Ενας αγωνιστής του IRA, o Φέργκους αποτελεί μέλος συμμορίας που απάγει τον Τζόντι και τον κρατάει όμηρο. Σταδιακά, μεταξύ των δύο ανδρών θα αναπτυχθεί μια φιλία. Εκεί ο Φέργκους θα εκμυστηρευτεί στον ήρωα μας πως αναζητά μια παλιά του φίλη και, στη συνέχεια, η αναζήτηση αυτή θα βαρύνει τον Τζόντι όταν πια η αιχμαλωσία καταλήγει με τραγικά αποτελέσματα. Αναζητώντας έναν τρόπο να εξιλεωθεί, την εντοπίζει. Αποφασίζει να της κρύψει το παρελθόν του. Το πρόβλημα είναι πως και εκείνη έχει τα δικά της μυστικά.
Εχουν περάσει σχεδόν τριάντα χρόνια απ΄ όταν το «Παιχνίδι των Λυγμών» του Νιλ Τζόρνταν, εξέπληξε, συγκίνησε κι ενθουσίασε το κοινό σε ολόκληρο τον κόσμο, κατορθώνοντας να γίνει μια από τις επιτυχίες της χρονιάς, κι ένα σημείο αναφορά της ποπ κουλτούρας κι ένα από εκείνα τα φιλμ του οποίου το μυστικό, ένιωθες ότι έπρεπε να κρατήσεις, για να μην στερήσεις από τους άλλους θεατές την απόλαυση μιας εντελώς απροσδόκητης έκπληξης.
Ομως πέρα από την ανατροπή στο κέντρο της ιστορίας, την οποία πιθανότατα ξέρουν όλοι πλέον ακόμη κι αν δεν έχουν δει ποτέ το φιλμ, το «Παιχνίδι των Λυγμών» εξακολουθεί να κρατά ακόμη και σήμερα αμείωτη την κινηματογραφική και συναισθηματική του δύναμη, έστω κι αν το πολιτικό τοπίο στην Βόρεια Ιρλανδία δεν είναι το ίδιο φορτισμένο και η κουβέντα για τα ζητήματα φύλου και σεξουαλικότητας, έχει προφανώς προχωρήσει πολύ.
Διότι ουσιαστικά, αυτό που βρίσκεται στην καρδιά του φιλμ, τοποθετημένο ιδιοφυώς σε ένα σύνθετο πλαίσιο μιας ταινίας που είναι πολιτική με κάθε δυνατό τρόπο, είναι μια ιστορία αγάπης από εκείνες που μοιάζουν αδύνατο να συμβούν (αλλά που συμβαίνουν) και που δεν χάνουν την αποτελεσματικότητά τους όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Χτισμένο πάνω σε ένα σενάριο που δεν είναι τίποτα λιγότερο από αριστοτεχνικό, με τον Νιλ Τζόρνταν σε μια απο τις καλύτερες στιγμές του, να συλλαμβάνει με ακρίβεια και διορατικότητα την εποχή, την συνθήκη και τον τόπο, αλλά και την εσωτερικότητα και τον μικρόκοσμο των ψυχολογικών τοπίων των ηρώων του, με ολόκληρο το καστ να δίνει σπουδαίες ερμηνείες, το «Παιχνίδι των Λυγμών» είναι ένα από τα σπουδαία δείγματα μιας ολόκληρης εποχής του βρετανικού σινεμά και μια ταινία που έχει κερδίσει την θέση της ανάμεσα στις κλασικές, αλλά που κατορθώνει να δείχνει πάντα απαραίτητη κι επίκαιρη.
