Ο Τζον Μοραΐτης είναι ηθοποιός, ελληνοαμερικανός από τη Νέα Υόρκη, αλλά τα τελευταία χρόνια ζει και δουλεύει στην Αγγλία. Χάρη στη βαθιά, βελούδινη φωνή του, έχει κάνει μια παράλληλη καριέρα σε ντουμπλαρίσματα, ή voice overs, έχοντας συνεργαστεί με τη Sega για πολλά ηλεκτρονικά παιχνίδια, αλλά και με το ραδιόφωνο του BBC, με τη Universal και την Dreamworks.
Οταν ο ηθοποιός βρίσκεται σε αναζήτηση ρόλων, για να εξασφαλίζει τα προς το ζην, δουλεύει για ADR, additional dialogue recording. Οταν οι ταινίες βρίσκονται σε post production, στο στάδιο δηλαδή του μοντάζ, του μιξάζ, της επεξεργασίας τους για να ολοκληρωθούν, ηχογραφεί σε στούντιο συμπληρωματικούς διαλόγους, ή ήχους, ή γενικά θόρυβο πλήθους, που συμπληρώνουν τα κενά του γυρίσματος και κάνουν τις σκηνές πιο αληθοφανείς.
Ο Τζον Μοραΐτης αφηγήθηκε στην Guardian την τελευταία τέτοια δουλειά του, για το «Shame» του Στιβ ΜακΚουίν. Μόνο που σ’ αυτήν την περίπτωση, από τον ηθοποιό ζητήθηκαν και… τα επιπλέον!
Ο Μοραΐτης αφηγείται ότι πέρσι το καλοκαίρι του πρότειναν να κάνει ένα ADR για το «Shame», για το ποίο μέχρι τότε δε γνώριζε τίποτα. Ο ατζέντης του τον ενημέρωσε ότι επρόκειτο και για ηχητική επένδυση κάποιων σκηνών σεξ κι ο ηθοποιός πήγε στην ηχογράφηση προετοιμασμένος ψυχολογικά.
Ο ηχολήπτης κράτησε τη σκηνή του σεξ για το τέλος της ηχογράφησης. Πρόκειται για μια σκηνή στο «Shame», όπου ο Μάικλ Φασμπέντερ πηγαίνει σ’ ένα gay club. Στο βάθος του πλάνου βρίσκονταν ζευγάρια που χουφτώνονταν. Ετσι ο Μωραΐτης κι ένας ακόμα ηθοποιός, στάθηκαν μπροστά στο μικρόφωνο και αυτοσχεδίασαν, με ατάκες όπως «Ναι, ναι, πιο βαθιά, ΠΙΟ ΒΑΘΙΑ.» Ο ηχολήπτης κάθε τόσο παρενέβαινε λέγοντας, «πολύ ωραία, τώρα λίγο πιο έντονα παρακαλώ.»
«Η πιο διασκεδαστική στιγμή,» λέει ο Μοραΐτης, «ήταν όταν χρειάστηκε να μιμηθούμε τον ήχο που κάνει ένα πέος καθώς μπαίνει σ’ ένα ανοιχτό στόμα. Ο ηχολήπτης σχεδόν ντρεπόταν αλλά εμείς το βρήκαμε διασκεδαστικό. Κανείς μας δεν είχε ξανακάνει κάτι τέτοιο, αλλά είχε τρομερή πλάκα. Νιώθαμε λίγο σα να διαγωνιζόμαστε για βραβείο.»
Οσο για το τελικό αποτέλεσμα, ο Μοραΐτης δηλώνει ικανοποιημένος: «Ολη η τέχνη στο ADR βρίσκεται στο να δένει όλους τους ήχους αρμονικά, κι έτσι όταν είδα την ταινία στην τελική μορφή της, δεν μπορούσα να ξεχωρίσω τη δική μου φωνή. Βρήκα την ταινία εξαιρετική. Δεν είμαι σίγουρος ότι συμπάθησα πολύ τον κεντρικό ήρωα, αλλά η ερμηνεία ήταν εξαιρετική. Και το ADR καταπληκτικό.»
Κρατήστε αυτήν την είδηση στο μυαλό, όχι μόνο ως παραλειπόμενο του «Shame» του Στιβ ΜακΚουίν, αλλά και ως νέα προοπτική καριέρας!
