«Δεν έψαχνα ποτέ να παίξω αρνητικούς χαρακτήρες. Εψαχνα για ανθρώπους που αγωνίζονται και παλεύουν για να επιβιώσουν. Αυτό με ενδιαφέρει.» - Φίλιπ Σίμορ Χόφμαν (1967-2014)
Η Αστυνομία της Νέας Υόρκης ερευνά την αιτία του θανάτου. Ο Χόφμαν βρέθηκε νεκρός στο διαμερισμά του στο West Village της Νέας Υόρκης σε ηλικία 46 ετών. Συγκεκριμένα στο μπάνιο του από έναν σεναριογράφο που κάλεσε την αστυνομία.
Η Wall Street Journal ήταν η πρώτη που ανέφερε την είδηση για τον θάνατο του ηθοποιού, λέγοντας ότι τα αίτια του θανάτου είναι άγνωστα καθώς περιμένουμε την αυτοψία του ιατροδικαστή. Το CNN μίλησε πρώτο για θάνατο από υπερβολική δόση ναρκωτικών, κάθως σύμφωνα με πληροφορίες βρέθηκε με μια σύρριγγα στο χέρι, ενώ πέντε άδεια φακελάκια για δόσεις ηρωίνης βρέθηκαν στα σκουπίδια.
Διαβάστε ακόμη: To Xόλιγουντ σε σοκ από τον θάνατο του Φίλιπ Σίμορ Χόφμαν
Ο Χόφμαν που είχε προβλήματα εξάρτησης σε ολόκληρη τη ζωή του, είχε ολοκληρώσει το Μάιο του 2013 ένα πρόγραμμα αποτοξίνωσης, αφού μετά από 23 χρόνια είχε ξαναγυρίσει στον εθισμό του στην ηρωίνη. Η σύμπτωση του θανάτου του ηθοποιού μοιάζει τραγική, αφού λίγες μέρες πριν είχαν κυκλοφορήσει έντονες φήμες ότι ήταν ήδη νεκρός.
Στις 31 Ιανουαρίου κάποιος δημιούργησε μια σελίδα στο facebook με τον τίτλο «RIP Phillip Seymour Hoffman» κερδίζοντας χιλιάδες like, ξεκινώντας φήμες και αναγκάζοντας τον ατζέντη του να διαψεύσει τις φήμες για τον θάνατο του.
Μόλις χθες είχαμε γράψει για τη δεύτερη ταινία που θα σκηνοθετούσε ο Χόφμαν με πρωταγωνιστές τον Τζέικ Τζίλενχαλ και την Εϊμι Ανταμς.
Το «A Most Wanted Man», μια από τις τελευταίες ολοκληρωμένες ταινίες του Χόφμαν προβλήθηκε στο Φεστιβάλ του Σάντανς τον Ιανουάριο (δείτε εδώ το τρέιλερ) σε σκηνοθεσία του Αντον Κόρμπιν και βασισμένο σε βιβλίο του Τζον Λε Καρέ, ενώ ο Χόφμαν είχε ολοκληρώσει το «God's Pocket» του Τζον Σλέιτερι και βρισκόταν στα γυρίσματα (είχε ακόμη επτά ημέρες για να ολοκληρώσει το ρόλο του) του τελευταίου μέρους των «Αγώνων Πείνας» με τίτλο «Mockingjay».
Κάπως έτσι κλείνει, η ζωή ενός από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του, που κατόρθωσε να αφήσει το σημάδι του τόσο στο σινεμά όσο και στο αμερικάνικο θέατρο. Γεννημένος στα προάστια της Νέας Υόρκης, ο Χόφμαν στράφηκε στην ηθοποιία στις τελευταίες τάξεις του γυμνασίου, όταν ένα ατύχημα έβαλε τέλος στις φιλοδοξίες του να γίνει αθλητής της ελληνορωμαϊκής πάλης.
Οι πρώτοι ρόλοι στο σινεμά ήταν μικρές εμφανίσεις σε ταινίες όπως το «Leap of Faith» δίπλα στον Στιβ Μάρτιν ή στο «Αρωμα Γυναίκας» όπου υποδύθηκε έναν συμμαθητή του Κρις Ο'Ντόνελ. Η γνωριμία του με τον Πολ Τόμας Αντερσον θα του έφερνε έναν επίσης μικρό ρόλο στο «Sydney», αλλά και τον χαρακτήρα που θα έκανε τον κόσμο να προσέξει το ταλέντο του, αυτόν του καταπιεσμένου, υπέρβαρου και κρυφά gay ηχολήπτη στις «Ξέφρενες Νύχτες». Οι δυο τους θα δούλευαν μαζί επανειλημμένα, στο «Μανόλια», στο «Punch Drunk Love» και φυσικά στο «The Master», όπου ο Χόφμαν θα έδινε μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του στον ρόλο ενός άντρα που χτίζει μια δική του «θρησκεία» και για την οποία θα κέρδιζε (από κοινού με τον συμπρωταγωνιστή του Χοακίν Φίνιξ) το βραβείο Ανδρικής ερμηνείας στο φεστιβάλ Βενετίας.
