O Ζάκαρι Κουίντο, ο Dr. Spock της νέας γενιάς, ο πρωταγωνιστής του «Margin Call» αποκαλύπτει κι επισήμως ότι είναι γκέι. Και δεν το κάνει με τρόπο που επιθυμεί να στρέψει τους προβολείς στη δική του σεξουαλικότητα (αν και, φυσικά, αυτό έγινε) αλλά για να σχολιάσει πολιτικά την όποια πρόοδο μπορεί να έχει σημειωθεί στα μυαλά των ανθρώπων, στους κοινωνικούς θεσμούς, στο νομικό πλαίσιο από τα χρόνια που ο ίδιος πρωταγωνιστούσε στο «Angels In America» στο θέατρο, μέχρι σήμερα.
«Από την μία, ναι, οι γάμοι των ομόφυλων ζευγαριών νομιμοποιήθηκαν στην Νέα Υόρκη. Από την άλλη την ίδια στιγμή ένας γκέι έφηβος αυτοκτόνησε γιατί δεν μπορούσε να αντέξει τον εξευτελισμό στο σχολείο. Ως γκέι άντρας απελπίζομαι. Ως πολίτης όμως και ως άνθρωπος, εξοργίζομαι. Θέλω να μάθω τα 'γιατί', γιατί απελπιζόμαστε απλά, γιατί δεν σκάβουμε βαθύτερα στις κοινωνικές μας δομές να βρούμε τι φταίει, τι μας οδηγεί εκεί; Γιατί φοβόμαστε τόσο πολύ να αντικρίσουμε τους εαυτούς μας;»
Μπορεί η σημερινή, επίσημή του αποκάλυψη να αποτελεί νέο, αλλά ο Κουίντο είχε πολλές φορές πάρει μέρος σε ακτιβιστικές δραστηριότητες για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων. Από το «The Laramie Project: 10 Years Later» (ένα θεατρικό που εξετάζει ένα έγκλημα μίσους, τη δολοφονίας ενός γκέι φοιτητή στο Πανεπιστήμιο του Γουαϊόμινγκ), μέχρι την συμμετοχή του στην «It Gets Better» καμπάνια που καταδικάζει το bulling στα σχολεία, ο Κουίντο δεν έμεινε ποτέ σιωπηλός για το που στέκεται πολιτικά. Απλώς σήμερα πρόσθεσε τη φράση «είμαι κι εγώ γκέι...» πριν δηλώσει τα πιστεύω του.
Και στην συνέντευξη των New York Times πέρσι, είχε παρακαλέσει να επικεντρωθούν στις αντιλήψεις του κι όχι στα προσωπικά του ζητήματα. «Είναι τόσο σημαντικό αυτό που συμβαίνει γύρω μας, κοινωνικά και πολιτικά, που θα προτιμούσα να μιλήσω για όλα αυτά παρά για το με ποιον κοιμάμαι. Θα ήθελα να είμαι μία φωνή, μέσα σε όλο αυτό το χάος της εμμονής με τους celebrities, που να μιλάει για κάτι που έχει πραγματική σημασία...»
Μόνο που τότε δεν μάθαμε τα πιστεύω του ποτέ. Ισως δεν τα ψάξαμε αρκετά. Δεκτόν. Ομως ανοίγει μία πολύ μεγάλη συζήτηση για το πόσο καταγράφεται η φωνή όσων μιλάνε, όταν δεν προσφέρουν στα media και την ιδιωτική τους ζωή για το επόμενο εξώφυλλο.
Tags: Ζακ Κουίντο, γκέι, gay
