Φεστιβάλ / Βραβεία

«Moonlight»: Το πρώτο queer Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας γράφει τη δική του ιστορία

of 10

H θορυβώδης νίκη του «Moonlight» στα φετινά Οσκαρ ήταν ταυτόχρονα και ένας καθαρός θρίαμβος της LGBT κοινότητας με την πρώτη ταινία με γκέι ήρωα που κερδίζει το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Ακόμη κι αν δεν το λέει...

«Moonlight»: Το πρώτο queer Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας γράφει τη δική του ιστορία

Επρεπε να περάσουν 89 ολόκληρα χρόνια από το πρώτο Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας για να δοθεί το μεγάλο βραβείο της Ακαδημίας σε μια ταινία με γκέι ήρωα, ο οποίος επιπρόσθετα είναι και μαύρος - γεγονός που κάνει το «Moonlight» μια περίπτωση από αυτές που θα αναλύονται ξανά και ξανά στα χρόνια που θα ακολουθήσουν και όχι επειδή για λίγα δευτερόλεπτα το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας το είχε πάρει μια άλλη ταινία.

Διαβάστε ακόμη: Oscars 2017: Ο Μπάρι Τζένκινς του «Moonlight» μας διαβάζει τον ευχαριστήριο λόγο που δεν κατάφερε να πει

Moonlight Ταρέλ Αλβιν ΜακΚρέινι και Μπάρι Τζένκινς

Από τις 88 ταινίες που προηγήθηκαν και βρίσκονται στη λίστα των βραβευμένων με το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας, καμία δεν περιλαμβάνει έναν ανοιχτά LGBT χαρακτήρα - με πιο κοντινή (και ειρωνική) εκδοχή το «A Midnight Cowboy» του 1969 όπου ωστόσο ο Γιον Βόιτ παίζει απλά έναν hustler που πηγαίνει και με άντρες.

Οι περιπτώσεις χαρακτήρων που μπορείς να συμπεράνεις ότι είναι γκέι, λεσβίες, bisexual ή έλκονται από το ίδιο φύλο για πολλούς (και κυρίως ψυχαναλυτικούς λόγους), όπως η Kα. Ντάνβερ στη «Ρεβέκα» του Αλφρεντ Χίτσκοκ (Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 1940), ο Μπεν Χουρ και ο Μεσάλας στο «Ben Hur» (Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 1959) αφορούν προφανώς την ιστορία του LGBT Χόλιγουντ αλλά σίγουρα δεν πήγαν τα πράγματα (πολύ) παραπέρα για την ορατότητα μιας ολόκληρης κοινότητας.

Δείτε ακόμη: Οι ήρωες του «Moonlight» φωτογραφίζονται για τη νεα καμπάνια εσωρούχων του Calvin Klein

Midnight Cowboy 607 Ο Μπομπ Μπάλαμπαν και ο Γιον Βοίτ σε σκηνή από το «Midnight Cowboy»

Φυσικά και η περίπτωση του «Moonlight» δεν είναι άμοιρη αμφισβητήσεων. Ηταν αρχές Ιανουαρίου όταν ο Guardian αναρωτιόταν αν το γκέι σινεμά πρέπει να μην περιλαμβάνει σεξ επί της οθόνης για να είναι πετυχημένο, μαζικό και γιατί όχι φαβορί για ένα Οσκαρ.

(προσοχή: αν δεν έχετε δει το «Moonlight» μην προχωρήσετε παρακάτω - ενδέχεται να μάθετε λεπτομέρειες για την υπόθεση και το τέλος της ταινίας)

Είναι αλήθεια. Στο «Moonlight» υπάρχει μόνο μία υπέροχη πραγματικά σκηνή «σεξ», στην εφηβική ιστορία του ήρωα - όπου δεν βλέπουμε τίποτα και μια νύξη «σεξ» στο φινάλε - δηλαδή καθόλου σεξ - τουλάχιστον όχι όσο είχε το «Brokeback Mountain», μια από τις ταινίες που θα είχε προηγηθεί κατά 12 χρόνια του «Moonlight» στην ιστορική στιγμή για την LGBT κουλτούρα αν η Ακαδημία δεν είχε προαποφασίσει να ψηφίσει το «ξεχάσαμε ήδη» «Crash» του Πολ Χάγκις.

