Φτάνουμε στη χώρα της Ανδρου βράδυ. Τα γυρίσματα έχουν ολοκληρωθεί για εκείνη τη μέρα. Μια βόλτα στον κεντρικό της δρόμο όμως, γίνεται απρόσμενα ταξίδι στο χρόνο. Οι επιγραφές στα μαγαζιά ομιλούν την καθαρεύουσα, οι διαφημιστικές πινακίδες είναι ασπρόμαυρες κι απόλυτα ρετρό, τα προϊόντα στις βιτρίνες θα βρίσκονταν στην λίστα με τα ψώνια του παπού και της γιαγιάς σας.
Εχουμε αφήσει τον παρόντα χρόνο, βρισκόμαστε ήδη στην Ανδρο του μεσοπολέμου, στον κεντρικό δρόμο του νησιού όπως ήταν τότε, μέσα από την σκηνογραφική επιμέλεια του Αντώνη Δαγκλίδη. Αντικείμενα και σκευή, προϊόντα κι έπιπλα, η διακόσμηση στις βιτρίνες, ολόκληρα καταστήματα έχουν αλλάξει την όψη της Χώρας του νησιού.
Το επόμενο πρωί, κι ενώ μια στρατιά βοηθητικών ηθοποιών φοράει ήδη τα καλά της (του 30) η Ιωάννα Καρυστιάνη μας λέει πως ολόκληρο το νησί δέχτηκε να βοηθήσει με ενθουσιασμό στο να γίνει η ταινία όσο καλύτερη μπορεί. Πως οικογένειες δέχτηκαν να αποχωριστούν τα σερβίτσια της γιαγιάς ή κι ολόκληρη την τραπεζαρία τους για εβδομάδες, προκειμένου να την δανείσουν στην παραγωγή της ταινίας, πως ολόκληρο το νησί άνοιξε τα σπίτια τους και την καρδιά του.
Η ιστορία άλλωστε τους αφορά άμεσα. Το βιβλίο της Καρυστιάνη (best seller για χρόνια από τις εκδόσεις Καστανιώτη) μοιάζει να συλλαμβάνει κάτι από την αλήθεια του τόπου. Μιλά για ένα νησί που χτίστηκε από τη θάλασσα, αλλά και που υπέφερε εξ΄αιτίας της. Για γυναίκες που πέρασαν την ζωή τους σχεδόν μόνες καθώς οι άντρες ταξίδευαν, για έρωτες και πόνους που είχαν την αρμύρα και την γεύση του κύματος.
Ενας από αυτούς τους έρωτες βρίσκεται στην καρδιά της «Μικράς Αγγλίας». Η Ορσα Σαλταφέρου (Πηνελόπη Τσιλίκα) αγαπά τον Σπύρο Μαλταμπέ (Ανδρέας Κωνσταντίνου), τον πιο όμορφο άντρα του νησιού. Αλλά η μητέρα της έχει άλλα σχέδια και την παντρεύει με τον Νίκο Βατοκούζη (Μάξιμος Μουμούρης), πλούσιο γιο ενός μεγάλου πλοιοκτήτη. Μόνο που ο Σπύρος δεν το βάζει κάτω, χτίζει τη δική του μοίρα και για να ολοκληρωθεί η πορεία που θα ρίξει τους ήρωες στα βράχια του δράματος, όχι μόνο θα γίνει πλοιοκτήτης μα θα παντρευτεί και την αδελφή της Ορσας την Μόσχα Σαλταφέρου ( Σοφία Κόκκαλη).
Τα γυρίσματα που παρακολουθήσαμε και που καταγράψαμε σε βίντεο (δείτε το την ερχόμενη Πέμπτη 25 Απριλίου) ήταν αληθινά εντυπωσιακά. Δεν ήταν μόνο ότι ολόκληρο το ησί έμοιαζε να τα παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα, μα και το ότι το μέγεθος της παραγωγής δείχνει εντυπωσιακό. Το ίδιο και ο ενθουσιασμός όλων όσων συμμετέχουν, από τον ίδιο τον Παντελή Βούλγαρη, μέχρι τον τελευταίο βοηθητικό ηθοποιό που ακόμη και κάτω από την ανοιξιάτικη ζέστη, φορούσαν αδιαμαρτύρητα το βαρύ παλτό, ή το χειμωνιάτικο καπέλο τους, ντυμένοι με ρούχα του βεστιαριου της ταινίας ή με δικά τους από την ντουλάπα της γιαγιάς, με την ενδυματολογική φροντίδα της Γιούλας Ζωιοπούλου, και ήταν πάντα έτοιμοι όταν ο σκηνοθέτης τους έδινε το «πάμε».
Περιμένοντας μια ακόμη σκηνή να ξεκινήσει, μερικοί από αυτούς, πόζαραν στην κάμερα του Νίκου Πάστρα.
