H τέταρτη μεγάλου μήκους του Τζεφ Νίκολς, είναι μαζί ένα αγωνιώδες θρίλερ δρόμου και μια μεγαλόπνοη ταινία επιστημονικής φαντασίας, σε έναν συνδυασμό που περισσότερο απ΄ οτιδήποτε άλλο σου θυμίζει τις πρώτες φορές που ένιωσες το σινεμά κυριολεκτικά να σε συναρπάζει. Και είναι ενδιαφέρον πως ένα τόσο σύνθετο φιλμ, που σε παρασέρνει ξεκίνησε όπως λέει ο ένας από τους δύο παραγωγούς του φιλμ Μπράιαν Κάβανο- Τζούνς, από μια μόνο εικόνα: «Ενα παιδί με γυαλιά κολύμβησης και τεράστια ακουστικά στα αυτιά στο πίσω μέρος ενός φορτηγού που τρέχει στο σκοτάδι. Ο Τζεφ που έστειλε μόνο αυτή την εικόνα και τον τίτλο “Midnight Special” και φυσικά του είπα αμέσως “είμαι μέσα”».
Διαβάστε εδώ την κριτική του flix για το «Midnight Special»
O ίδιος ο Τζεφ Ντάνιελς εντούτοις είπε μερικά λόγια παραπάνω για το πως προέκυψε η ταινία του εξηγώντας: «Καθε φόρα που ένα σενάριο, δουλεύω πάντα σε δύο κατευθύνσεις. Από την μια ξεκινάω πάντα από την ιδέα του τι είδους ταινία θέλω να κάνω, σε ποιο είδος ανήκει κι από την άλλη με ενδιαφέρει πάντα να κάνω κάτι που με αφορά. Κάτι που να είναι προσωπικό. Σε αυτή την ταινία το είδος ήταν φυσικά η επιστημονική φαντασία. Αλλά η αφορμή της ταινίας έρχεται από κάτι πολύ πιο κοντινό σε μένα από το σινεμά. Ξεκίνησα να γράφω το σενάριο όταν ο γιος μου ήταν ενός έτους, όταν ξεκίνησα να αισθάνομαι τι σημαίνει πραγματικά να είσαι πατέρας. Ηταν εκείνη την περίοδο όταν έπαθε μια κρίση και χρειάστηκε να τον πάμε στο νοσοκομείο, σε πανικό, εντελώς ξαφνικά. Μπορεί όλα να πήγαν καλά αλλά ήταν κάτι που με έκανε να σκεφτώ από την μια ότι δεν είχα κανένα έλεγχο πάνω στη ζωή του και πως η πατρότητα ήταν κάτι που έδενε για πάντα μαζί του. Με τέτοιον τρόπο μάλιστα που ήξερα πως αν κάτι του συνέβαινε θα ήταν ένα τεράστιο σοκ για μένα. Συνειδητοποίηση αυτού του πράγματος με γέμισε με έναν τεράστιο φόβο και το φιλμ είναι με κάποιο τρόπο η δική μου προσπάθεια να διαχειριστώ αυτό τον φόβο».
Και φυσικά με τον τρόπο του το φιλμ του είναι ένα hommage στο σινεμά του Στίβεν Σπίλμεργκ, στον «E.T.» ή τις «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου», κάτι που ο Νίκολς κάθε άλλο παρά αρνείται. «Φυσικά και υπάρχουν αισθητικές και θεματικές αναφορές σε ταινίες όπως ο «Ε.Τ.» το «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου», το «Starma». Είναι Ναι είναι ταινίες με τις οποίες μεγάλωσα με συγκινούν ακόμη και με συναρπάζει η αίσθηση του μυστηρίου του αγνώστου που δημιουργούν. Θυμάμαι να βλέπω αυτές τις ταινίες και να αναρωτιέμαι συνεχώς τι συμβαίνει, να νιώθω την αίσθηση του μυστηρίου να με συναρπάζει. Και υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που βρίσκω εξαιρετικό και που συμβαίνει ιδιαίτερα στα φιλμ του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Σε βυθίζουν σετ μυστήριο αλλά σου δημιουργούν ταυτόχρονα μια αίσθηση δέους. Κι αυτό ήταν κάτι που βρίσκω συναρπαστικό. Και που ήθελα να προσπαθήσω να πετύχω».
Μιλώντας για τον τρόπο που δουλεύει και τον τρόπο που δόμησε το σενάριο τυ φιλμ ο Νίκολς εξήγησε: «Θα έλεγα πως αυτή η ταινία είναι αποτέλεσμα ενός αφηγηματικού πειράματος που ξεκίνησε ήδη από το πρώτο μου φιλμ «Shotgun Stories». Υπήρχε μια σκηνή στην οποία δυο χαρακτήρες συζητούσαν για το πως κάποιος πυροβολήθηκε στην πλάτη. Εξηγούσαν τι συνέβη. Και βλέποντας την σκηνή κατάλαβα ότι ήταν πολύ λάθος, δεν είχε λόγο να υπάρχει αφού και οι δυο ήξεραν τα γεγονότα, δεν χρειαζόταν να τα εξηγήσουν για τους θεατές. Έβγαλα αυτή την σκηνή και η ταινία έγινε αμέσως καλύτερη. Κι από τότε μέχρι σήμερα δουλεύω με αυτή τη λογική. Το «Midnight Special» είναι θα έλεγα το αποτέλεσμα αυτού του πειράματος αφού αφαιρέσαμε τόσες πληροφορίες που κάποια στιγμή κινδύνευε να μην βγάζει νόημα. Ήταν όμως κάτι απόλυτα ηθελημένο, αφού ούτως ή άλλως είχαμε αναλυτικά backstories για κάθε χαρακτήρα, για κάθε πλοκή. Μόνο που είχαμε αυτόν τον κανόνα. Κανείς χαρακτήρας δεν εξηγεί τίποτα απ όσα οι άλλοι χαρακτήρες ξέρουν μόνο και μόνο για χάρη του θεατή.»