Δείτε εδώ τη σκηνή στην παραλία από το «Moonlight»:


O ήρωας της ταινίας δεν αναφέρεται ποτέ στον εαυτό ως γκέι - λογικό, αφού αναζητά την ταυτότητά του ακόμη και στην ενήλική ιστορία του, αλλά το αντίκτυπο της επιτυχίας του «Moonlight» (ακόμη και χωρίς το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας) είναι μεγαλύτερο και από την πιο ακτιβιστική ταινία. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι τελειώνει με «happy end», δηλαδή με έναν ήρωα που παραδίνεται στην επιθυμία του, που αποδέχεται κάπως για πρώτη φορά ανοιχτά αυτό που θέλει σε αντίθεση με ορδές γκέι χαρακτήρων στο «mainstream» σινεμά που έπρεπε να πεθάνουν ή να δυστυχήσουν για να γίνουν συμπαθητικοί στο ευρύ κοινό.

Δείτε εδώ το φινάλε του «Moonlight»:


«Ενιωσα ότι υπήρχε μεγάλο μερίδιο ευθύνης στο γεγονός ότι δεν βλέπουμε ταινίες που να επικεντρώνονται στην ενηλικίωση ενός νεαρού γκέι μαύρου άντρα. Και επειδή υπάρχουν τόσες λίγες ιστορίες, αυτές που υπάρχουν αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία», δήλωνε ο Μπάρι Τζένκινς όταν αποφάσισε να κάνει σινεμά το θεατρικό «In Moonlight Black Boys Look Blue» του Ταρέλ Αλβιν ΜακΚρέινι που γράφτηκε το 2003 και δεν ανέβηκε ποτέ σε καμία σκηνή για να γίνει ταινία και να κερδίσει το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας εν έτει 2017 στην Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ.

Βασισμένο στα παιδικά του χρόνια, το «Moonlight» είναι για τον ΜακΚρέιν μια παναθρώπινη ιστορία - ακόμη μία πηγή αμφισβήτησης για την ταινία αφού οι συντελεστές του δεν αρνήθηκαν ποτέ ως κεντρικό θέμα την ομοφυλοφιλία του ήρωα, αλλά θέλησαν να ανοίξουν την εικόνα σε οποιοδήποτε νέο προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό του μέσα σε συνθήκες καταπίεσης, οικογενειακής βίας, σχολικού εκφοβισμού, κοινωνικής υποκρισίας.

«Δεν λέω απαραίτητα ότι ο Σιρόν είναι γκέι», δήλωνε σε συνέντευξή του στο Guardian, ο ΜακΚρέιν. «Λέω ότι είναι ερωτευμένος με έναν άλλο άντρα και ότι προσπαθεί να ξεκαθαρίσει τι είναι αυτό που του συμβαίνει.»

Διαβάστε ακόμη: Το επόμενο πρωί, μετά από εκείνο το βράδυ. Ο Μπάρι Τζένκινς κι ο Ντάμιεν Σαζέλ συναντιούνται και μιλούν μετά τα Οσκαρ

Moonlight

Ισως περισσότερο από το θόρυβο του για λίγο λάθος Οσκαρ, του #OscarsNotsoWhite ή του γεγονότος πως το «Moonlight» κόστισε μόλις 1.5 εκατομμύριο δολάρια και έφτασε να κερδίσει το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας, είναι πως καταγράφεται ήδη στην ιστορία ως η πρώτη queer ταινία που το καταφέρνει. Ναι, χωρίς σεξ, χωρίς να το λέει. Γιατί τελικά ακόμη είναι νωρίς, αν αναλογιστεί κανείς πως χρειάστηκαν 89 χρόνια για να το συζητάμε σήμερα ως μια ιστορική στιγμή.

(Ας μην ξεχνάμε πως ακόμη και η προοδευτική Ευρώπη ψήφισε τον πρώτο της queer Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών το 2013 με τη «Ζωή της Αντέλ», εντάξει εκεί με πολύ σεξ.)


To «Moonlight» του Μπάρι Τζένκινς συνεχίζει να προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες σε διανομή της Seven Films.

Διαβάστε ακόμη

Moonlight 607

Tags: Moonlight