται, που τελοσπάντων είναι κι αυτά ένα ζωντανό κομμάτι του κόσμου. Δομεί την ιστορία της με τρόπο που ποτέ δεν σου επιτρέπει να νιώσεις σιγουριά, γιατί ούτε κι η Αραμπέλα τη νιώθει. Μας πηγαίνει πίσω στο χρόνο, ξανά στο σήμερα, ακόμα πιο πίσω στο χρόνο, μας καθοδηγεί σε ένα ταξίδι στον έξω κόσμο αλλά και χωρίς να το καταλάβουμε, στον μέσα. Τίποτα δεν μοιάζει να βρίσκεται ακριβώς εκεί που θα έπρεπε να είναι, και ακόμα και μια παλιά ανάμνηση χρωματίζεται από το νέο context μες στο οποίο πλέον ανήκει.
Eνας θρίαμβος φόρμας, βιώματος και ερμηνείας, το «I May Destroy You» είναι η σημαντικότερη τηλεοπτική έκφραση της χρονιάς. Η Μικέιλα Κόουλ σμπαραλιάζει μια πολυσύνθετη ιστορία σε ελάχιστα σωματίδια προκειμένου να διαχειριστεί κάθε σοκ, κάθε ερώτημα, κάθε αλήθεια, και τα ανασυνθέτει σαν μια αποστομωτικά άφοβη εμπειρία που αφήνει πίσω κάθε ιδέα γνώριμου, κάθε ίχνος ασφάλειας, και ταξιδεύει τολμηρά στο άγνωστο. Γι’αυτό έχουμε την τέχνη.
Flix Top-10 TV 2020
Το νούμερο 10
To νούμερο 9
To νούμερο 8
To νούμερο 7
To νούμερο 6
To νούμερο 5
To νούμερο 4
To νούμερο 3
