Με τα σημεία ζωής της να εξασθενούν λεπτό με λεπτό, η νέα κωμωδία του Ντέιβιντ Φράνκελ όχι μόνο δεν πιάνει πουλιά στον αέρα, αλλά αποδεικνύει ότι το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται. Διότι παρόλο το star power που κατάφερε να στριμώξει στα credits (βλέπε Στιβ Μάρτιν, Οουεν Ουίλσον, Τζακ Μπλακ, Αντζέλικα Χιούστον, Ρασίντα Τζόουνς), η ταινία δεν πέρασε καν το κατώφλι των Ελληνικών (και άλλων) αιθουσών – και όχι άδικα.
Ο Τζακ Μπλακ είναι ένας διαζευγημένος 35άρης τεμπέλαρος που προτιμάει να χαζεύει τα ουράνια αντί να ψάχνει για δουλειά, ενώ ο αδίστακτος Οουεν Ουίλσον βγάζει την ψυχή της καρτερικής συζύγου του προκειμένου να υπερασπιστεί τον τίτλο του ως Μότσαρτ της πουλοπαρατηρητικής. Ο Στιβ Μάρτιν αντίθετα δεν χρειάζεται να πείσει κανέναν για τα εύσημά του, αφού και λεφτά έχει και σύνταξη έχει πάρει, παρόλο που οι υπάλληλοί του συνεχίζουν να τον εκλιπαρούν να επιστρέψει στην ενεργό δράση για να τους σώσει από σίγουρη καταστροφή. Οι τρεις ορκισμένοι φυσιολάτρες ταξιδεύουν ασταμάτητα ανά την ήπειρο προκειμένου να καταγράψουν τα περισσότερα ήδη πουλιών σε ένα ετήσιο διαγωνισμό ο οποίος – αν είναι δυνατόν – βασίζεται σε ένα κώδικα τιμής που υποτίθεται ότι κανείς δεν παραβιάζει!
Και παρόλο που κανονικά θα έπρεπε να ευχαριστούμε τον πανάγαθο για οποιαδήποτε υποψία Αμερικάνικης κωμωδίας άνευ σκατολογικού χιούμορ και full frontal "πτηνών", ο Ντέιβιντ Φράνκελ γδύνει αυτή τη δυνητική αποθέωση φυσιοδιφικού εκκεντρισμού από οποιαδήποτε ίχνος ιδιορρυθμίας, αφήνοντας τους θεατές να ψάχνουν το χιούμορ με τα κιάλια...
