H Γουόλι, μια σύγχρονη Νεοϋορκέζα που έχει εγκαταλείψει την καριέρα της για τον εκ πρώτης όψεως ιδανικό σύζυγό της, βρίσκεται παγιδευμένη σε έναν γάμο του οποίου η φωτιά έχει σβήσει. Με αφορμή μία έκθεση προσωπικών αντικειμένων τους στο Σόθμπις θα βυθιστεί στην ιστορία της Αμερικανίδας Γουόλις Σίμσον - για τα μάτια της οποίας ο Εδουάρδος ο Ογδοος της Αγγλίας παραιτήθηκε από το βασιλικό θρόνο. Παθιασμένη με το απαράμιλλο ρομάντζο του «βασιλικού ζευγαριού», η Γουόλι θα παρασυρθεί στον κόσμο και τις επιλογές τους, και θα γνωρίσει έναν άντρα από το προσωπικό ασφαλείας, που κρύβει πολύ περισσότερη λεπτότητα απ' όσο το σκληρό παρουσιαστικό και η βάναυση ρώσικη προφορά των αγγλικών του, μπορεί να αποκαλύψει...
Φανταστείτε ένα δραματικό «Τζούλι και Τζούλια», από έναν μάλλον άπειρο σκηνοθέτη που αγαπά την λάμψη της βασιλικής οικογένειας κι έχει δει πολλές φορές τις ταινίες του Γουόνγκ Καρ Βαι. Μόλις σχηματίσατε στο μυαλό σας μια πολύ καθαρή εικόνα του «W.E.» της Μαντόνα.
Το καινούριο φιλμ της Μαντόνα κόστισε δεκαπέντε εκατομμύρια δολάρια, κι αν αυτό είναι κάτι που αξίζει να επαινέσεις, δείχνει σαν όλα, ως το τελευταίο σεντ να βρίσκονται στην οθόνη. Και μάλιστα από την τσέπη του material girl που επένδυσε προσωπικά όλα τα χρήματα για την παραγωγή
Υπέροχα διαμερίσματα στο Μανχάταν, μεγαλοπρεπείς βρετανικές επαύλεις, θεαματικά εξοχικά στην Κυανή Ακτή ή την ιταλική Ριβιέρα, εντυπωσιακά κοστούμια, λεπτομερής αναπαράσταση της εποχής του βασιλιά Εντουαρντ του Ογδοου, που αποκήρυξε τον θρόνο για χάρη της Αμερικανίδας Γουόλις Σίμσον.
Η ιστορίας τους βρισκόταν σε δεύτερο πλάνο στον «Λόγο του Βασιλιά», αλλά εδώ τα δυο βασιλικά αδέλφια αλλάζουν ρόλους σε κατι που ίσως και να είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα στην ταινία: το πως ο κινηματογράφος μεταφέρει την Ιστορία στην οθόνη, το πως η άποψη ενός σκηνοθέτη μπορεί, τουλάχιστον για το κοινό στην αίθουσα, να «αλλάξει την αλήθεια».
Εδώ ο Μπέρτι ο ήρωας στην ταινία του Τομ Χούπερ, είναι στο έλεος του τραυλίσματος και της καταπιεστικής γυναίκας του, ενώ ο Εντουαρτ είναι ο δυναμικός βασιλιάς που τολμά να παραιτηθεί από τα πάντα για τον έρωτα.
Ομως στο φιλμ της Μαντόνα, το ενδιαφέρον μοιράζεται ανάμεσα στο τότε και στο σήμερα, στον βασιλικό έρωτα και στην ιστορία της Γουόλι, μιας γυναίκας στη Νέα Υόρκη που έχει εγκαταλείψει την καριέρα της για τον εκ πρώτης όψεως ιδανικό σύζυγό της, σε έναν γάμο του οποίου η φωτιά έχει σβήσει.
Παθιασμένη με την ιστορία του «βασιλικού ζευγαριού», θα παρασυρθεί στον κόσμο και τις επιλογές τους, με αφορμή μια έκθεση προσωπικών αντικειμένων τους στο Σόθμπις κι εκεί, θα γνωρίσει έναν άντρα από το προσωπικό ασφαλείας, που κρύβει πολύ περισσότερη λεπτότητα απ όσο το σκληρό παρουσιαστικό και η βάναυση ρώσικη προφορά των αγγλικών του, μπορεί να αποκαλύψει.
Και είναι σαφές ότι βρίσκεσαι σε μια ταινία της Μαντόνα, στην χώρα της φαντασίας, όταν ο Ρώσος πρόσφυγας με τον μισθό του σεκιουριτά, όχι μόνο παίζει πιάνο, αλλά μπορεί να συντηρεί ένα τεράστιο, «ατημέλητο» αλλά αξιοζήλευτο loft στο Μανχάταν. ΟΚ, όχι στο Upper west Side, αλλά και πάλι...
Βεβαίως το διαμέρισμα του ήρωα είναι το μικρότερο από τα προβλήματα του φιλμ, το οποίο αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, παρακολουθείται με ενδιαφέρον και δεν περιέχει παρά λίγες στιγμές που κάνουν τα μάτια σου να γυρίζουν στις κόγχες τους από απελπισία.
Ακόμη και το ότι όλα μοιάζουν γνώριμα, κάπου ανάμεσα στον crowd pleasing καθωσπρεπισμό του «Λόγου του Βασιλιά» κι ένα spread μόδας της ιταλικής vogue, δεν ενοχλεί τόσο, όσο το πως το πράγμα ταλαντεύεται ανάμεσα στο γοητευτικό και το αφόρητα μπανάλ, καθώς και η προσπάθεια της Μαντόνα να κάνει τα πάντα ξεκάθαρα και προφανή, από τους τίτλους που αποσαφηνίζουν τον τόπο και τον χρόνο, ως τα άβολα δραματικά ξεσπάσματα, ή το απόλυτα τακτοποιημένο τέλος.
Εν τέλει το W.E. Θα μπορούσε να είναι το φετινό αντίστοιχο του «Ενας Αντρας Μόνος», αν μόνο η σταρ σκηνοθέτης του είχε χωνέψει το ίδιο καλά τις κινηματογραφικές αναφορές της με τον Τομ Φορντ. Ή αν ήξερε να καθοδηγήσει τους ηθοποιούς της σε κάτι περισσότερο από φωτογενείς πόζες. Ή αν είχε μια αληθινή συναισθηματική εμπλοκή με την ιστορία και το πάθος να την αφηγηθεί σαν η ζωή της να εξαρτιόταν από αυτό...