Οσο για τους ηθοποιούς του, είχαν μόνο καλά λόγια να πουν για την δουλειά μαζί του. Ο Μαικλ Σάνον ο ηθοποιός που είναι παρών σε κάθε ταινία του μίλησε για την τρομερή τύχη που είχε να τον γνωρισει από πολύ νωρίς στην καριέρα του «τον ξέρω σχεδόν από τα γεννοφάσκια του, κι αν δεν είμαι κάτι σαν τον μπαμπά του στο σινεμά είμαι τότε η νταντά του ή ο δάσκαλος του στο νηπιαγωγείο. Ηταν σχεδόν κοσμική σύμπτωση το ότι συναντηθήκαμε κι ελπίζω πως η συνεργασία μας είναι κάτι που θα συνεχίσει για πολλά ακόμη χρόνια».
Ο μικρός Τζέιντεν Λίμπερ που υποδύεται τον γιο του, το παιδί με τις μυστηριώδεις δυνάμεις μιλώντας για το πως τον σκηνοθέτησε εξήγησε ότι ο Νίκολς «έχει ένα όραμα πολύ καθαρό στο μυαλό του για το τι είδους ταινία θελει να κάνει, την έβλεπε ολόκληρη στο μυαλό του και μας βοήθησε να καταλάβουμε τι έπρεπε να δώσουμε στις ερμηνείες μας. Με βοήθησε να γίνω καλύτερος και δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να είχα κάνει αυτόν τον ρόλο αν δεν ήταν αυτός».
Ανάλογα πράγματα είχε να πει κι ο Τζόελ Ετζερτον ο οποίος πρωταγωνιστεί και στην επόμενη ταινία του Νίκολς «Loving» που έχει ήδη ξεκινήσει γυρίσματα: «Μερικοί σκηνοθέτες βρίσκουν την ταινία τούς το μοντάζ και άλλοι ξέρουν πολύ καλά τι είδους ταινία θέλουν να κάνουν. Ο Τζεφ έχει ενα πολύ καθαρό όραμα, δεν υπάρχει ούτε δευτερόλεπτο αυτής της ταινίας που να μην έχει σκεφτεί να μην έχει κοιτάξει από κάθε πλευρά και σε κάνει να νιώθεις κομμάτι αυτού του οράματος και κομμάτι μιας αληθινά δημιουργικής διαδικασίας.»
Οσο για την Κίρστεν Ντανστ έχοντας εμπειρία στο σινεμά από πολύ μικρή ηλικία εξήγησε πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να είσαι παιδί ηθοποιός αλλά πως αν δουλεύεις με τους κατάλληλους σκηνοθέτες μπορείς να προχωρήσεις και να αγαπήσεις ακόμη περισσότερο τη δουλεία σου. « Όταν ήμουν 27 χρονών, άλλαξα τον τρόπο που δουλεύω αποφάσισα να γίνω πολύ πιο επιλεκτική γιατί ήθελα να νιώθω αληθινό πάθος για την δουλειά μου. Και δουλεύοντας με ανθρώπους σαν τον Τζεφ είναι κάτι που με κάνει να νιώθω τυχερή».
Διαβάστε ακόμα:
- Berlinale 2016: Μέρα 1η / Χαίρε Τζορτζ!
- Berlinale 2016: Οταν θύμωσε ο Τζορτζ Κλούνεϊ + 10 πράγματα που μάθαμε στη συνέντευξη Τύπου του «Hail, Caesar!»
- Berlinale 2016: Η Μέριλ Στριπ είναι το Αφεντικό!
- Το «Χαίρε Καίσαρ!» των αδελφών Κοέν είναι μια σαχλαμάρα φτιαγμένη με πολλή αγάπη
- H 66η Berlinale στην αφετηρία
- Berlinale 2016: Γνωρίστε την κριτική επιτροπή της Μέριλ Στριπ
- Berlinale 2016: Αυτές είναι οι 18 ταινίες που θα πρέπει να κερδίσουν τη ψήφο της Μέριλ Στριπ!
- Η Δάφνη Πατακιά στο Shooting Stars του Διεθνούς Φεστιβάλ Βερολίνου
- Berlinale 2016: Οι αδελφοί Κοέν λένε «Hail Caesar!» στο επίσημο άνοιγμα του Φεστιβάλ Βερολίνου
- Berlinale 2016: (Επιτέλους) Μέριλ Στριπ για Πρόεδρος!
