Τρία παιδιά, η Ρουθ, η Κάθι και ο Τόμι μεγαλώνουν σ’ένα φαινομενικά πρότυπο και ειδυλλιακό οικοτροφείο. Μόνο που πολύ γρήγορα θα συνειδητοποιήσουν ότι έχουν μια κοινή και μοιραία αποστολή. Το προκαθορισμένο πεπρωμένο τους θα επιδράσει καταλυτικά στις μεταξύ τους σχέσεις και στις προτεραιότητες που θα δώσουν στη ζωή.
Το αριστουργηματικό και πολυβραβευμένο μυθιστόρημα του Καζούο Ισιγκούρο («Τ’Απομεινάρια Μιας Μέρας») περίμενε χρόνια να μεταφερθεί στην οθόνη και η διασκευή του Αλεξ Γκάρλαντ δε θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Η ταινία τοποθετεί από την αρχή την πλοκή στο χώρο του φανταστικού, μόνο που η τόσο ανθρώπινη δράση κάνει το πλασματικό μέλλον να φαίνεται επώδυνα οικείο.
Ο Μαρκ Ρόμανεκ, οκτώ ολόκληρα χρόνια μετά το «One Hour Photo», δίνει στο ρομαντισμό της ιστορίας την απαραίτητη ανατριχίλα της αναμονής κι ένα ρυθμό που εξελίσσεται σε συναισθηματική ταχεία. Το καστ συγκλονίζει, τόσο η Κάρεϊ Μάλιγκαν και ο νέος απανταχού αγαπημένος Αντριου Γκάρφιλντ, όσο και η Κίρα Νάιτλι σ’ ένα ρόλο που δικαιολογεί το μονίμως ψυχρό της ύφος.
Αρα, μια ταινία που είναι βασισμένη σ’ένα αριστούργημα το οποίο μεταφέρει στον κινηματογράφο με τις καλύτερες συνθήκες, θα μπορούσε να σκαλώσει μόνο σε μία παράμετρο, την ανθρώπινη κοσμοθεωρία. Δύσκολο να δεχτείς μια σκέψη τόσο απόλυτα μηδενιστική, τόσο απαξιωτική για τη ζωή, όταν ζωή είναι αυτό που προσπαθείς να κάνεις να κυλίσει. Οχι περισσότερα, για όσους δε γνωρίζουν την πλοκή, αλλά μια υπόνοια, έστω, δυναμικότητας ή αισιοδοξίας θα ήταν όχι απλώς ευπρόσδεκτη, αλλά και απαραίτητη, σε ένα φιλμ που παρότι τοποθετείται στο χώρο της φαντασίας, καταρρίπτει τη ρεαλιστική καθημερινότητα βίαια και απόλυτα.