Ο Φίλιπ Σίμορ Χόφμαν, ήταν για την ίδια ταινία υποψήφιος για Οσκαρ δεύτερου ρόλου, ενώ είχε προταθεί στην ίδια κατηγορία δύο ακόμη φορές. Στον ρόλο ενός ιερέα σε ένα καθολικό σχολείο που βρίσκεται στο στόχαστρο της διευθύντριάς του στο «Doubt» του Τζον Πάτρικ Σάνλεϊ και σε αυτόν του ελληνικής καταγωγής πράκτορα Τζον Αβράκοτος στα «Παιχνίδια Εξουσίας» του Μάικ Νίκολς.
Εν τούτοις κέρδισε το Οσκαρ του στην κατηγορία του Πρώτου Ανδρικού ρόλου για το «Τρούμαν Καπότε» του Μπένετ Μίλερ και την εκπληκτική του μεταμόρφωση στον διάσημο συγγραφέα. Ως συνήθως, ο Χόφμαν ήταν εξαιρετικός όμως το φιλμ αποτελεί κατά κάποιο τρόπο την τέλεια απόδειξη της ικανότητάς του να μεταμορφώνεται ολοκληρωτικά, να γίνεται οι χαρακτήρες που υποδύεται. Ο Τρούμαν Καπότε υπήρξε ένας λεπτός, ασθενικός άνθρωπος. Ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν από την άλλη ήταν ένας μεγαλόσωμος πρωην αθλητής της πάλης κι όμως στην ταινία μοιάζει μικροσκοπικός δίχως καμιά άλλη αλλαγή στην εμφάνισή του εκτός από την υποβλητική δύναμη του ταλέντου του.
Στην πορεία της καριέρας του ο Χόφμαν δούλεψε με τους καλύτερους σκηνοθέτες της γενιάς του κι έδωσε ερμηνείες που θα μείνουν αξέχαστες. Από τον «Μεγάλο Λεμπόφσκι» των αδελφών Κοέν, στο «Happiness» του Τοντ Σόλοντζ, στην «Συνεκδοχή της Νέας Υόρκης» του Φίλιπ Κάουφμαν, στην «25η Ωρα» του Σπάικ Λι. Εμφανίστηκε εξίσου σε μικρές ανεξάρτητες ταινίες, όσο και σε εμπορικές κωμωδίες ή σε χολιγουντιανά blockbuster όπως το «Επικίνδυνη Αποστολή 3» και φέτος το «Αγώνες Πείνας: Φωτιά» και στην επερχόμενη τρίτη συνέχεια της σειράς «Αγώνες Πείνας: Κοτσυφόκισσα».
Σε μια από τις τελευταίες του φωτογραφίες, τον Ιανουάριο του 2014 στο φεστιβάλ του Sundance
Είχε σκηνοθετήσει ήδη μια ταινία το «Jack Goes Boating» βασισμένη σε ένα θεατρικό που είχε ανεβάσει και στη σκηνή, όπου είχε επίσης χαράξει την δική του πορεία τόσο στο Broadway όσο κι off, με την δική του θεατρική ομάδα την Labyrinth Theatre Company. O τελευταίος ρόλος του στο θέατρο, ήταν αυτός στο ανέβασμα του «ο Θάνατος του Εμποράκου» του Αρθουρ Μιλερ από τον Μάικλ Νίκολς, για τον οποίο κέρδισε μια υποψηφιότητα για βραβείο Tony.
Ο Χόφμαν έκανε κάθε ρόλο να μοιάζει εύκολος, αλλά ο ίδιος είχε δηλώσει «το να παίζω μου είναι τόσο δύσκολο, ώστε αν η ερμηνεία μου δεν αγγίξει ένα επίπεδο που έχω θέσει σαν όριο στο μυαλό μου, αν δεν φτάσω τις προσδοκίες που έχω από τον εαυτό μου, με κάνει δυστυχή». Ακόμη κι αν μοιάζει δύσκολο να βρεις μια ερμηνεία του Χόφμαν όπου ο ηθοποιός δεν άγγιξε το επίπεδο που ήθελε, δηλώσεις σαν αυτές κάνουν σαφές ότι δεν ήταν από τους ανθρώπους που παίρνουν την ζωή ελαφρά. Και το γεγονός ότι ανέκαθεν πάλευε με τους εθισμούς του ήταν ένα ξεκάθαρο σημάδι αυτής της νοοτροπίας του. «Δεν με ενδιέφερε ποτέ να πίνω με μέτρο. Ακόμη δεν το κάνω» δήλωνε το 2011 στην εφημερίδα Guardian. «Επειδή έχει περάσει τόσος πολύ καιρός απ΄όταν ήμουν εθισμένος, δεν σημαίνει ότι ήταν απλά μια φάση. Εχει να κάνει με το τι είδους άνθρωπος είμαι».
Σήμερα, δηλώσεις σαν αυτή μοιάζουν τραγικά προφητικές και βαθιά θλιβερές καθώς η απώλειά του μας στέρησε έναν αληθινά σπουδαίο ηθοποιό. Μπορεί το έργο του να ήταν ήδη πλούσιο, οι ρόλοι του ικανοί να τον κρατήσουν για πάντα στο πάνθεον των μεγάλων, όμως δεν μπορείς παρά να νιώθεις την απώλεια.
Κυρίως για όλα όσα η απουσία του, θα στερήσει από το σινεμά κι από το δικό μας συναισθηματικό ταξίδι σε αυτό, τα χρόνια που θα έρθουν...
Δείτε εδώ τον Φίλιπ Σίμορ Χόφμαν να παραλαμβάνει το Οσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για τη συγκλονιστική του ερμηνεία στο «Capote» του 2005:
Διαβάστε ακόμη:
