Τον Αύγουστο, όταν ανακοινώθηκε πως τρεις από τις πράξεις μιας χαμένης ταινίας του Αλφρεντ Χίτσκοκ ανακαλύφθηκαν στη Νέα Ζηλανδία, συναγερμός χτύπησε στην κινηματογραφική κοινότητα από το γεγονός πως, εν ετει 2011, θα μπορούσαμε να δούμε για πρώτη φορά την παλιότερη ταινία στη φιλμογραφία του μεγάλου σκηνοθέτη.
Διαβάστε περισσότερα εδώ για την ανακάλυψη της ταινίας
Τώρα πια ξέρουμε. Η προβολή του πρώτου μισού (ό,τι σώθηκε δηλαδή) της «Λευκής Σκιάς» του 1924 έγινε από την Ακαδημία Κινηματογράφου και Επιστημών της Αμερικής σε συνεργασία με το Κινηματογραφικό Αρχείο της Νέας Ζηλανδίας, την Αρχειακή Κοινότητα Αμερικής και το Εθνικό Ιδρυμα Συντήρησης Ταινιών την περασμένη εβδομάδα.
Οσοι βρέθηκαν εκεί δηλώνουν πως η «Λευκή Σκιά», σε σενάριο του Χίτσκοκ (που βασίστηκε σε ένα προηγούμενο σενάριο του Μάικλ Μόρτον) είναι ένα δράμα σχετικά με δύο δίδυμες αδερφές που διαφέρουν επειδή η μία είναι σαν άγγελος (έχει μια ψυχή σαν «λευκή σκιά») και η άλλη σατανική σαν διάβολος.
Τις δίδυμες αδερφές υποδύεται η Μπέτι Κόμπσον, μια δημοφιλής αμερικανίδα ηθοποιός των 20s που βρέθηκε στην Αγγλία να πληρώνεται με 1000 λίρες την εβδομάδα προκειμένου να πρωταγωνιστήσει στην ακριβώς προηγούμενη ταινία του παραγωγού της «Λευκής Σκιάς» Μάικλ Μπάλκον, το «Woman to Woman» του 1923.
Αυτό, ωστόσο, που μοιάζει να έχει σημασία είναι πως, παρόλο που ο Χίτσκοκ δεν υπογράφει εδώ την σκηνοθεσία (το όνομα του σκηνοθέτη στους τίτλους είναι Γκρέιαμ Κατς), όλοι μπορούν να διακρίνουν στην ταινία την επιρροή του μετέπειτα «μετρ του κινηματογράφικού τρόμου». Αλλωστε το επιβεβαιώνει η Πατρίτσια Χίτσκοκ και ο Λορέν Μπουζερό στην βιογραφία της Αλμα Χίτσκοκ («Alma Hitchcock: The Woman Behind the Man») όταν γράφουν για την εμπειρία της Αλμα ως μοντέζ στο «Woman to Woman» του Γκρέιαμ Κατς: «Η Αλμα δεν συμπαθούσε τον σκηνοθέτη Γκρέιαμ Κατς. Ηξερε πολύ λίγα για το σινεμά και στην πραγματικότητα η Αλμα και ο Χιτς έκαναν όλη τη δουλειά.»
Ο Ντέιβιντ Στέριτ, πρόεδρος της Αμερικανικής Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Αμερικής και συγγραφέας του βιβλίου «The Films of Alfred Hitchcock» καταλήγει στο κείμενο που υπέγραψε για την προβολή της ταινίας πως: «...ακόμη και οι πιο ακίνητες εικόνες της ταινίας μεταφέρουν την αίσθηση του πρώιμου Χίτσκοκ και προδίδουν πως είναι φτιαγμένες από το πρωτοφανές ταλέντο του στην αφήγηση...»
Φανταζόμαστε πολύ σύντομα θα μπορέσουμε και οι ίδιοι να μάθουμε πόσος Χίτσκοκ κρύβεται μέσα σε αυτό το βωβό μελόδραμα, με την κυκλοφορία της ταινίας σε κάποιο φεστιβάλ ή σε μια «συλλεκτική» DVD έκδοση...