Buzz

Το «The Invisible Hands» της Μαρίνας Γιώτη στο Forum Expanded του Φεστιβάλ Βερολίνου

of 10

Η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στην Αθήνα, στα πλαίσια της Documenta 14.

Το «The Invisible Hands» της Μαρίνας Γιώτη στο Forum Expanded του Φεστιβάλ Βερολίνου

Συνσκηνοθετημένο με τον Γιώργο Σαλαμέ και με executive producer την Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, το φιλμ της Μαρίνας Γιώτη κάνει την διεθνή του πρεμιέρα στο Βερολίνο, στο τμήμα του φεστιβάλ που αναζητά το καινούριο και δεν φοβάται το πειραματικό.

Ο αιρετικός underground Αμερικανολιβανέζος μουσικός και εθνομουσικολόγος Αλαν Μπίσοπ (Sun City Girls, Sublime Frequencies) προσγειώνεται ως ξένος στο Κάιρο λίγο μετά την επανάσταση του 2011 και ενώνει τις δυνάμεις του με τρεις νέους Αιγύπτιους μουσικούς για να μεταφράσουν τα παλιά τραγούδια του στα Αραβικά. Υπό την καθοδήγηση του Bishop, αυτή η απρόσμενη συνεργασία μεταμορφώνεται στο συγκρότημα The Invisible Hands. Αποτελούμενη από σκηνές fly-on-the-wall, υλικό αρχείου, παράλογες cameo εμφανίσεις και ποιητικές ημερολογιακές αφηγήσεις του Bishop, η ταινία εκτυλίσσεται μεταξύ δύο κρίσιμων εκλογών που σφράγισαν την περίοδο μετά την «Αραβική Άνοιξη» στην Αίγυπτο, αντιπαραβάλλοντας την ιλαροτραγωδία της πολιτικής με την καλλιτεχνική δημιουργία σε μια ταραγμένη περιοχή της περιφέρειας.

Διαβάστε περισσότερα για το «The Invisible Hands»

the invisble hands 607

Περιγράφοντας το φιλμ η Μαρίνα Γιώτη έλεγε στο Flix πριν από μερικούς μήνες: «Η ταινία έχει αφετηρία τη μουσική και πρωταγωνιστές έναν μουσικό και το συγκρότημα του. Είναι σαφέστατα ένα μουσικό ντοκιμαντέρ που εστιάζει σε έναν από τους πιο αντικομφορμιστές και ιδιοσυγκρασιακούς μουσικούς/ εθνομουσικολόγους σήμερα και στον τρόπο που δουλεύει, δημιουργώντας δίκτυα και φέρνοντας κοντά ανθρώπους από τελείως διαφορετικές κουλτούρες, γλώσσες και εμπειρίες. Ευελπιστεί να πει όμως πολλές ιστορίες που σχετίζονται με την έμπνευση και που τη βρίσκεις, πώς συνεχίζεις να κάνεις τέχνη σε καιρούς απόλυτης ισοπέδωσης και αβεβαιότητας. Λαμβάνοντας υπόψη βέβαια το ανατρεπτικό χιούμορ του Αλαν και τον σουρεαλισμό της Αιγυπτιακής καθημερινότητας, η ταινία ίσως είναι με τον τρόπο της και μια μαύρη κωμωδία.»

the invisble hands 607

Δείτε ακόμη: